Kabanata 29
Sorry
"Uhmm." mahina akong napadaing nang may biglang humahaplos sa leeg ko at hinalikan ito kay bigla akong nakiliti na siyang unti-unting bumubuhay sa kalamnan ko.
Naramdaman kong bumababa ang halik nito sa dibdib ko habang hinahaplos at pinaglalaruan ang dunggot ko.
Bumaba pa lalo ang halik nito sa puson ko. Pababa ng pababa sa hita ko, hanggang sa maramdaman ko ang mainit niyang hininga na tumatama sa maselang bahagi ko.
"Ooohhh!" I loudly moaned. Nang biglang dilaan nito ang gitnang bahagi ko.
"Uhmm, Ooohh..." napaliyad pa ako nang bumilis ang galaw ng pagdila niya sa pagkababae ko na nagdudulot ng nakakahibang na daloy ng kuryente sa buong sistema ko.
"Ahhh... F-Faster..." sigaw na ungol ko habang patuloy na nilalasap ang sarap na dulot ng dila niya.
Mas lalo pa nitong binilisan ang galaw ng dila niya sa pagkababae ko. Ginagalaw ko na rin ang balakang ko upang salubungin ang dila nitong eksperto na nagpausbong ng init ng katawan.
"Aahh! Aahh!"
Hindi ko na rin alam kung saan ibabaling ang ulo ko dahil sa malikot niyang dila na naglalaro sa maselang parte ko.
"Aahh! Aahh, shit! Faster..." I moaned again and again in so much pleasure.
Naramdaman ko pang ngumiti ito habang kinakain ang namamasa kong hiyas. Halos mawala ako sa tamang huwisyo dahil sa pamilyar na sarap.
"Aahh! Ahh..." I screamed when I felt two fingers inside my pussy.
Mabilis iyong naglabas-masok sa loob ko kasabay nang patuloy na pagdila sa gitnang bahagi ko na mas nagpapa baliw sa uhaw na pakiramdam at mas dumoble ang sarap na pinapalasap nito.
"Ohh! Faster... Faster... I-I'm cumming..."
"Aaahh..."
Hanggang sa tuluyan ng lumabas ang katas ko. "Ohh!"
Ungol ko nang may nararamdamang sumisipsip ng katas ko sa maselang bahagi.
Dahan dahan akong dumungaw doon at ganun na lamang ang panlalaki ng mga mata ko.
"Francine..."
"C-Clyde..." namimilog ang matang usal ko. Paano nangyaring nandito siya? Sa isip-isip ko.
I saw him licking his lips with his narrowed eyes as he spoke while staring intently at me.
"I miss your moans..." he whispered while smirking, which made my whole body tremble.
Napabangon ako mula sa pagkakahiga at seryoso ang mga matang tumitig sa kaniya. Hindi nawala sa isip ko ang mga nalaman kaya tumalim ang tingin ko sa kaniya.
Unti-unting napawi ang ngiti niya at napapalitan ng pagiging seryoso.
"Why are you planning to leave me?" he asked calmly.
Instead of answering him. I roamed inside this unfamiliar room as I stood up. "N-Nasaan ako?" tanong ko a bumaling sa kaniya.
Bakas ang labis na pagtataka sa mga mata na niya na parang binabasa kung ano ang nasa isipan ko.
"Bakit mo binalak umalis, Francine? Kung hindi dumating si Luke, hindi ko malalaman ang pag-alis mo..." mahinahon ang boses niya at puno ng pagtataka.
Nanatiling tikom ang bibig ko dahil parang gusto ko na lamang siyang titigan. Parang gusto kong sulitin ang araw na kasama siya.
Ang dali lang pala sabihin na aalis ako at magpapakalayo para maging malaya na siya. Pero ngayong kaharap ko na siya parang ang hirap. Ang hirap niyang ipaubaya.
Sunod-sunod na pumatak ang luha ko habang nakatitig sa kaniya. 'Bakit ang hirap niya ng bitawan?'
Napapikit ako dahil sa sobrang sikip ng dibdib. Nakagat ko ang labi upang pigilan ang pagkawala ng hikbi hanggang sa namalaayan ko na lang na nakalapit na siya sa akin.
Marahan niyang pinupunasan ang luha ko at hinaplos-haplos ang ito.
"Bakit lagi mo na lang akong tinatakbuhan, Francine? Bakit lagi ka na lang lumalayo? 'Di ba okay na tayo?" parang tumatagos sa akin ang hinanakit sa tinig niya.
Nanatili akong nakapaikit dahil pakiramdam ko ay sasabog ako ngayon. Parang kanina lang desidido akong magpakalayo-layo.
"Tell me, may kulang pa ba? Ano pang gusto mong gawin ko? Sabihin mo lang, gagawin ko..." mahina niyang sinabi na puno ng senseridad.
Dahan-dahan akong dumilat at rektang napatitig sa namumula niyang mga mata. Bumuka ang bibig ko ngunit walang lumabas na salita.
"Why? Am I not enough? Please tell me. May hindi ka ba nagustuhan? May nagawa ba akong mali?" sunod-sunod na tanong niya.
Nanatili akong nakatitig sa kaniya at lihim na minememorya ang mukha. Pinahid ko ang luha sa mata at tipid na ngumiti.
"G-Gawin mo ang tama, Clyde."
Kumunot ang kanyang noo. "Gawin ang tama saan?" tanong niya.
I sighed. "She needs you more Clyde..."
"Who?"
Napabuntong hininga ako dahil mukihang wala siyang balak aminin ang totoo. Matapang ko siyang tinitigan. Parang hindi niya alam ang dahilan kung makapagsalita siya. Umiling-iling ako sa kaniya parang disappointed.
"Hanggang kailan mo balak magpanggap? Hanggang mo balak itago ang totoo?" malamig na tanong ko.
Lalong kumulot ang noo niya at tumitig ng taimtim sa akin. "Magpanggap saan?"
I laughed sarcastically. "Stop playing me anymore, Clyde. Alam ko na ang totoo!" singhal ko sa kanya. Hindi ko na pigilan ang sarili.
Umiwas ako ng tingin sa kaniya dahil pakiramdam ko nanlalambot ako sa titig niya.
"Englinten me. I don't know what you're talking about..." he whispered.
Napaatras ako palayo sa kaniya at seryoso siyang tinitigan. Napabuga ako ng hangin sa harapan niya.
"Panindigan mo si Christine, Clyde. Buntis siya 'diba at ikaw ang ama? P-Pwede ka ng bumalik sa kaniya-"
"What?"
Napaupo ako sa gilid ng kama at hinikot-hilot ang sentido.
"Buntis si Christine. Bumalik ka na sa kaniya..." sabi ko.
"Is that your reason why you're planning to leave earlier?"
Hindi ako sumagot hanggang sa maramdaman ko na lamang ang pag-upo niya sa tabi ko. Nangingilid na naman ang luha ko dahil sa bigat.
Hinayaan ko siyang hawakan ang kamay ko. "Francine-"
"Ayoko makihati sa oras mo. Ayokong maging pangalawa kaya pinapalaya na kita," halos pabulong na sinabi ko.
Malakas siyang tumawa kaya napalingon ako sa kaniya. Pinisil-pisil niya ang palad ko kaya humaba ang nguso ko.
"Hindi mo naman kailangan pang makihati. Dahil una pa lang ikaw at ikaw lang ang pipiliin ko."
"Pero buntis si Christine-"
"Hindi ako ang ama," he said.
"Sinungaling! Nakausap ko siya Clyde!" napahikbi ako at masama siyang tinitigan.
Tumawa lang ulit siya at mabilis na yumakap sa akin. "It's true, baby. I'm not the father. I am busied myself with you, so how come? And in fact you're the one I'd bedded-"
"Liar! Liar! Kung ganoon bakit ang aga mong umalis ha?! 'Di ba pinuntahan mo si Christine? Huli na kita Clyde huwag ka na magsinungaling!" asik ko sa kaniya at mabilis na tumayo ngunit mabilis niyang hinapit ang baywang ko kaya bumagsak kami pareho sa kama.
Sinubukan ko pang bumangon ngunit dumagan ang binti niya sa paa ko kaya hindi na ako nakagalaw.
"Hear me out, Francine," naging seryoso ang tinig niya. "Una sa lahat hindi ako ang ama ng pinagbubuntis ni Christine. I never bed her since she got back here in the Philippines and you are the woman I bedded," anito.
Napaismid ako at hindi nagsalita.
"Pangalawa, kaya maaga akong umalis at nagmamadali dahil sinugod si mommy sa hospital. Hindi agad ako nakabalik dahil kinailangan namin siyang dalhin sa Maynila. Gusto sana kitang isama kaso alam kong hindi pa kayo okay ni mommy at posibleng makaapekto ito sa'yo. I know you scared to her kaya pinasuyo kita kay Luke na sunduin, and that's it. He caught you almost escaping..."
"Totoo ba iyan? Baka binibilog mo ang ulo ko..."
He chuckled. "I never played with you Francine..." napapaos niyang sinabi.
Napapikit ako dahil sa pag-iinit ng mukha. Tinalikuran ko siya dahil sa kahihiyan. Damn self! Bakit ba nag padalos-dalos ka! Dapat pala kinompronta ko muna siya!
"Hmm?" mabilis na sumiksik ang ulo niya sa leeg ko at mahina pa ring natatawa. "Tell me what's on your mind?"
I sighed. "Kung ganoon, sino ang ama ng pinagbubuntis ni Christine?" inosenteng tanong ko.
"I don't know. That's not our problem anymore," he whispered.
Napabuntong hininga ako at dahan-dahan siyang hinarap. "S-Sorry..." sabi ko at seryoso siyang tintitigan.
Ngumisi lang siya at pinisil ang ilong ko. "Parang ayoko nagseselos ka, iniiwan mo ako bigla," natatawa niyang wika.
"Hindi naman natuloy," I pouted.
"Almost..." he whispered as he gently caressed my face. "Paano kung nakaalis ka? Baka mabaliw na ako lalo..."
"Baliw ka naman talaga, eh. Ano pang bago?"
He snickered. "Yeah, baliw sa'yo..."
"Tumigil ka nga Clyde!" sita ko.
Panay ang haplos niya sa mukha ko pababa sa leeg. Alam niya naman na ang mabilis akong mag-init.
Humalakhak lang siya na kumulob sa buong kwarto. "Sobra kitang namimiss..."
Napalabi ako hanggang sa unti-unti niyang hinawakan ang labi ko. Nagkatitigan pa kami at hindi maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko.
Dahan-dahang lumalapit ang mukha niya sa akin hanggang sa tuluyang nagdikit ang tungki ng aming ilong. "Kaninong bahay 'to?" tanong ko.
He smiled. "Bahay natin..." sambit niya at mabilis akong siniil ng halik sa labi.
I smiled in so much ecstasy and I was about to kiss him back when a sudden loud knock intruded.
"Sir, Clyde. Pinapatawag po kayo ng daddy n'yo..." wika ng boses babae na nanggaling sa labas ng kuwarto.
Mabilis kong naitulak palayo si Clyde na mukhang nagulat sa ginawa ko. He pouted.
"We're coming!" sagot niya.
Tumayo na ako ngunit muli niyang hinapit ang baywang kaya napabalik ako sa pagkakahiga.
"Clyde!"
"Just one torrid kiss, baby, please..." anito at muli akong siniil ng mapusok na halik.
I chuckled. Childish.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top