"S-Sloven!" nangangatog na atras ni Ivanov, dahilan para mapasuksok ito sa headboard ng kama.

Nilaparan lang ni Sloven ang pagkakangisi. "Hello, Ivanov."

Madilim sa silid pero sapat na ang kislap sa mga mata ni Sloven para takutin pa lalo ang lalaking ilang giyera na ang sinugod para lang maging heneral. Wala naman talagang nakakatakot kay Sloven, kundi ang nakakakonsensyang pakiramdam na hatid ng presensya nito.

"Do you ever wonder where your wife is?"

Praning nitong nilingon ang tabi ng kama, wala na nga ang asawa niya roon!

"Saan mo dinala si Tanya!"

Sloven shook his head, stifling a snicker. Mag-isa lang itong nakatayo, walang hawak na kahit anong armas. Sa magkabilang tabi naman ng kama niya nakatayo ang dalawa pa nitong mga kasamang lalaki-- kapwa maskulado at mga kalbo na may nakatutok na mga baril sa kanya.

"My friend took care of her, Sir Ivanov," Sloven sneered. "Gusto mo bang makita kung paano magbigay si Boris ng VIP treatment?"

"Ano ba itong pinaggagagawa mo, Sloven? Ano ba ang nagawa ko sa iyo!"

Sloven leapt, landing on Ivanov's bed to grab the collar of his shirt. Tinaas iyon ni Sloven para maglapit ang kanilang mga mukha.

"Sa akin, wala kang ginawa. Sa kapatid ko, meron," ngisi nito. "It's a shame if I don't return the favor, right?"

Nanginginig na napailing-iling ito. "N-No... No, Sloven... Please, not my wife!"

"Oh sure," walang ingat na bitaw nito sa heneral kaya muntik na itong mapahiga nang bumagsak ng kaunti ang katawan nito pabalik sa kama.

Nanatili itong nakatayo sa kama ni Ivanov nang dukutin nito ang cellphone sa bulsa. He called someone else and seemed to like to make sure the cornered soldier would hear everything.

"Boris. This is me. Tapos ka na ba sa babaeng iyan?" Sloven paused. "Yes, Boris. Naiinggit kasi ang heneral. Gusto rin niya ng VIP treatment."

Hindi makapaniwala si Ivanov sa nakikita niya. Nakilala niya bilang isang masunuring bata si Sloven. Kahit na ito ang pinakabata noon sa intelligence, nagpakita na ito ng pagiging responsable at marunong ito makisama.

Pero sa hitsura ng binata ngayon, para siyang sugo ni Satanas. The evil look in his eyes, his menacing grin... how he stood tall above him like a dominant predator.

"Anong... anong gagawin mo sa akin!" hindi na niya naitago pa ang paggaralgal ng boses sa takot.

Sinuksok na ni Sloven ang cellphone sa bulsa nang matapos ang phone call.

"Hindi ka kailanman naging magaling na sundalo, Ivanov. Marunong ka lang sumipsip at magpakitang-gilas pero kahit kailan, hindi ka naging magaling. Laging may nagtatakip sa iyo, lagi mong inaatang sa mga tauhan mo ang pagsabak sa mga giyera habang ikaw ay nakaupo sa isang ligtas na lugar at puro pagbibigay lang ng command ang ginagawa mo."

Siya namang bukas ng pinto kung saan sumulpot ang tinutukoy nitong si Boris. Boris was a muscular man who stood seven feet tall! His eyes were cold and gray under long lashes, his hair was a yellow blond and he swayed as he walked-- already naked.

"Huwag! Huwag mo akong patayin!" salag ng heneral gamit ang mga braso nito.

Sloven laughed and turned on his back. "I won't kill you. They will," talon nito pababa ng kama. Paglapat ng mga paa nito sa sahig, nilingon muli nito si Ivanov. "And before they kill you, Boris shall give you your one last fuck."

"Walanghiya ka, Sloven!" mabilis itong bumangon ng kama para atakehin si Boris na sasampa na sana.

Naging alerto ang mga tauhan ni Sloven. Napa-atras ito nang bumaril sila sa isang braso at sa isang paa ng heneral. Nagpakawala siya ng malakas na daing at hindi na malaman kung ano ang unang hahawakan. Napapikit si Ivanov ng mariin sa sobrang sakit, nang hawakan siya ng lalaki, napamulagat siya at bumungad sa kanya si Boris na nakatukod na ang mga tuhod sa kama at nakatirik na ang mahaba nitong sandata sa harapan niya. Pinagtulungan siya ng mga kasamahan nito na padapain sa kama.

"Sloven! Huwag! Maawa ka! Parang-awa mo na! Sloven! Sloveeeen!!!" pagwawala ng heneral sa kabila ng hapdi na hatid ng nagdurugo niyang mga binti at braso.

Ngumisi lang ito bago tinungo ang pinto. "Naawa ka ba sa kapatid ko, Ivanov?"

"Sloven!" sigaw pa nito bago nahigit ang hininga nang may bumaltak sa suot nitong pajama at nakaramdam na siya ng pag-ulos sa kanyang puwitan.

Napuno ng sigaw ang silid na iyon pagkalabas ni Sloven.

Huminto na sila sa tapat ng sari-sariling mga kwarto. Lukas reached out for Risha's hand when she was about to follow Misha inside her hotel room. Napatingin ang babae sa kanyang kamay bago ito tumitig sa kanyang mga mata. 

"Hey," ngiti nito sa dalaga, "my bed is too big for just one person."

"Asuuus," ekis ni Misha ng mga braso dahil sa ginagawa ni Lukas na the moves kay Risha. "You chose that room, Lukas, so it's not anyone's fault if your bed is too big."

"Please, Misha," he impatiently glared at her, "you had the whole day with Risha, can I have her for the whole night this time?"

"You had her the whole night last night," pamewang nito. "It's sister time."

"Nah, you can have a lot of that after this mission," hila nito kay Risha. "Come, Risha."

Panay ang lingon ni Risha, tinitingnan silang dalawa na para bang nalilito kung kanino ito sasama. "Well, you have to settle this between yourselves first. It's no biggie whoever I sleep with tonight."

"I'm the boyfriend," baling ni Lukas kay Misha.

"I'm the sister," may tinarayan pa nito ang pamemewang na para bang ikakapanalo niya iyon sa Miss Universe.

"Well, why don't you invite me to sleep with you, Misha?" ngisi ni Gunther kaya naman napa-eye roll na lang si Misha.

"See?" tawa niya sabay akbay kay Risha. "You've got Gunther, I got Risha. Are we even now, Misha?"

"Fine!" taas nito ng mga kamay. "But Gunther will be sleeping in his own room. And you," turo nito kay Lukas. "Make sure I won't hear any sexual stuff from your room!"

Tumawa lang siya. "Okay, Ate. We will be very quiet when we do it."

"Risha!" hingi nito ng saklolo sa kapatid. "That German! Pagsabihan mo iyan!"

Natawa na lang si Risha dito. "Si Ate talaga! Matanda na kami ni Lukas, no!"

"Aba't pilya ka, ha?" kukurutin na sana nito si Risha pero niyakap ito ni Lukas para iharang ang katawan at maprotektahan ang dalaga.

"Shhh!" saway niya sa kanilang ate. "Late na, let's all go to sleep."

"How come I can't sleep with Misha?" nguso ni Gunther.

"Shut up, Gunther," tawa lang ni Lukas dito na sinundan ng pagtawa ng dalawang babae bago sila naghiwa-hiwalay.

Pagkapasok nila ng kwarto, nakaramdam din siya ng guilt kasi pakiramdam niya masyado nilang nabu-bully at napapa-out of place si Gunther.

"Wait," paalam niya kay Risha bago kinatok ang subordinate sa silid nito.

"Sir!" bulalas nito, halata ang gulat nang pagbuksan siya ng pinto.

Tinapik-tapik niya ito sa balikat. "Gunther," he smiled, "these days, you have been a big help.  When this mission gets accomplished, I will be giving you a very nice reward. Personally from me. I promise."

Ngumiti lang ito at tumango-tango bago sumagot sa salitang German. "Hindi na kailangan, Sir. Pero maraming-maraming salamat."

Pagkasara ng pinto, napahinto si Lukas dahil sa pag-vibrate ng cellphone sa loob ng bulsa ng kanyang pantalon.

"Ja, Herr?" sagot niya sa tawag ng kanilang heneral.

"Major, na-trace na nila ang tinitirahan ni Sloven. Bukas na bukas din, magmi-meeting kayo ni Major Vasiliev at ng mga tauhan niya para makapag-plano na ng mga gagawing aksyon."

"Roger, Sir."

"Good. Get a good night's rest tonight. The end of this mission is approaching, you have to be ready. Send my regards to your officer, Gunther."

"Yes, Sir. Thank you, Sir."

Pagkababa ng cellphone, hinarap na niya ang pinto ng silid at natagpuan na nakasilipi pala mula sa likod ng pinto si Risha.

"Sino 'yung Sir na kausap mo sa phone?" mahina nitong tanong, may kakaibang pamamasa sa mga mata nito. "Si General ba iyon?"

"Yes, liebe," mahina rin niyang tugon habang humahakbang palapit dito. Nilakihan niya ang awang ng pinto para mahawakan ito sa mukha at mahalikan sa noo.

"Anong sabi niya?"

His lips remained pressed against her forehead as he shut his eyes tight. Then, he stopped the kiss and put his forehead against hers, staring down into her eyes.

"Tomorrow is the day. Huhulihin na namin si Sloven, liebe."

Ilang segundo rin silang nagtitigan ni Risha. Alam niya na may nararamdaman itong takot, lungkot, kaba... halo-halong mga emosyon na hindi makikitaan ng pagiging masaya. Sino nga ba ang kayang maging masaya sa ganitong klase ng balita na sinabi niya sa dalaga?

Napapikit na lang si Lukas ng mga mata. "Are you worried?"

"Very much," bulong ng babae. Then she moved and he felt her warm lips pressed against his lips like a soft rose petal.

"I am worried too," tugon niya at hindi niya pinagsisihan na kahit minsan ay ipaalam sa babae na sa kabila ng tila walang emosyon, walang puso at malamig niyang pagkatao ay may mga kahinaan rin siya, na natatakot rin siya. And why not? This operation could definitely leave someone dead. It could be Sloven.

It could be him.

***

A.N.

Hindi ako makakapagsulat this Friday :D

The action-packed ending might be published on SUNDAY!!! WAAAH heto na.. heto naaaaa.... are you ready? :O :O :O

After reading this, matulog na :D wag na magpupuyat masyado. Stay healthy! <3

ANA xoxo