Tony Stark:

♦ Tradycyjnie sięga po whisky. Chodzi ze szklanką wypełnioną trunkiem po pokoju i narzeka na wszystko i wszystkich.

Steve Rogers:

♦ Emocje kotłuje w sobie, ale nawet nasz prawy Kapitan ma granice. Kiedy jest wściekły nie ma sensu szukać go w domu. Przeważnie kieruje się na siłownie, gdzie worek treningowy staje się dla niego przeciwieństwem przyjaciela.

Clint Barton:

♦ Czy jest lepszy sposób na odreagowanie złości, aniżeli igraszki ze swoja miłością? Owszem. Clint po prostu wyciąga łuk i celuje w magnesy na lodówce, z różnych zakątków waszego mieszkania.

Bruce Banner:

♦ Wściekły? Proces: „Hulk" w toku. W tym wypadku nikt cię nie obroni.

Peter Parker:

♦ Niejednokrotnie zdarzyło się, że ciotka May doprowadziła go do białej gorączki. Wtedy nie obejdzie się bez telefonu do ciebie i wyrzuceniu z siebie wszystkich smętów.

Bucky Barnes:

♦ Tryb Zimowego Żołnierza nie jest przyjazny dla nikogo, a ty przekonujesz się o tym doskonale ilekroć Buckym władają wściekłość i gniew. Szczęście, że nie jesteś normalną kobietą i masz za sobą spore szkolenie do spraw samoobrony.

Pietro Maximoff:

♦ Dla niego jedynym sposobem na odreagowanie jest dłuższa przebieżka po świecie i ewentualne odwiedziny u siostry. Jeśli jednak jej nie ma, wraca do ciebie i wyżala się nie naciągając twojej cierpliwości.

Thor Odinson:

♦ Burza z piorunami nadciąga. Ludzie strzeżcie się. W nowym Yorku może nie jest to jakieś wysokie zagrożenie, ale jeżeli Thor jest wściekły, to powinni wszcząć alarm. Nie powinno igrać się z Nordyckim Zeusem.

Loki Laufeyson:

♦ Bóg kłamstw ma wrodzony spokój. Czasami jednak jego emocje sięgają granic. Wtedy kiedy wracasz na piętro czeka cię prawdziwy Sajgon. On siedzi spokojnie w fotelu, czytając książkę lub patrząc na Nowy York, ale wszystkie rzeczy są porozwalane po całej szerokości mieszkania.

Natasha Romanowa:

♦ Po wejściu do mieszkania w normalny dzień zazwyczaj słychać strzały pistoletu, albo odgłosy treningu. Kiedy Natasha jest wściekła wyładowuje swoje emocje poprzez taniec. Jako zawodowa baletnica porusza się nie tylko z gracją, ale i niesamowicie pięknie. Całe szczęście, że taki jest jej sposób na wyładowanie emocji.

~~~

Przepraszam za brak rozdziału w tamtym tygodniu, ale... jakoś tak zapomniałam ;) Każdemu może się przytrafić... Chylę głowę ku ziemi błagając o przebaczenie (*)