Race

"I can't come with you,  Alex. I have something to do..." I said as I held my phone tightly.

I licked my lips while slowly checking the different furnitures in the brochure. Plano ko sanang bumili ng ibang gamit dito sa condo ko since magtatagal ako rito mag-stay.

I heard him laugh softly. "It's fine Serna, I understand... hmm—"

"Goodluck, Alex... I know you can win the race... j-just be careful in driving,"

Napanguso ako at umupo sa kama habang hinihintay ang sagot niya. 

"T-Thank you, Serna... your words can make me feel more confident." He chuckled. "Can we go out after my game?"

"Alex..."

"It's been a week since we last met. You didn't bother to reply to my messages. And you just answered my call just now..." he said. "Are you avoiding me?"

"No!" I exclaimed. "I was just busy this past few days. But sure, let's go out after your game. Hmm, maybe dinner?" 

"Yeah, but I'll pick you early,"

"Okay. I'll send my condo address—"

"No need, Serna. I already know where your condo is located." sabat niya. 

Napakunot ang noo ko at bahagyang ngumuso at mabilis na humiga sa malambot na kama. "H-How did you know?"

He chuckled. "We have the same condo building, Serna. And... we have the same floor too,"

Namilog ang mata ko sa gulat. "Sinusundan mo ba ako?!" tumaas ang boses na tanong ko.

"Nope, nagkataon lang. Baka talagang pinagtagpo tayo ng tadhana..." he then laughed.

Biglang nag-init ang mukha ko pero kalaunan ay mahinang ring natawa. "Ang corny mo, Alexander... Haha!" sabi ko at sinabayan pa ng halakhak.

Napatigil ako sa pagtawa ng biglang tumahinik sa kabilang linya hanggang sa lumipas pa ang ilang minuto hindi pa rin siya nagsasalita. "Hey, still there?" 

Chineck ko pa ang phone ko pero na on-going call pa naman.

I then heard him clearing his throat. "... I'm only like this when it's you, Serna..."

Mabilis na kumabog-kabog ang dibdib ko ng marinig ang sinabi niya. Mariin akong napapikit dahil pakiramdam ko ay namumula ako. 

"... Uh, o-okay..." damn it,  hindi ko makapa ang dapat sabihin.

"You don't like it?"

"H-Huh?"

Napabalikwas ako ng bangon dahil tanong niya. Hindi ko alam kung ano 'tong nararamdaman ko.

"You don't like-"

"H-Hindi naman, Alex... ayoko lang sa mga clingy na tao at masyadong possessive... hmm, medyo nakaka turn-off kasi..."

"What?!"

Nangunot ang noo ko. "Bakit?"

Fuck it. I heard him cussed. "D-Did I turn you off, Serna? I was so clingy and territorial the last time I'm with you. I didn't know that you don't like it." he sighed.

"S-Some of girls likes the man being clingy and I didn't know that it's bothered you,"

Bumuntong hininga ako. "Magkakaiba naman kasi kami. Okay lang naman huwag mo na alalahanin..."

"Send me the list of your likes and dislikes, please I'll read it," sabi niya. 

Biglang umingay ang kabilang linya dahil sa mga iba't-ibang boses. 

"Hindi na Alex, okay lang naman..."

"Not okay with me. I'll wait for your message, Serna..."

I pouted. "Okay,"

He chuckled. "I badly want to see you but we have to go now. They're all here already..."

"Sige na. Mag-ingat kayo. Pasensya na hindi talaga ako makakapunta..."

"It's fine. It was better that you can't see me on my game,"

"Bakit ayaw ko bang pinapanood kita?"

"Is not that, I'm just feeling nervous whenever you're around. And I felt more embarrassed if I lost the game in front of you"

"Hindi naman siguro—"

"Dude, let's go. Don't forget to bring your medicine—"

Nangunot ang noo ko sa narinig. Magsasalita na sana ako ngunit biglang naputol na ang linya. 

Nagkibit balikat na lang ako. Nilapag ko ang cellphone sa gilid ko at bumalik sa pagkakahiga. 

Nakatitig ako sa kisame habang iniisip ang mga nangyayari. I felt vulnerable last week. I really f*cking cried in front of him. And I f*cking let myself to pleasure him.

Napahilamos ang palad ko sa mukha dahil sa kagagahan. "F*ck self! What happened to you?! You're not like this!" I castigate myself.

Should I continue this plan? I was very pursuant to do this before  for my own good but... It feels like it was wrong using him.

I was thinking deeply but seconds later I was interrupted by the loud ringing of my phone.

I blew out a loud breath as I got my phone and immediately answered it without looking at the caller. 

"Hello, Shan?"

Naglapat ng mariin ang labi ko at bahagyang pumikit. "Melissa..." usal ko.

"How are you? It's been a week," she uttered. 

"Yeah,"

"Kamusta naman si Alex?" she asked. "Nakausap ko na pala ang parents ko at pag-iisipan daw nila,"

Napahilot ako sa sentido ng marinig ang sinabi niya. Nakaramdam ako ng saya sa dibdib dahil malaki ang chance na hindi matuloy ang lahat.  

I sighed silently. "I'm still doing my best to get his attention, Melissa… and you're right, he's too hard to please," nakagat ko labi dahil sa kasinungalingan.

She then laughed. "Sa una lang 'yan, Shan. Makukuha mo rin siya," sabi niya. "Ipagpatuloy mo lang hah? Pipilitin ko rin ang parents ko na mabago ang desisyon,"

"Sana nga..." 

"Trust me Shan. I'll also doing this for you to be free." She asserted. "By the way I have something to send you," she informed me. 

" What is it? Send it to my email,"

"Mga iba't-ibang babae na pinaiyak ni Alexander. Baka pwede kang humingi ng payo sa kanila kung paano paamuhin si Alex. Balita ko rin iba na naman ang mga babae ang kinikita niya ngayon."

There's a sudden pain poke on my chest hearing those words. Was he meeting another girls these past few days? Isang linggo pa lang mula ng naisipan kong lumaylo muna sa kaniya dahil hindi ko makontrol ng ang isip ko kapag nakikita siya. 

"Shan? I don't know if it's true. Pero may game yata sila ngayon. Hmm... baka pumunta ang mga babae niya. Every time na may game siya lagi siyang may-"

Napapikit ako dahil sa biglang naguluhan. "M-Melissa!"

"I'm sorry,  Shan. I'm not saying that you have to be there. I was just giving you an information so you can make your plan to be successful,"

I sighed. "S-Sige pupunta ako,"

"Thank you Shan. I know you can captivate that womanizer. Good luck!" she said as she ended the call. 

Bumuntong hininga ako at tumayo. Napakurap-kurap ako at mabilis na nagtungo sa closet at agad na naghanap ng isusuot.

Pagkatapos maghanap ng susuotin ay mabilis kong kinuha ang cellphone at sinearch kung saan ang racing location ng laro nila. 

Pagkakita ng result binalik ko sa kama ang phone ko at dahan-dahang nag-unat ng mga braso.

Hindi ko makapa ang tamang tawag sa nararamdaman dahil halo-halo ito... at parang naeexcite ako na ewan... 

***

Inis akong napahampas sa manibela dahil sa mahabang traffic sa edsa. Halos lagpas na akong trenta minutos na nandito pero ang bagal ng usad ng mga sasakyan.

Kinuha ko ang cellphone at na view ang live video sa page ng car racing na kasalukuyang nagaganap ngayon.

"Damn it, mukhang Hindi ako aabot dahil nagsimula na ang laro,"

I was just watching a live video where all the racing cars and participants were there but I don't know what car of Alexander he was using right now.

Napaangat ang ulo ko at napatingin sa kalsada ngunit gano'n pa rin. Parang hindi gumagalaw ang sasakyan

I continued watching the race as I noticed those two cars, the mustard Mazda Mx and red Volkswagen car color, were always blocking the way of that black Porsche 911. 

I slowly bit my lips feeling intense as my eyes slowly widened in shock. "Oh shit. That's so f*cking expensive!" I exclaimed. 

Naputol ang tensyon na nararamdaman ko sa panonood ng sunod-sunod ang narinig kung busina ng mga sasakyan. Napaangat ako ng ulo at napansin kong wala ng traffic sa kalsada

Lumingon ako sa likuran ko ng makita ang sunod sunod na sasakyang at sabay-sabay na bumusina. Bumuga ako ng marahas na hangin at pinaandar paharurot and dalang sasakyan patungo sa lokasyon. 

Shit sana makaabot ako. The game is intense. Mukhang target nila ang black Porsche, I wonder why.

But wait... is that, oh shit! 

Napasinghap ako ng maalala na Humilton ang kilalang kompanya pagdating sa mga high class racing car. 

At posibleng... siya ang hinaharangan ng dalawa.

I greeted my teeth as I drove fast with a maximum speed. I'm not a car racer for nothing, there's a possibility that they will be planning to defeat Alex in this game. 

Nag focus ako sa pagmamaneho habang naka view sa live video ang cellphone paminsan ay tumitingin ako roon pero nasa daan pa rin ang atensyon. 

Makalipas ang ilang minuto pinutol ko ang panonood at in-off ang cellphone at dahan-dahang bumagal ang takbo ng sasakyan ko ng makarating sa lokasyon. 

Maingat akong nag-park ng kotse sa provided parking space ng lugar. Pagkatapos mag park tumingin ako sa side mirror at inayos ang medyo mahaba at kinulot na buhok sa dulo.

Dinukot ko ang maroon matte lipstick sa maliit na pouch at nag-retouch ng kaunti. At nang makuntento, sinuot ko na ang clothing black mask at napag-pasyahan ng lumabas ng kotse. 

Tumambad sa akin ang maingay na sigawan paglabas ng kotse. Nagpalinga-linga ako sa paligid habang sinasara ang pintuan ng kotse. 

Bigla akong nakaramdam ng kaba sa hindi malamang dahilan. Napalabi ako at pinasadahan ng tingin ang sarili. 

I was wearing a black short shorts with black tube on top of it and black fitted blended cropped blazer, with a black high knee boots. I smiled widely with composure as I chin up. 

That's why they called me 'Miss black because I always wore a black.'

Taas noo akong naglalakad patungo sa provided space for watching area. Kusang naghihiwalay at magkaroon ng daan sa gitna pagpasok ko at halos karamihan ay bumaling sa akin. 

"Who is she?"

"She looks familiar?"

"Is she... Miss black? The car racer in the US?"

Samot-saring komento ang naririnig ko hanggang sa makarating sa pinaka-unahan. Mabilis akong bumaling sa racing area ng makitang wala ng oras. 

"Tapos na?" dismayado na bulong ko at narinig pala ito ng katabi ko.

"Ah, yes, Miss. Si Humilton ang nanalo." sabay turo niya sa finished line kung nasaan ang black Porsche. "Grabe walang kupas, kahit madalas ma-hospital hindi pa rin magpapatalo..." dagdag pa niya.

Nangunot ang noo kong lumingon sa lalaki pero umalis na agad ito kaya hindi na ako nakapag tanong pa.

Napabuntong hininga ako ng maisipan na bumaba at magtungo sa pwesto ni Alex na bumaba mula sa kanyang sasakyan. Bakas sa mukha nito ang sobrang saya.

"Alex! Congrats!"

Narindi ako sa lakas ng tilian sa tabi ko. Malapad na nakangiti si Alex habang kinakamayan ang mga lumalapit sa kaniya. 

"Thank you, guys!" 

Naglalakad na ako palapit sa kaniya ngunit agad akong napahinto ng may biglang lumapit sa kaniya at mabilis na yumakap.

Parang may biglang kumikirot sa dibdib ko ng makita siyang may kayakap na iba.

Tinitigan ko ang mukha niya na bahagyang nagulat pero kalaunan ay kinalas niya ang kamay ng babae. 

Nakasimangot na ang mukha ko at nagpatuloy sa paglapit sa kaniya habang narinig ang malakas na tilian ng mga tao kaya napalingon ako sa likuran ko ng nakita ang humaharurot na itim na sasakyan palapit sa pwesto ni Alex.

Umusbong ang sobrang kaba sa dibdib ko kaya halos napatakbo akong lumapit sa kaniya at malakas na sumigaw. "Alex!"

Napalingon siya sa gawi ko kasabay ng panlalaki ng mga singkit niyang mata. "What the fuck! Serna, no!"

Tuluyan na akong napatakbo at nakalapit sa kaniya. I was about to push him but he pushed me first away as the car passed by beside him.

Napaupo ako sa lupa dahil sa pagkabig niya pero natumba siya dahil sa pagharurot ng sasakyan sa tabi niya

"Alex!" 

"Ah!" malakas na humiyaw ang mga tao.

Kumirot ang binti ko pero pinilit ko parang lumapit sa kaniya. Nakahawak siya sa braso niya na parang may iniindang sakit. Nakatitig ako roon at may dumudugong parte. 

Our eyes met as we stared at each other. There's a sudden stain of pleasure drawn on his face. 

Napalunok ako ng mapansin ang paglalakbay ng paningin niya sa katawan ko, mula ulo hanggang paa. Umiling-iling ako at inalalayan siyang makatayo.

"You're bleeding..." bulong ko. 

"What's with that clothes, Serna?" namamaos na tanong niya. 

Hindi ko siya pinansin at itinuon ang mata sa dumudugong braso niya. "Lets go-"

"Why are you wearing like that... You're showing too much of your skin, Serna..." bulong niya at muling pinasadahan ng tingin ang buong katawan ko habang napapalunok siya.

Napalabi ako at umiling. "Halika ka na, kailangan magamot 'yang nasugat sa'yo,"

"Daplis lang 'to sa side mirror ng sasakyan. Malayo sa bituka..." mahinang sinabi niya sabay iwas ng tingin sa akin.

Bigla akong nakaramdam ng inis dahil sa tinuran niya. Umirap ako sa kawalan at padaskol na tumayo. "Bahala ka buhay mo!" anas ko at inumpisahan ng maglakad palayo.

Bumusangot ang mukha ko dahil hindi niya man lang na appreciate ang pagpunta ko rito.

"Serna, wait..." 

Nagpatuloy ako sa paglalakad at hindi siya nilingon. Ilang minuto ang lumipas nang maramdaman ko na lamang ang mabigat na telang pumatong sa balikat ko. 

Napahinto ako sa paglalakad at dahan-dahang humarap sa kaniya. Napansin ko agad na tinanggal niya pala ang suot na jacket. 

Napaangat ang mukha ko sa kaniya na kasalukuyan ding nakatitig din sa akin.

"Sorry na. I just don't want them to see your c-cleavage... It's showing..." 

I slowly look down to my chest part and he's right. My cleavage is showing. I swallowed a bit as I looked back at him. 

"Okay, uuwi na ako..." sabi ko at muling tumalikod sa kaniya. 

Nag-umpisa na muli akong maglakad paalis sa lugar ng naramdaman ko na lang ulit mga kamay niyang nasa balikat na wari'y inaayos ang telang nakapatong. 

Napakagat labi ako dahil sa ginawa niya at parang nag-init ang mukha ko at namula dahil doon. Buti na lang pala nagsuot ako ng mask kaya hindi mapapansin.

Lihim ako ang napasinghap at napahinto sa paglalakad ng maramdaman ang braso niyang umakbay sa akin.

"Let's go, uuwi na tayo..." he whispered softly.

My chest was pounding so fast while he was snickering as we continued walking together.