Kabanata 6

Kabanata 6

Quick



Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko na nagmumula sa bintana ng kwartong kinaroroonan ko kaya agad akong dumilat ng mata at bumangon.

Ngunit napaigik ako nang naramdaman ang hapdi sa maselang bahagi ko. 

Napalingon ako sa tabi ko ngunit wala na si Trevious doon at tanging pulang marka na lamang ang naiwan. I lost it already, I lost myself to the stranger that I am with.

Napasabunot ako sa sariling buhok nang maalala ang nangyari kagabi. Hindi na talaga ako iinom.

Even though it was painful I still forced myself to get up to go to the bathroom. I almost burst into tears because of the pain of my pearl while urinating.

I stayed in the bathroom for a couple of minutes before I  decided to go out.

Nang nakalabas ay umupo muna ako sa kama hanggang sa napansin ko ang maliit na tableta na nakapatong sa side table ng bed at may isang basong tubig.

Napalabi ako at agad kong inabot ang papel at binasa ang nakasulat sa sticky note na katabi rin ng tableta. Infainess, ang ganda ng sulat kamay niya. 

‘Drink this tablet for your hangover.’

Nagkibit balikat ako at agad ko na lang ininom ang tableta bago magpasya na lumabas ng kwarto. 

Pagkabukas ko ng pintuan ay napansin ko agad ang hagdanan. Napalunok ako at pilit hinakbang ang mga binti.

Nasa kalagitnaan na ako sa pagbaba nang narinig ang malakas na volume ng television.

Biglang nag-init ang mukha ko at hindi alam kung paano haharapin si Trevious pagkatapos nang nangyari kagabi.

Hindi ko akalain na sa isang gabi lang at sa isang estranghero pa mawawala ang iniingatan kong pagkababae.

Huminga akong malalim at itinuloy ang paghakbang. Bahala na.

  

Malakas ang kalabog ng dibdib ko habang papalapit sa kaniya ngunit akala ko si Trevious ang makikita ko pagbaba, pero ibang tao ang bumungad sa akin habang nanonood ng tv at prenteng nakataas ang paa sa iababaw ng lamesita.

Napansin ko agad iyon dahil magkaiba ang gupit ng buhok nito.

I cleared my throat to get his attention. "Sino ka?"

The man rapidly glanced in my direction. "Oh hi, Miss. Good morning!" he greeted cheerfully. 

Hindi ako bumati pabalik bagkus ay tinaasan ko siya ng kilay. "Who are you?"

"Chill, Miss sexy..." he chuckled as he avoided his gaze from me. Sumipol-sipol pa ito nang ibalik ang mga mata sa TV..

Napaawang ang labi ko sa kaniyang tinuran at dahan-dahan naman akong napatingin sa sarili ko at ngayon ko lang napagtanto.

Suot ko na pala ulit ang damit ni Trevious kaya agad ko namang niyakap ang sarili at dahan-dahang umupo sa kabilang sofa.

Nang makaupo ay tumikhim ako.

"By the way, I'm Luke, Trevious friend," pakilala niya ngunit nanatili sa TV ang mga mata.

"K-Krizza," tugon ko kahit na hindi siya lumingon sa direksyon ko.

“Nice meeting you, Krizza,” sambit niya.

Bakit kaya hindi siya tumitingin sa akin?

“Luke, right?”

“Yes. Uh, miss can you change your clothes first?” napakunot ang noo ko. “Baka kasi mapatay ako ni Trevious," natatawa niyang dagdag.

I suddenly felt blushed hearing his name from his friend. Tumayo ako at akmang babalik sa kuwarto ng hindi ko napigilan ang sarili na magtanong.

"By the way… nasaan si T-Trevious?" tanong ko.

Nagkamot naman siya bigla ng ulo bago sumagot. "At work. Kaya nga ang aga niya akong inistorbo para puntahan ka at hinatid daw pauwi," aniya. "He's a workaholic type of person, you know," anito.

Napasimangot ako sabay tango. Pagkatapos niyang kunin ang bataan ko kagabi... iiwan niya na lang ako ng ganito. 

Pabagsak akong bumalik sa pagkakaupo. Pinagkrus ko ang dalawang braso at nagsalubong ang mga kilay.

“What’s that face?” puna ni Luke at bahagya pang humalakhak.

Napalingon ako sa kaniya na diretsong nakatingin sa mukha ko. Titig na titig na para bang sinusuri ako.

“B-Bakit?”

Kumurap-kurap siya at agad na iniwas ang mata sa akin. “Oh, nothing. You want coffee?”

Tumaas ang kaliwa kong kilay dahil sa sinabi niya. Ngunit hindi pa man ako nakakasagot ay tumayo na ito at tahimik na naglakad patungo sa kusina. 

Naiwan akong mag-isa sa sala pati ang TV na nakabukas.

Naiinis ako sa kaniya. After a couple of minutes, tumayo ako upang bumalik sa kuwarto nang 

Napabaling ako sa likuran ko at nakarinig ng mga yabag na papalapit at napansin ko si Luke na seryoso na ang mukha at may dala na itong dalawang tasa ng mainit na kape. 

"Uh, sandali lang maliligo muna ako tapos aalis na tayo." 

Nagmadali akong tumayo at patakbo ng naglakad pakyat sa hagdan patungo sa kwarto ni Trevious. 

Muntikan ko na makalimutan ang suot kong pinuna niya kanina na palitan. I was fully occupied by Trevious existence.

"Wait, F—Krizza… finish your coffee first."

"Later, I'll be quick..." sagot ko habang nagmamadaling bumalik sa kuwarto. 

Ngunit hindi nakawala sa pandinig ko ang pagkautal ni Luke sa pagbanggit ng pangalan ko. It looked like he was about to mention something. 

Pinilig ko ang aking ulo. “He just stammered,” bulong ko sarili.






“Thank you, Luke…” sabi ko nang maihatid niya ako malapit sa bahay. 

“Don't mention it,” he chuckled. “Pero sigurado ka bang dito kana? Malapit na tayo sa harap ng bahay ninyo,” aniya.

"Oo, salamat," tumango lang ako sa kaniya at ngumiti bago tuluyang nagpaalam kaya wala na rin siyang nagawa kundi ang umalis.

Inayos ko na ang sarili at naglalakad na patungo sa harapan ng bahay habang sapo-sapo ang dibdib na naghuhurementado sa pagtibok.

I silently opened the door. Maingat ang galaw ko huwag lamang makagawa ng ingay.

Ngunit pagtapak ko palang sa harap pinto ay bumungad na agad sa paningin ko si Gino na seryosong nakatutok sa cellphone niya habang may hawak na kape.

Napalunok ako.

"G-Good morning..." I greeted feeling worried.

"You're here, morning too..." he responded without looking at me.

Is he mad? I asked myself.

"How are you?" tanong ko at dahan-dahang naglakad at diretsong umupo sa tabi niya. 

"I'm fine honeybee, how about you? Are you tired?" he questioned as he observed me instantly.

"A bit."

"You should rest today since it's your day off," sabi niya at binalik ang tingin sa cellphone sabay sumimsim ng kape. 

I just leaned my head slightly on his shoulder as I sighed lightly.

"You want coffee? I can make you one," he asked as he gazed me.

I smiled. "Nah, I'm done already."

"Okay."

Binalik niya muli ang atensyon sa cellphone. Nagtataka ako kung anong pinagkakaabalahan niya pero imbis na kulitin siya at tanungin, tumayo na lang ako at dumiretso na patungo sa kwarto upang maligo muli. 

While feeling the coolness of water in the shower that kept on streaming down my body I abruptly remembered what happened last night.

I really lost my pearl to that stranger. Yeah, maybe I know his name but he's still a stranger to me since we don't know each other yet. And his existence always haunts my mind.  

I blew out a loud breath as I rapidly shook my head to evade him from my sanity as I continued showering. 

After I showered I dried my hair and suddenly lay down on my bed. I could feel how exhausted my body was, not until darkness covered my senses and eventually fell asleep. 



"Honeybee, wake up."

"Hmm..."

"Krizza, wake up. Let's go out..."

"Why?" tamad na sagot ko. 

"Let's have dinner outside."

"Pwede naman tayo kumain dito."

Nagising ang diwa ko dahil sa boses ni Gino at sinabi niya. Hell yeah, nagtitipid kaya kami.

“Please, just tonight. I want to treat you anywhere,” he insisted. 

Napabangon ako mula sa higaan habang kinukusot ang mga inaantok na mata.

"Ang panget mo pa rin sa tuwing nagigising ka," he said as he laughed loudly.

"Huwag mo ako umpisahan, Gino… inaantok pa ako," I then looked at him, snappily.

"Okay, okay. Come on get up!" natatawa pa rin niyang saad.

Tamad akong bumangon at sinensyasan siyang lumabas dahil magbibihis ako.

Agad naman niyang naintindihan iyon ngunit hindi pa rin nawawala ang mapang-asar niyang ngisi palabas ng silid.

Napaismid ako sa kaniya.

Mabilis lang akong nagbihis ng simpleng dress na kulay Lila at hanggang hita ang haba. Ngunit lantad ang mapuputi at mahaba kong binti. 

"Can you change your dress? That's too small, Krizza. You're showing too much of your skin..." he proclaimed while looking at me uncomfortably. 

Ngumisi ako at umiling. "I'm fine with it, Gino. 'Tsaka gutom na rin ako eh," pagdadahilan ko.

Ito na kasi nahablot ko kanina. Tinatamad na ako maghanap pa ng iba dahil sa kakamadali. Ayaw ko naman siyang paghintayin.

Nag commute na lang kami dahil nasa talyer pa ang kotse namin. Pero old version na iyon. Pamana pa ni—

Naputol ang salitang nasa isipan ko nang napansin kung saan niyang kainan ako dinala.

"G-Gino? What do you think you're doing?!" I hissed at him shockingly.

"What? I'll just treat you a dinner," kibit balikat ba sabi niya.

"Pero ang mahal dito..." I whispered.

"You don't trust me?"

"Gino—"

"Trust me honeybee. I brought you here because I want to give you the life that you were supposed to have by right now... If you just didn't choose us over him." 

I sighed loudly as I felt heavy on my chest. 

"I will always choose you, Gino. Remember that, okay?" I assured as I pinched his nose as we hugged each other.

"Hmm."

Natatawa kaming naghiwalay sa pagkakayakap nang nakarinig nang pagtikhim. Nang tingnan namin iyon ay ang waiter lang pala kaya naghanap na kami pwesto kung saan may bakanteng lamesa.

 

"What's your order?" Gino asked.

"Ikaw na bahala," sabi ko at umiikot ang paninigin sa loob ng restaurant.

"Okay."

Tumingin si Gino sa menu at maya-maya lang ay tinawag niya na ang waiter na agad namang lumapit kaya sinabi niya agad ang order namin.

Habang naghihintay ng order busy na naman si Gino sa cellphone niya kaya nagpalinga-linga ulit ako. Hanggang sa may mapansin akong pamilyar na bulto ng tao.

Agad kong winaksi ang ulo ko. No. He's not here, namamalikmata lang ako. Nasa trabaho pa ata 'yon o kaya nasa club. Ah, basta pakialam ko sa kanya. 

Hanggang sa dumating na ang order namin. I didn't expect na ganito karami ang inorder niya.

"G-Gino, this is too much..." I whispered worriedly.

Bigla naman niyang kinurot ang pisngi ko kaya mahina kong natapik ang kaniyang braso ngunit ang loko ay tumatawa lang.

"Don't worry. I can pay for it, honeybee."

I just rolled my eyes at him as we started eating. Bahala nga siya diyan!

"Oops! Sorry." 

I immediately covered my mouth when I suddenly burped in front of Gino.

He just chuckled. "Are you full, already?" he gently asked.

"Yeah, I missed this food." I stated.

He nodded slowly. "Did I make you happy?"

"Of course. Pero kahit hindi mo naman ako pakainin sa ganitong lugar masaya pa rin akong kasama ka, Gino..." sabi ko at ngumiti sa kanya.

"I hope we can be this peaceful forever. I don't want to go back in our past… na pilit tayong pinaghihiwalay," malungkot na sambit niya..

"That won't happen anymore, Gino..." I assured him.

I smiled and stared at him intently not until I remembered something. "Hey, where did you get your money?" tinaasan ko siya ng kilay.

He just smiled at me widely as he showed me the screen of his phone.

"Online selling?" kunot noo kong tanong.

"Yeah, I saw this in my facebook newsfeed, so I enquired," he explained.

"Tapos?"

"The distributor explained everything to me. If I can sell one of these accessories. 40-50% would be my part." 

"That big?!" 

"Yeah," he chuckled.

"Paano kung scam iyan?" I'm confused.

Masyado yatang malaki ang 40-50% commission para maging percentage ng seller.

"Nah, someone already bought it. And received my commission right after. That's why I treated you here,"

"Trust me. They just want to sell those accessories because the fashion style is no longer up-to-date. That's why they're trading it at a more affordable price," kibit balikat niyang paliwanag.

I know nothing about accessories. Kaya bahala na talaga siya diyan.

"Just be careful, Gino." paalala ko.

"I will," he smiled as he stretched his arms and pinched my nose.

After a couple of minutes. Gino called the waiter again. But there's something wrong with this waiter, he didn't even bother to glance at me. 

"What do you want, Sir?"

Damn. 

Bigla akong nanlumo sa boses na iyon. No. Imposible iyon! 

Hindi ko magawang lingunin ang waiter at diretso lamang ang tingin ko kay Gino.

"Hmm. Please add some leche plan for our dessert with two glasses of cold water. Then bring our bill as well," Gino said as he smiled at me. 

Nakita ko ang pag-igting ng panga ng waiter kahit naka-side view ito mula sa'kin.

"Noted, Sir." The waiter responded as he walked away. 

His voice was so cold that sent shivers into my spine, because it was really familiar.

"Are you okay?" 

"Y-Yeah."

But deep inside, I was terribly  trembling and feeling nervous. And after a couple of minutes the waiter came back while carrying our order.

Habang inilalapag niya ang order namin. Pinagmamasdan ko ang bawat galaw ng waiter. The way he moves ay parang pamilyar.

"Ahh!" 

Napatayo ako bigla nang natapon sa'kin ang malamig na tubig na medyo naka-agaw pansin sa ibang customer kaya umupo ako bigla.

"I'm sorry, Ma'am." 

Oh that voice.

"I will wipe it, Ma'am." 

Sabi ng waiter na agad pinigilan ni Gino. 

"Don't touch her!" Gino said with a bit of a high tone.

Tsk! Ayan na naman siya.

"Ayos lang... excuse me. Powder room lang," paalam ko.

Tumango lang si Gino sa akin kaya nagmamadali na akong pumasok ng powder room.

Good thing walang tao sa loob. Pero nagulat ako ng may narinig akong nag click. 

Napaigtad ako sa gulat ng nasa loob din ang waiter kanina. He immediately locked the door and I was about to open the door when he looked at me and he revealed his face.

What the hell?

"W-What are you doing here?"

"It will be quick," he said seductively.

"W-What?!"

Nanginginig ang mga binti kong umaatras, habang siya'y seryosong umaabante palapit sa'kin.

Until I almost feel the cold wall on my back. Shit!

Instead of answering my question. Mabilis siyang lumapit sa'kin at mabilis na hinarang ang kamay sa gilid ko habang matalim na nakatingin sa'kin.

"What do you think you're doing?!" I hissed at him but he only smirked.

He licked his lips in front of me and it made me massively tempted and weak.

I was frightened a bit as he quickly crushed my lips with his kiss. I was about to push him when he pinned me more on the wall. Shit, he's too strong compared to me.

Patuloy lang siya sa paghalik sa'kin habang kinagat pa ang pang ibabang labi ko.

"S-Stop!"

"Sshh. Don't make any noise..."

Muli niya akong hinalikan sa mapupusok na paraan. Hanggang sa namalayan ko na lang ang sarili kong tinutugon na ang halik niya. 

"Ohh..."

Napaungol ako ng bigla niyang hinaplod ang dibdib ko kaya napayakap ako sa leeg niya.

Hanggang sa unti-unti kong nararamdaman ang pumapasok niyang kamay sa loob ng dress ko at hanggang mahagilap nito ang pakay niya. 

Agad niyang hinawi ang maliit na telang bumabalot dito at mabilis na inilabas masok ang daliri sa loob ko.

Shit! I'm fucking wet. I want to push him but my body can't resist his touch.

"Ahh..." mahinang ungol ko. 

Naramdaman kong hinugot niya ang daliri at mabilis na ipinasok ang pagkalalaki niya.

"Uhmm..." 

Impit akong napaungol ng bigla niya ulit akong hinalikan kasabay ng mabilis na pagbayo niya sa pagkababae ko habang nakatayo kami.

"Uhmm!"

He continued thrusting so fast inside my pussy while kissing me sensually and rubbing my breasts.

And after a few more deep thrust we both explode and reach the climax. 

We both panting and I saw him smiling like he won something.

Agad ko siyang inirapan.

"You know, you make me hard every time you roll your eyes on me," he snickered.

Mabilis ko namang siyang tinulak at mabilis na inayos ang sarili. Habang naghuhugas ng kamay. 

Naramdaman ko pang pinisil niya ang pang-upo ko. Napaismid ako sa kaniya.

"Don't let that asshole touch you like what I've done to you…" he commanded. 

His cold and greedy tone sent shivers into my spine.

But his hot breath gives so much electricity to make my body react and make my stomach in chao. 

His presence is not good to me. I almost lose my mind whenever he's around.

Napalabi ako. "At sino ka para utusan ako?"

He just licked his lips before he looked at me with his mesmerizing brown eyes. Shit! Tukso lumayo ka!

"You don't have a choice, but to obey me, Krizza..." he smirked.

"And why?"

"Unless... you want me to tell him that you're with me last night in the same bed while moaning and screaming my name with pleasure..." 

Shit! Is he blackmailing me? I'm a bit drunk that night because I was under the influence of alcohol. 

"Are you blackmailing me?"

"Am I?" he asked back as he raised his eyebrows. 

"Don't you ever do that, Trevious. Don't ruin my life!" I hissed.

He chortled. "Okay, baby..."

Malapad siyang ngumisi at bigla niya kong pinatuwad at muling pinasok ang kahabaan niya sa loob ko.

Hanggang sa wala na akong nagawa kun'di ang umungol ng tahimik sa bawat pagbayo na ginagawa niya at muling sabay na nilabasam.

"Remember, Krizza… I was the one who took you first… and I'll make everything to have you, by hook and by crook..." he whispered sensually.

I blinked. "Y-Yeah, ang dami mo ng utang sa akin, baka umabot na ng million."

He just laughs softly. "Nah it's fine, I'm willing to pay no matter how much it is, as long as it's you..."

Pagka sabi niya ng katagang iyon ay mabilis niya kong dinampian ng halik sa noo bago tuluyang lumabas ng powder room.

Napabuga ako ng marahas na hangin at mabilis na inayos muna ang sarili bago tuluyang lumabas. 

"Why did you take so long?" 

"I'm sorry Gino… s-sumama bigla ang tiyan ko eh," liar!

He nodded lightly. "It's fine. Gusto mo ba umuwi na?" 

"P-Pero 'di ba may dessert pa?" kabadong tanong ko. 

Pakiramdam ko sobrang lagkit ng katawan ko.

"I-take out na lang natin, para sa bahay na lang kainin." 

Tumango lang ako sa kaniya. Gusto ko na rin umuwi dahil para akong nanghihina at napapagod dahil sa hindi inaasahang pangyayari.

How could I let him take me again just like that? I secretly castigated myself.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top