Κατερίνας POV

"Άρα τώρα είστε μαζί;" ρώτησε χαρούμενη η Άννα όσο περπατούσαμε στο προαύλιο

"Ναι" χαμογέλασα με αυτή την σκέψη

"Τι λες τώρα.Δηλαδή τα έχεις με την πιο χοτ- σκύλα καθηγήτρια του σχολείου; Πως το κατάφερες αυτό ρε; Προσκυνώ" συνέχισε να λεει χαρούμενη και έκανε πως προσκυνούσε

"Σήκω πάνω ρε πας καλά;" την σήκωσα πάνω.Αυτή η κοπέλα είναι τρελή θα με καταστρέψει "Ώρες ώρες απορώ γιατί σου μιλάω;"

"Γιατί παρόλο που δεν το παραδέχεσαι μαγαπας" με φίλησε στο μάγουλο

"Ποιός σου λέει αυτά τα ψέματα καμάρι μου; Οι γονείς σου με πληρώνουν για να σε κάνω παρέα και να μην είσαι μόνη σου"

"Μμμ.Αηδίες.Άστα αυτά τώρα και κάτσε να σου πω για τον Φίλιππο"

"Ποιος είναι αυτός;"

"Ο ψηλός ο κούκλος απο την δευτερα"

"Κάτσε ρε Άννα εγώ σε εναν Δημήτρη έχω μείνει"

"Ποιός Δημητρης καλέ πάει αυτός.Χάλια μαύρα το άτομο βγήκαμε έξω και έφυγα στην μια ώρα με την δικαιολογία οτι η γιαγιά μου χτύπησε και είναι στο νοσοκομείο" είπε και γέλασα

"Πάλι καλά να λέμε που δεν την πέθανες την γυναίκα"

"Ναι άκου τώρα για τον Φίλιππο-"ξεκίνησε αλλά χτύπησε το κουδούνι

"Τι κρίμα χτύπησε το κουδούνι στο επόμενο διάλειμμα"

"Καλά.Τι έχουμε τώρα;"

"Γυμναστική" απάντησα βαριεστημένα

Ποιος κάνει γυμναστική μωρέ με τέτοιο ήλιο;

Χωρίς πολλά πολλά ο τύπος  μας έβαλε να κάνουμε 5 γύρους τρέξιμο το γήπεδο (και πολλοί ήταν για εμένα) και μετά μας άφησε ελεύθερους να κάνουμε οτι θέλουμε.Η Άννα επειδή είχε παράλληλα μαζί μας γυμναστική και ένα τμήμα της δευτέρας όπως ήταν αναμενόμενο πήγε προς τα εκεί για να κόψει κίνηση για αυτό τον Φίλιππο.Είμαι σίγουρη οτι σε λιγότερο απο μια εβδομάδα θα μου λέει για άλλον

Εγώ βαριόμουν να πάω μαζί της και κατέληξα να είμαι στις σκάλες με την κουκούλα μου μπας και κοιμηθώ λίγο.Χθες το βράδυ μιλούσα μέχρι αργά στο τηλέφωνο με την Δήμητρα οπότε ύπνος γιοκ και να μην μιλούσα βέβαια,τόσο πολύ που την σκέφτομαι δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμόμουν.Αυτή απο την άλλη ήρθε σήμερα στο σχολείο λες και κοιμόταν δέκα ώρες ενώ εγώ ήμουν σαν το ψόφιο κοτόπουλο.Πως το καταφέρνει αυτό ένας Θεός το ξέρει

"Τι έγινε Ανδρέου; Λουφάρουμε;" άκουσα μια φωνή και σήκωσα το κεφάλι μου για να δω ποιός είναι

"Ναι κυρία Ανδριανοπούλου.Γιατι; Θα με καρφώσετε;" απάντησα

Ήταν απο πάνω μου με ενα προκλητικό χαμόγελο και με κοιτούσε

"Δεν με εχεις ικανή;" συνέχισε

"Φυσικά και σας έχω.Αν θέλετε να ξέρετε όμως εσείς ευθύνεστε που είμαι έτσι"

"Και γιατί παρακαλώ;" ρώτησε

Σηκώθηκα για να είμαι στο ίδιο ύψος μαζί της και πλησίασα κοντά

"Χθες βράδυ μιλούσαμε μέχρι αργά.Δεν με άφησες να κοιμηθώ όσο έπρεπε" μίλησα σιγά μήπως μας ακούσει κάποιος

"Θα μπορούσες να μου το είχες πει"

"Ως μεγαλύτερη έπρεπε να σταματήσεις εσύ πρώτη την συζήτηση"

"Αυτό που πάντα εχεις έτοιμη την απάντηση"

"Μου αρέσει να σε πειράζω για αυτό.Θα βρεθούμε σήμερα;"

"Δεν ξέρω αυτά θα τα πούμε μετά"

"Εντάξει"

Την παρατήρησα για λίγο και χάθηκα στα μάτια της.Πιο όμορφα μάτια απο τα δικά της δεν υπάρχουν.Πράσινα.Τα χείλη της είναι ότι πιο όμορφο έχω γευτεί.Θέλω τόσο πολύ να την φιλήσω

"Θέλω να σε φιλήσω" είπα τελικά

Κοκκίνησε αλλά προσπάθησε να το κρύψει

"Με την όρεξη θα μείνεις μικρή.Αν μας δουν την βάψαμε και οι δυο"

"Εχεις δικιο.Σταμάτα πια με αυτό το μικρή"

"Γιατί;"

"Δεν μου αρέσει"

"Όπως με πειράζεις και εσυ έτσι θα σε πειράζω και εγώ "

Καθίσαμε μαζί λίγο ακόμα και έπειτα πήγε στο γραφείο και εγω στο προαύλιο να βρω την Άννα

"Έλεος κοπέλα μου θα αλληθωρίσεις με το τόσο κοίταγμα που του ρίχνεις" της είπα όταν την βρήκα να κάθεται ακόμα στην μεριά που έκανε η δευτέρα γυμναστική και να κοιτάει αυτόν τον Φίλιππο

"Να κοιτάς την δουλειά σου.Εγώ σε ενοχλώ όταν κοιτάς τον κώλο της Δήμητρας και σου πέφτουν τα σάλια;" ρώτησε και καλά παρεξηγημένα

"Ναι"

"Όντως σε ενοχλώ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνεις και εσυ"

"Και ποιός το λέει αυτό;"

"Εγώ"

"Με αυτο το πλευρό να κοιμάσαι" απάντησα και γελάσαμε και οι δυο

Δήμητρας POV

"Μπράβο πάντως έχει κότσια το μικρό" μου είπε η Μαρία μόλις της εξήγησα λεπτομερώς τι έγινε με την Κατερίνα

Είχαμε βγεί για καφέ αφού τελείωσα τις ώρες μου στο σχολείο και εκείνη απο την δουλειά της.Ήθελα να μοιραστώ τα όσα έγιναν με κάποιον

"Ναι η αλήθεια είναι πως με διεκδίκησε με εναν τρόπο που με γοήτευσε.Αν δεν με έκανε δική της θα έσκαγε και αυτό μου άρεσε. Είδα μια αποφασιστηκότητα στα μάτια της"

"Τουλάχιστον τώρα θα είμαι ήσυχη ότι βρίσκεσαι σε καλά χέρια"

"Είναι πολύ καλή μαζί μου και δεν έχουμε κλείσει ούτε βδομάδα μαζί αλλά..." Δίστασα να συνεχίσω

"Αλλά;" με παρότρυνε να συνεχίσω

"Αλλά ακόμα εχω κάποιες αμφιβολίες.Δεν μου εχει δώσει δείγματα ότι τρέχει κάτι.Εγώ έχω το πρόβλημα,νομίζω ότι όλες θα είναι σαν την Λίνα.Αντίθετα όταν είμαι μαζί της,στην αγκαλιά και με φιλάει τα ξεχνάω όλα.Κάθε ενδοιασμό που έχω για αυτή" χαμογέλασα

"Φιλενάδα δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά την έχεις πατήσει άσχημα με την μικρή"

"Το ξέρω και είναι η πρώτη φορά μετά απο καιρό που έχω αφεθεί"

"Χαίρομαι για αυτό.Πότε θα μου την γνωρίσεις;"

"Ποιός σου είπε οτι θέλω να στην γνωρίσω;"

"Δεν σε ρώτησα αν θέλεις.Το απαιτώ.Αλλιώς θα μπω στους ακόλουθους στο προφίλ σου θα την βρω και θα της στείλω μήνυμα"

"Ούτε να το σκέφτεσαι"

"Μην νομίζεις οτι κολλάω να το κάνω"

"Κάτσε πρώτα να περάσει λίγος καιρός και θα στην γνωρίσω"

"Ξέρει ότι μου εχεις μιλήσει;"

"Οχι δεν της έχω πει κάτι"

"Αυτή το έχει πει σε κάποιον;"

"Δεν μου έχει πει.Φαντάζομαι όμως ότι το ξέρει σίγουρα η κολλητή της η Άννα και μπορεί και ο αδερφός της"

"Είναι τόσο κοντά με τον αδερφό της που του τα λέει όλα;" ρώτησε με απορία

"Δεν θυμάσαι που σου έλεγα οτι εκείνο το πρωινό που ξύπνησα σπίτι της μας είχε δει ο αδερφός της να μαλώνουμε και άκουσε τα πάντα"

"Αα ναι το είχα ξεχάσει αυτό.Οπότε λογικά το ξέρει και αυτός"

"Λογικά.Θα την ρωτήσω πάντως. Δεν θέλω να το μάθουν πολλοί είναι επικίνδυνο"

Χτύπησε το τηλέφωνο κοίταξα να δω ποιός είναι.Η Κατερίνα

"Χίλια χρόνια θα ζήσεις" είπα όταν σήκωσα το τηλέφωνο

"Μακάρι αλλά γιατί το λες αυτό;"

"Είμαι εδώ με μια φίλη και είχαμε την κουβέντα σου"

"Και τι της λες;"

"Ποσο εκνευριστική είσαι" την πείραξα

"Επίσης"

"Τελείωσες το σχολείο;" ρώτησα για να αλλαξω θέμα

"Ναι.Σε πήρα για να δω τι κάνεις και να μάθω αν θα βρεθούμε τελικά"

"Μπορείς να περάσεις απο το σπίτι μου κατά τις 8;"

"Ναι μπορώ"

"Κοίτα κακομοίρα μου και δεν διαβάσεις θα σου κόψω τα πόδια" την ψευτομαλωσα

"Σου υπόσχομαι οτι πρώτα θα διαβάσω και μετά θα έρθω"

"Έτσι μπράβο"

"Σε αφήνω τώρα να τα πεις με την φίλη σου ήσυχα"

"Εντάξει θα τα πούμε το βράδυ" χαμογέλασα

Κλείσαμε το τηλέφωνο και στράφηκα πάλι στην Μαρία

"Φιλενάδα άκυρο το προηγούμενο.Δεν την έχεις πατήσει με την μικρή.Την έχεις ερωτευτεί" μίλησε αμέσως αφού το έκλεισα