Δήμητρας POV

Το κουδούνι χτυπούσε επίμονα.Σηκώθηκα να ανοίξω αν και ξέρω ήδη ποιος είναι ή μάλλον ποια...

"Γεια σου κολλητούλα" μπήκε μέσα η φίλη μου

"Και έλεγα δεν θα έρθεις σήμερα" ειρωνεύτηκα

"Θες να πεις κάτι με αυτό;"

"Ναι οτι το τελευταίο καιρό ολο εδώ είσαι για να με έχεις απο κοντά.Μην νομίζεις ότι δεν το έχω καταλάβει. Σε λίγο θα κοιμάσαι και εδω"

"Ξέρεις πολύ καλά οτι κάνω αυτό γιατί δεν θέλω πάλι να πέσεις στα ίδια σκατά όπως με την Λίνα" απάντησε σοβαρά

Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος της ένιωσα το αίμα μέσα μου να βράζει.Έσφιξα το χέρι μου σε γροθιά και έπειτα απάντησα

"Αυτό δεν πρόκειται να ξανά γίνει.Δεύτερη φορα δεν ξανά περνάω τα ίδια...αλλά μιας και είσαι εδώ κάτσε να στα ψάλλω που έστησες ολόκληρο κόλπο με την Άννα για να βρεθούμε με την Κατερίνα" μίλησα επιθετικά

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς" με κοίταξε σαν μικρό παιδάκι

"Καταλαβαίνεις πολύ καλά και είμαι σχεδόν σίγουρη οτι το χεράκι της το έχει βάλει και η Κατερίνα σε όλο αυτό παρόλο που δεν το παραδέχτηκε"

"Οχι αλήθεια η Κατερίνα δεν ήξερε τίποτα εγω με την Άννα το κανονίσαμε"

"Σταμάτα λοιπόν τα κόλπα με την Άννα για να τα ξανά βρω με την Κατερίνα γιατι ειλικρινά σου μιλάω δεν θα σας ξεπλένει ούτε ο Ιορδάνης ποταμός!"

"Εντάξει εντάξει κατάλαβα..." σήκωσε τα χέρια ψηλά σε αμυντική στάση "Έτσι και αλλιώς η Κατερίνα έχει προχωρήσει οπότε καιρός είναι να το κάνεις και εσυ" συμπλήρωσε 

Τι πράγμα; Προχώρησε;

Η Μαρία με κοίταξε έντονα σαν να προσπαθούσε να ερμηνεύσει τις εκφράσεις του προσώπου μου

"Τι είπες;" ρώτησα με γουρλωμένα μάτια

"Η Κατερίνα λεω προχώρησε οπότε πρέπει και εσυ να την ξεχάσεις" διευκρίνησε

"Πως; Πότε;" είχα μείνει άναυδη

Δηλαδή όντως την έχασα;

"Με εκείνη μωρέ την κοπέλα που φιλήθηκαν στο κλαμπ...δεν θυμάμαι και πως την λένε" σκέφτηκε για λίγο "Ααα ναι την Χριστίνα" είπε τελικά σκανάροντας το πρόσωπο μου για άλλη μια φορά "Τι σου λέω όμως και εσένα τώρα αφού σου έχει τελειώσει η μικρή σωστά;" με κοίταξε καχύποπτα αλλά εγω δεν της έδωσα καμία σημασία

Ορίστε; Η Χριστίνα ήταν αυτή που φίλησε στο κλαμπ; Αυτή που σαλιάριζε μαζί της στην τάξη; Αυτό το τσουλι που έχει πάρει το μισό σχολείο;

Θα την σκοτώσω!

Σηκώθηκα απο τον καναπέ γρήγορα πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου και βγήκα εξω αφήνοντας την Μαρία πίσω μου να με ρωτάει που πάω

Οδηγούσα με μεγάλη ταχύτητα προς το σπίτι της.Κανονικά δεν θα έπρεπε να με νοιάζει.Δεν θα έπρεπε να παω να της ζητήσω τον λόγο.Ελεύθερη είναι να κάνει οτι θέλει αλλά είμαι ερωτευμένη μαζί της γαμώτο και δεν γουστάρω να την βλέπω με άλλες.Ειδικά με αυτή που είναι η αιτία του χωρισμού μας

Όσο εγωιστικό και αν είναι την θέλω μόνο για εμένα

Κατερινας POV

Είμαι σπίτι και χαζεύω στο κινητό.Οι δικοί μου έχουν πάει για σαββατοκύριακο στο χωριό με τον Μιχάλη για να δουν και τι κάνει ο παππούς μου με την υγεία του

Εγώ έκατσα σπίτι δεν ήθελα να πάω πουθενά.Η Άννα με πήρε πολλές φορές τηλέφωνο για να μου ζητήσει συγνώμη για την συνάντηση μου με την Δήμητρα αλλά δεν το σήκωσα.Δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν και οχι επειδή της κρατάω μούτρα αλλά γιατι με κομμάτιασε ο τρόπος που με κοίταξε εκείνη την μέρα Δήμητρα

Τις σκέψεις μου διέκοψε το κουδούνι που κάποιος χτυπούσε με μανία.Σηκώθηκα απο το κρεβάτι για να ανοίξω

"Τώρα!" φώναξα σε όποιον ήταν πίσω απο την πόρτα και είχε πολλά νεύρα απο οτι φαίνεται.

Άνοιξα και μπήκε μέσα με γρήγορο βήμα μια νευριασμένη Δημητρα κοιτώντας με ύφος έτοιμο να με κατασπαράξει

"Πόσο γαϊδούρι μπορεί να είσαι;"

Τι έπαθε;

"Τι έγινε;" ρώτησα σοκαρισμένη

"Ρωτάς κιόλας που δεν προλάβαμε να χωρίσουμε και πήγες και τα έφτιαξες με εκείνο το τσουλάκι που φίλησες στο κλαμπ;"

"Τι έκανα; Τι μαλακίες λες γαμώτο;"

"Μην μου κάνεις εμένα την άσχετη ξέρω οτι έχεις σχέση με την Χριστίνα"

"Με ποια;"

Τι λέει;

"Όσο συνεχίζεις και κάνεις την άσχετη τόσο περισσότερο με εκνευρίζεις να ξέρεις"

"Δεν έχω σχέση με καμία.Ποιός σου είπε αυτά τα ψέματα;"

"Δεν έχει σημασία αυτό.Σημασία έχει οτι συνεχίζεις το θέατρο" βούρκωσε

Ακόμα και να πήγα με άλλη εσένα τι σε νοιάζει;" φώναξα δυνατά

Αφού λέει οτι δεν την νοιάζει τι κάνω πια τότε γιατί έρχεται και μου κάνει έλεγχο; Γιατί με βασανίζει έτσι;

Στεκόταν μπροστά μου χωρίς να μιλαει.Είχε χαθεί στις σκέψεις της.Έκανα δυο βήματα να την πλησιάσω και απομακρύνθηκε

"Μωρο μου... " ξεκινησα να πω

Είχα τόσο καιρό να την πω έτσι

"Μην με λες ετσι" είπε με φωνή που σπάει

"...εσένα θέλω μόνο.Καμία άλλη.Πρέπει να με πιστέψεις"

Προσπάθησα πάλι να την πλησιάσω αλλά αυτή την φορά δεν απομακρύνθηκε

"Σε θέλω...είμαι ερωτευμένη μαζί σου" κοίταξα τα πράσινα μάτια της

"Τότε γιατί πήγες μαζί της;" είπε με ενα τόνο απόγνωσης στη φωνή της

"Μα αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω.Δεν έχω κάνει τίποτα με την Χριστίνα.Το ξέρω οτι σε πλήγωσα όταν σου είπα για το φιλί μας αλλά αυτό ήταν ενα λάθος το οποίο το μετανιώνω κάθε μέρα.Οι τύψεις μου με τρώνε και μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να μην το έκανα ποτέ.Συγνώμη..." ψιθύρισα την τελευταία λέξη και έσκυψα το κεφάλι

Πλησίασε σήκωσε το κεφάλι μου με τα δύο της δάχτυλα και ένωσε απαλά τα χείλη μας.Ενα φιλί οχι σαν αυτά τα παθιασμένα που δίναμε συνήθως.Ηταν ενα φιλί αγάπης και το ήθελα οσο τίποτε άλλο

Μου είχε λείψει.Το άγγιγμα της.Το φιλί της...

Τα μάτια της...