HOOFDSTUK 16

'Weet je zeker dat dit een goed idee is?' vraagt Luna zacht lachend. Ze probeert de gebeurtenissen van eerder die dag zo snel mogelijk te vergeten. Het is donker en de anderen, slapen terwijl Brent een stapel jassen en planken tegen de deur aan zet.

Brent kijkt het meisje aan, dat nauwelijks te zien is in de duisternis van de ruimte. 'Wil je nou hier weg komen of niet?' sist Brent. Even kijkt hij naar het midden van het lokaal. Als Damian hier was geweest, had hij het met hem gedaan.

'Ja tuurlijk!' roept Luna op fluistertoon, waarna ze met haar ogen rolt.

'Nou dan, zeik niet zo en reik me die jas nog even. Dan is de stapel groot genoeg.' Brent steekt zijn hand uit, wachtend op Luna. Ze is niet zo makkelijk als Damian was, die deed gewoon wat hij zei.

Het meisje duwt de jas in zijn hand en stapt snel achteruit. 'Als we levend verbranden, is het jouw schuld. Ik weet niks van vuur.'

Brent rolt met zijn ogen. 'Meisjes. Nou, kijk en leer.' Brent pakt zijn aansteker erbij en houdt de vlam voor zich. Dan bukt hij voorover en steekt een jas aan, wat snel vlam vat. De vlammen springen over op het hout en op de andere jassen. Binnen de kortste keren staat de hele stapel in de fik. Brent zet een stapje terug en kijkt tevreden naar de vuurstapel. Hij voelt hoe het vuur warme afstraalt. Een glimlach kruipt op zijn gezicht. 'Nou, zo doe je dat.'

Luna kijkt onder de indruk toe. 'Wauw gast, dat gaat wel heel lekker.' Ze stapt nog wat verder achteruit en kijk naar de vlammen die zich snel verspreiden. Haar ogen glijden over de muur. 'Is het de bedoeling dat die balken naast de deur ook in brand vliegen?'

Brent kijkt op. Shit, dat was dus niet het plan. Hij wilde alleen de deur afbranden en de deurposten, zodat ze gewoon via de deur naar buiten konden. Dit gaat wel heel hard. 'Ja, het gaat helemaal prima zo,' zegt hij vol zelfvertrouwen, terwijl het zweet toch over zijn rug loopt.

Luna kijkt wat aarzelend. 'Ik hoop dat je de waarheid spreekt, stomkop.' Ze loopt nog verder bij de vuurzee weg. Terwijl ze achteruit loopt struikelt ze over een figuur dat op de grond ligt. 'Kijk uit,' snauwt Luna in een reflex.

'Auw!' Elina schrikt wakker met een gilletje. Dan kijkt ze om zich heen en ziet dat de vlammen die zich razendsnel verspreiden. Nog een luide gil ontsnapt uit haar mond. 'Brand!' gilt ze. 'Help!'

Meteen worden anderen ook wakker. Het is Keran die het eerst in actie komt. 'Grijp de jassen, misschien kunnen we het vuur doven!' roept de jongen geschrokken.

'Die zijn in brand gestoken, stomkop!' snauwt Luna naar hem, terwijl ze toch angstig wat verder naar achteren wankelt.

'Waarom wil je in vredesnaam de hele boel affikken?' sneert Iris. 'Wil je ons dood hebben?'

'Dat wilde ik niet, dat wilde die brillenkop!' sneert Luna wijzend naar Lowa die verderop anderen wakker schudt om ze te waarschuwen voor het vuur.
'Iedereen, doe je shirt of een lap voor je mond. Je wil die rook niet inademen,' roept Noël door de ruimte. Zijn stem valt weg in de chaos.

Brian hoort het niet en rent naar het vuur toe. Hij trekt zijn shirt uit en begint wild in het rond te slaan in de ijdele hoop de vlammen te doven. 'Een beetje hulp kan ik wel gebruiken, hiero!' roept hij.

'He, ga daar weg!' schreeuwt Mandy naar Brian, terwijl ze richting het open raam rent.

Brian blijft in het rond slaan met zijn shirt, maar daarmee wakkert hij het vuur alleen verder aan. Hoestend probeert hij het vuur uit te slaan, negerend dat zuurstof steeds minder goed tot hem komt. De vlammen grijpen zijn broekspijpen en klimmen zich een weg langs zijn kleding naar boven.

Keran rent naar voren en grijpt hem vast. Hij werkt Brian op de grond en dwingt hem over de vloer te rollen, zodat de vlammen doven onder het luide gehoest van Brian.

Ondertussen hebben de anderen zich teruggetrokken richting het open raam. De enige plek met frisse lucht in de vuurzee. Joanne wenkt Keran en Brian dat ze ook moeten komen, weg bij de gevaarlijke vlammen die zich inmiddels over de hele muur hebben verspreid.

De vlammen grijpen om zich heen. In de verte, aan de andere kant van de deur klinkt geschreeuw van de handlangers, bijna wegvallend in de chaos.

Brian ligt hoestend op de grond. 'I-ik krijg g-geen lucht,' zegt hij naar zuurstof happend in de met rook gevulde ruimte. Hij rolt op zijn zij, maar zuurstof komt niet tot hem.

Noël rent naar Brian toe en knielt bij hem neer. 'Je hebt veel rook ingeademd. Probeer rustig door te ademen,' zegt hij, proberend rustig te blijven. Hij weet dat hij weinig kan doen, anders dan hopen dat het goedkomt. Hij heeft de kennis en de middelen niet om hem echt te kunnen helpen.

'J-ja ik weet dat roken dodelijk is, dokter.' Brian glimlacht moeizaam en hoest dan weer.

Noël glimlacht, ook al vindt hij het niet echt grappig. 'Zeker,' zegt hij plechtig.

Brians ogen tranen, terwijl hij happend naar adem op de grond ligt. Noël zit naast hem en probeert hem rustig te houden. Dat is het enige wat hij nog kan doen. De anderen staan hulpeloos toe te kijken. Joanne biedt hem een flesje water aan, meer kan ze niet doen.

Iris beent ondertussen geïrriteerd heen en weer, terwijl ze toekijkt hoe een aantal mannen de vlammen blussen. Van de muur die hen van de gang scheidde is niet meer over dan een zwartgeblakerde massa die langzaam uitbrandt.

Brians ogen zakken dicht. Een zachtte kreun verlaat zijn mond.

'Brian? Brian!' roept Noël, terwijl hij zacht aan het lichaam van Brian schudt. 'Houd je ogen open.' Brian reageert niet meer. Noël pakt de pols van Brian vast en kijkt naar zijn borst. Zijn hart klopt nog en hij ademt nog, al is het maar een klein beetje.

'Wat is er gebeurd?' piept Mandy zacht.

'Ik denk dat hij is flauwgevallen,' zegt Noël zacht. 'Verdorie,' mompelt hij gefrustreerd. 'Het is erger dan ik dacht.'

Elina kijkt trillend toe. 'Hij gaat toch niet dood? Dat verdient hij niet.'

Noël zucht. 'Er is niks dat ik voor hem kan doen.'

Dan komt the Joker de ruimte binnen. Met grote passen stapt hij over de resten van de muur. Meteen wordt het stil in de ruimte. 'Well, that is one of the most stupid actions I've seen so far! Look at him!' De man gebaart naar Brian. 'He's beyond redemption.' Hij haalt diep adem, alsof hij zucht en maakt een handgebaar naar handlangers die richting Brian lopen en hem uit de groep wegtrekken.
Noël kijkt de man hopeloos aan. 'No, please! He's not dead yet!'

'He's dead enough,' zegt the Joker bars.

Een snik ontsnapt uit Elina's mond, terwijl ze huilend toekijkt hoe de twee handlangers naar Brian toelopen. Eerst Damien, nu Brian... Wie is de volgende? Wanneer eindigt het? Haar lichaam trilt als een rietje.

Zwijgend kijken de leerlingen toe hoe Brian het lokaal uitgesleept wordt. Dit is oneerlijk, dat weet iedereen. Brian probeerde te helpen en dit is zijn dank? Weggesleept worden door de handlangers van hun gijzelaar, terwijl hij nog niet eens dood is. Dan klinkt er een harde knal. De echo weergalmt in het lege gebouw, maar het is luid en duidelijk te horen in de ruimte.

Noël slaat zijn ogen neer en balt zijn hand tot een vuist.

The Joker slaat geen acht op de knal of Noël. Dan slaat hij zijn handen ineen. 'Who's responsible for this mess?'

'That girl of course,' roept Luna direct. Ze wijst verwijtend naar Lowa.

Lowa kijkt haar kil aan. 'Dat is niet waar, neem verantwoordelijkheid voor je eigen acties.'

The Joker staat ongeduldig te kijken. Hij heeft duidelijk geen zin in drama. 'Well? Who is responsible for this mess? I'm done with your little games and someone will pay the price for it. It's late, I'm tired and don't test my patience!'

Brent lijkt niet van plan toe te geven dat hij dit heeft gedaan.

'Lowa did it.' Iris wijst naar Lowa. Er is woede in haar ogen te lezen.

Matt klinkt instemmend, ook al heeft hij geen idee wie het echt gedaan heeft. Ook Keran knikt. Zelfs Noël gaat er in mee, het lijkt hem logisch dat zij verantwoordelijk is voor Brians dood. Ze heeft vaker rare plannen gehad

'Ik haat jullie,' fluistert Lowa zacht. Haar ogen schieten heen en weer, om enkel verwijtende blikken te vinden. Ze is onschuldig. En juist degenen die dat weten houden hun mond.

Reyna kijkt de groep rond. 'Menen jullie dit?' roept ze luider uit dan ze had bedoeld. 'Ze heeft niet eens een aansteker! Denken jullie echt dat ze zo onverstandig is dat ze een klaslokaal in de fik zou steken? Ze mag dan wel hier weg willen, ze zal nooit zonder reden andermans leven op het spel zetten.' Ze laat haar blik nog een keer door de groep glijden.

'Als ze aan een wapen kan komen, dan is een aansteker vast geen probleem! En ze heeft vaker onze jassen gebruikt.' Ook Brent kijkt de groep rond, in de hoop de groep met hem mee te krijgen.

'Ze is een leugenaar, brandstichting kan er wel bij,' sist Luna tegen Reyna.

'Step forward!' zegt hij met zijn blik op Lowa gericht. 'I really thought you were smarter than this.' Er klinkt teleurstelling in zijn stem.

Lowa stapt richting de man.

'Lo...' piept Reyna zo zacht dat het amper hoorbaar is. Ze kijkt de groep door, op zoek naar hulp, waarvan ze ook wel weet dat ze die niet gaat krijgen.

Lowa werpt een dodelijke blik op Luna en kijkt dan the Joker aan. 'I thought that too,' zegt ze met ingehouden woede. Ze had niet verwacht dat het zo zou eindigen, maar het had haar niet moeten verbazen. Ze is geboren om de zondebok te zijn.

The Joker haalt een wapen uit zijn broekriem. 'I warned you,' zegt hij. 'This time you won't get away with something like this. Sad, really. I'm sure you had more potential than this. But who am I to question their decision? After all, I wasn't there when it happened, they were.' Hij richt het wapen naar voren, wijzend naar Lowa.

Lowa kijkt hem recht aan, wachtend op de kogel. Op genade van de groep hoeft ze niet te rekenen. Ze haten haar. Toch weigert stil te zijn en zich zonder wat te zeggen bij haar lot neer te leggen. Ze opent haar mond om haar laatste woorden hardop te spreken. Iedereen mag het horen: 'I hope they will regret this for the rest of their short lives.'

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top