Vroeg in de ochtend, net toen de zon opkwam, werd Maverick wakker. Hij had wat moeilijk geslapen. Hij kon zich niet veel meer herinneren van de nacht, het leek allemaal een wazige gedachte, misschien wel een droom.

Hij rekte zich eens uit, gaapte en draaide zich om. Hij stak zijn arm uit naar Amber, maar haar kant van het bed was leeg. Meteen was Maverick wakker. 'Amber!' riep Maverick. 'Amber! Waar ben je?' Maverick snoof de lucht op, maar rook niets. Normaal gesproken had Amber wel wat ontbijt gemaakt, of was ze de varkens aan het voeren. Tenminste, dat deed ze voordat ze zwanger was. Nu kon ze niet alles meer doen en ging het allemaal een heel stuk trager en deed ze alleen de huishoudelijke klussen.

Maverick dacht na. Hij had moeilijk geslapen omdat Amber hem steeds wakker had gemaakt in paniek. Hij wist niet zeker of dat echt was gebeurd of dat dat allemaal maar een droom was. 'Misschien is ze wel wat gaan wandelen of praten met Adèle,' zei hij tegen zichzelf. Toch voelde hij zich er niet helemaal goed onder.

Hij stond op, langzaam en trok zijn werkkleding aan. Het was al best laat in de ochtend en Amber was er niet. Hij moest haar maar gaan zoeken. Hij liep naar de keuken, maar daar was niets vreemds. Alles stond op de goede plek. De keuken was niet gebruikt er lagen zelfs geen broodkruimels op tafel. Amber zou nooit naar boven kunnen. Misschien zat ze op het gemak?

Maverick stond op het punt om naar buiten te gaan toen zijn ogen op een rode vlek op de grond, vlak voor de deur vielen. Was dat... bloed? Maverick stampte naar de deur, trok die open en zag daar op de grond een gigantische rode plek. Even was hij verstijfd van schrik en verdriet. Toen zakte hij door z'n knieën en legde zijn vingers op het hout. Het was nog steeds vochtig. Hij rook een metaalachtige geur, de geur van bloed. 'Oh, Amber,' fluisterde Maverick zacht. Maverick stond op. Meteen viel zijn oog op de deur, waar een groot rood kruis op getekend was. Woedend stampte hij de deur uit. Hij rende naar het hoofdgebouw van het dorp. Hij stampte de veranda op en gooide de deur met een knal open. Binnen zat Duke met zijn voeten op de tafel een stuk brood weg te kauwen.

'Wie heeft het gedaan?' schreeuwde Maverick woedend, terwijl hij daar zo stond, in de deuropening.

Van schrik liet Duke bijna zijn brood vallen. 'Wie heeft wat gedaan?' vroeg Duke. Hij haalde zijn voeten van de tafel af en keek de man aan.

'Wie heeft haar vermoord?' bulderde hij. Maverick wees in de richting van zijn huis. 'Amber is verdwenen. Er ligt een plas bloed op de grond een rood kruis is op mijn deur getekend! Ik wil nu weten wie het heeft gedaan en ik zal hem persoonlijk in de fik steken!'

Duke keek met een mond vol tanden naar de kwade Maverick. Snel herpakte hij zich en stond op. 'Laat het zien,' zegt hij. Maverick draaide zich om en liep Duke voor naar zijn huis. Ze liepen liep naar buiten, richting het huis van Maverick. Zoals Maverick al had gezegd, stond er een groot, rood kruis op de deur getekend. Onderaan de deur lag een plas bloed dat nu al bijna opgedroogd was. 'Ik zorg dat de raad bijeenkomt,' zei Duke met een serieus gezicht.