Κατερίνας POV

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με τα χίλια ζόρια πήγα στο μπάνιο και έπειτα ετοιμάστηκα για να κατέβω για πρωινό

''Καλημέρα'' είπα μόλις μπήκα στην κουζίνα όπου ήταν μαζεμένοι όλοι

''Καλημέρα'' απάντησαν

Κάθισα δίπλα από τον αδερφό μου και έβαλα καφέ

''Φάε και τίποτα βρε αγάπη μου.Μην είσαι μόνο με τον καφέ'' μίλησε η μάνα μου

Η γνωστή Ελληνίδα μάνα που θέλει να τρώμε μέχρι και το πιάτο

''Ρε μαμά άσε με θα φάω στο σχολείο" απάντησα και πάλι καλά δεν το συνέχισε γιατί δεν έχω και πολύ όρεξη για καβγά.

Ήπια τον καφέ μου και μετά από λίγο πήρα τηλέφωνο την Άννα να βγει έξω για να με περιμένει

''Καλημέρα'' 

''Καλημέρα όμορφη.Βγες έξω και περίμενε με σε 5 είμαι εκεί''

''Οκκκ''

Κλείσαμε ανέβηκα στο μηχανάκι και κατευθύνθηκα προς το σπίτι της

''Στην ώρα σου βλέπω σήμερα" πω με την καλή κουβέντα στο στόμα είναι

''Ναι δεν με παίρνει να αργώ καθημερινά γιατί φοβάμαι μην με απολύσεις στο τελος''

''Την δουλειά σου δεν την χάνεις μην ανησυχείς''

''Ααα ναι; Γιατί ετσι;''

''Γιατί δεν θα υπάρξει άλλος μαλακάς να πηγαίνω φέρνει εμένα''

''Αι μωρή''

«Άντε πάμε τώρα μην αργήσουμε» ανέβηκε στο μηχανάκι

''Ναι σε πήρε ο πόνος''απάντησα

Φτάσαμε στο σχολειο στην ώρα μας αυτή την φορά.Πρώτη ώρα φυσική έλεος.Εγώ όσο μιλούσε ήμουν έτοιμη να κοιμηθώ.Πέρασαν οι ώρες και περίμενα πως και πως να έρθει η τελευταία ώρα που έχουμε μαζί της. Πάλι καλά χτύπησε το κούδουνι για διάλειμμα μπας και ξυπνήσουμε λίγο

''Χθες έγινε τίποτα άλλο πέρα ​​από αυτά που μου είπε;'' ρώτησε η Άννα και κάτσαμε στο παγκάκι.

''Όχι''

''Πάντως για να σε ρωτάει αυτή έτσι στα κουτούρου άμα έχεις σχέση κάτι που νιώθεις δεν γίνεται"

''Λες;''

''Ναι.Άσε που η σχέση σου δεν είναι αυτή που έχει μια καθηγήτρια και μια μαθήτρια για αυτό καλό είναι όταν βλέπεις μέσα στο σχολείο ή στην τάξη να μαζεύεις τα σαλάκια σου''

''Σκάσε ρε''

''Γιατί άδικο έχω; Όταν την βλέπεις συνέχεια τα μάτια σου πάνε στο στήθος της.Δεν θέλω καν να φανταστώ τι έχεις στο μυαλό σου εκείνη τη στιγμή" γέλασε και ήμουν κατακόκκινη.Πιο κόκκινη και από ντομάτα.

''Δεν καρφώνομαι και τόσο''

''Ναι να εισαι σιγουρη''

''Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου''

''Αλλα;''

''Αλλα το γεγονός οτι τελειώσαμε την εργασία και τώρα δεν μπορώ να την βλέπω ή να την πλησιάζω όσο θέλω"

''Έλα ρε μην κάνεις ετσι όλο και κάποια δικαιολογία θα βρεις για να μιλήσεις.Δεν φοβάμαι εσένα το πολύ πολύ της λες καμία ατάκα του τύπου 'Εισαι να περάσουμε μια βραδιά μαζί;' εε και καθάρισες''

''Αυτες τις μαλακιες τις σκεφτεσαι πολυ ωρα;'' ρωτησα ειρωνικα

''Οχι αυθορμητα μου βγαινουν''

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδούνι και έπρεπε να πάμε μέσα.Επιτέλους τελευταία ώρα

''Άντε πάμε μέσα και μαζέψου'' άπαντησα και σηκώθηκα

''Απο οτι βλέπω τρέχεις για το μάθημα της δικιάς σου'' με κορόριδεψε

''Δεν ειναι δικια μου''

''Ναι αλλά πολύ θα ήθελε να είναι έτσι;''

"Άλλο αυτό" 

Μπήκαμε στην τάξη αλλά η Δήμητρα δεν έχει έρθει ακόμα.Καθίσαμε στο θρανίο και περιμέναμε.Μετά από λίγο μπήκε μέσα και πραγματικά ήταν πιο ομορφη από ποτέ.Φορούσε ένα λευκό πουκάμισο μια κολλητή φούστα και ειχε βάλει μάσκαρα που τονίζει τα υπέροχα μάτια της και τέλος κόκκινο κραγιόν στα χείλη της.Το μόνο που θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή είναι να το βάλω πάνω στην έδρα και να-

''Μου αρέσει που σου είπα να μαζέψεις τα σάλια σου'' με διέκοψε η φωνή της Άννας από τις σκέψεις μου

''Δεν ειναι πολυ ομορφη σημερα;'' ρωτησα χωρις να παρω τα ματια μου απο πανω της

''Αα καλα'' απάντησε και δεν ξαναμιλησε

Ξεκινησε το μαθημα και δεν μπορουσα να ξεκολλησω τα ματια μου,την κοιτουσα επανειλημμενα

''Κατερίνα θέλεις κάτι να ρωτήσεις;'' με κοίταξε με αυστηρό βλέμμα και ψυχρή φωνή

Κοκκάλωσα για λίγο.Δεν ήξερα τι να πω

''Εμμ..οχι απλα αφαιρεθηκα για λιγο''

''Να μην ξανασυμβεί σε παρακαλώ"

''Μάλιστα''

Αχχ ποσο σέξυ είναι όταν είναι αυστηρή.Με έχει τρελάνει αυτή η γυναίκα.Φυσικά και δεν σταμάτησα να κοιτάξω σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος έως αυτό το χτυπήσει για να σχολιάσω.

''Ρε συ πάμε πλατεία για καφέ; Βαριέμαι να πάω από τώρα σπίτι''

''Ναι πάμε έτσι και αλλιώς δεν έχω κάτι να κάνω''

Φτάσαμε στην πλατεία κάτσαμε σε μια καφετέρια παραγγείλαμε και ξεκινήσαμε να μιλάμε.Για λίγο είχα ξεχαστεί από το θέμα 'Δήμητρα'. Έλα μου όμως που η τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος μου

'Ετσι όπως καθόμασταν η Άννα γουρλωνει ξαφνικά τα μάτια της

''Τι έπαθες παιδάκι μου και γούρλωσες τα μάτια σου;''

''Λοιπόν θα στο πω ευθέως χωρίς πολλούς προλόγους.Λίγα τραπέζια πιο πίσω κάθεται η Ανδριανοπούλου με μια κοπέλα''

Γύρισα πίσω να τις κοιτάξω και τις είδα

''Ποιά είναι αυτή δίπλα της;'' μίλησα ενώ έβραζα μέσα μου από ζήλεια

''Κάμια φίλη της μάλλον''

''Λες να έχουν σχέση;''

''Άφου σου είχε πει η ίδια ότι δεν έχει σχέση''

''Ναι σωστά αλλά μπορεί να μου είπε ψέματα"

"Παραλογιζεσαι"

"Ίσως να έχεις δίκιο"

Συνεχίσαμε να μιλάμε ώσπου κάποια στιγμή χώρις να το καταλάβω έκανα μια απότομη κίνηση με το χέρι μου με αποτέλεσμα να χυθεί όλος ο καφές πάνω μου

''Όχι ρε γαμώτο χάλια έγινα''

''Εντάξει είσαι;'' ρωτησε ανήσυχα η Άννα

''Ναι καλά είμαι'' απάντησα ενώ προσπαθούσα να καθαρίσω τον λεκέ από την μπλούζα μου.Πάλι καλά ο καφές δεν ήταν ζεστός ''Πάω στο μπάνιο να το καθαρίσω'' σηκώθηκα από το τραπέζι.

''Θες βοήθεια;'' 

''Όχι είμαι εντάξει''

Προχώρησα προς το μπάνιο και μπήκα μέσα.Καθώς προσπαθούσα να καθαρίσω τον λεκέ άκουσα την πόρτα να ανοίγει αλλά δεν έδωσα σημασία

''Είσαι καλά;'' σήκωσα το κεφάλι μου να δω από που ήρθε η φώνη και είδα τα πράσινα μάτια της να με κοιτάζουν.

''Ναι'' απαντησα ντροπαλα

''Είδα τι έγινε και ήρθα να δω άμα θες βοήθεια''

''Όχι όχι καλά είμαι σας ευχαριστώ πάντως''

''Εππ τι είπαμε για τον ενικό''

''Ααα ναι σωστά.Σε ευχαριστώ''

Για λίγη ώρα επικρατούσε σιωπή.Το μόνο που ακουγόταν είναι οι ανάσες μας.Κοίταξα για λίγο το πρόσωπο της.Τα πράσινα μάτια της γυάλιζαν.Τα χείλη της ήταν ροδοκόκκινα χωρίς να έχει βάψει.Θέλω τόσο πολύ να την φιλήσω.

Δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο την έπιασα από τη μέση φέρνοντας την κοντά μου,πιέζοντας το σώμα της πάνω στο δικό μου και τη φίλησα.Ναι τη ΦΙΛΗΣΑ! Και με φιλούσε και αυτή! Τα χείλη της δεν έχουν καμία σχέση με τα χείλη άλλων κοριτσιών που είχα φιλήσει.Είναι τόσο απαλά.Ένιωσα το κορμί μου να ανατριχιάζει καθως γευόμουν τη γλυκιά της γεύση.Ακούμπησα το σώμα της στον νιπτήρα που βρισκόταν δίπλα μας και συνέχισε να τη φιλάω

Μετά από λίγο χωριστήκαμε λόγω του αέρα.Έκανε πίσω και με κοίταξε μέσα στα μάτια.Φαινόταν τρομοκρατημένη

''Πρε-πρέπει να...να φύγω'' μίλησε και έφυγε γρήγορα χωρίς να προλάβω να μιλήσω

Από την μία δεν μετανιώνω που την φίλησα αλλά από την άλλη απορώ με τον εαυτό μου πως βρήκα τη δύναμη να κάνω μια τόσο τολμηρή κίνηση

Αφού συνήλθα και εγώ από το σοκ βγήκα εξω και πρόσεξα πως η Δήμητρα είχε φύγει με την άλλη κοπέλα.Προχώρησα προς το τραπέζι μου με την Άννα να κοιτάει με απορία.

''Τι έγινε ρε που είσαι τόση ώρα;'' ρώτησε περίεργα

''Πάμε να φύγουμε και θα σου πω σπίτι μου'' απάντησα

"Τι έπαθες?"

"Άννα θα σου πω σπίτι απλά πάμε να φύγουμε"

"Εντάξει"

Φτάσαμε στο σπίτι μου και ανεβήκαμε στο δωμάτιο μου. Άρχισα να τις εξηγώ τι έγινε μέσα στις τουαλέτες και είχε μείνει

"Πλάκα κάνεις έτσι;"

"Με βλέπεις να έχω όρεξη για πλάκα;"

"Καλά ρε μλκ όμως δεν έχεις καθόλου μυαλό μέσα στο κεφάλι σου;"

"Δεν έπρεπε να την φιλήσω ε;"

"Όχι φυσικά. Έπρεπε να την πηδηξεις" απάντησε και άρχισε να γελάει

"Καλά εγώ σου μιλάω σοβαρά και εσύ κάνεις πλάκα"

"Κάνω πλάκα αγάπη μου γιατί είναι φως φανάρι ότι σε γουστάρει. Αφού σε φίλησε και αυτή. Δεν νομίζω να την χάλασα πολύ που την κόλλησε στο νιπτήρα και τις φιλούσες"

"Η αλήθεια είναι πως δεν αντιστάθηκε αλλά μετά έφυγε σχεδόν τρέχοντας"

"Φιλενάδα ένα έχω να σου πω. Καλά ξεμπερδέματα"