Κεφάλαιο 29


Κατερινας POV

Είμαι με την Δήμητρα στην παραλία αγκαλιά και χαζεύουμε την θάλασσα.Έχει κάτσει ανάμεσα στα πόδια μου και τα χέρια μου είναι τυλιγμένα γύρω της.Το τσουχτερό κρύο χτυπούσε τα σώματα μας αλλά καμία δεν έκανε κίνηση να σηκωθεί

Τα σχολεία έχουν κλείσει για τις διακοπές των Χριστουγέννων έτσι βρισκόμαστε λίγο παραπάνω με την Δήμητρα

"Δεν θέλω να φύγεις" έσπασε την σιωπή

"Βρε αγάπη μου αφού οι δικοί μου κανόνισαν να πάμε στο χωριό στις 27 και να γυρίσουμε 2 Ιανουαρίου.Δεν θα το καταλάβεις πως θα περάσουν οι μερες και θα μιλάμε καθημερινά"

"Τουλάχιστον θα κάνουμε Χριστούγεννα μαζί;"

"Ναι εφόσον οι δικοί μου δουλεύουν θα προτιμούσα να είμαι μαζί σου παρά μόνη μου σπίτι"

"Και ο αδερφός σου;"

"Ο Μιχάλης έχει κανονίσει να πάει σε ενα πάρτι και μετά να κοιμηθεί σε κάποιον φίλο του"

"Δηλαδή μπορείς να έρθεις σε εμένα;"

"Ναι αρκεί να μην έχεις γκρίνια" απάντησα κοροιδευτικά

"Θα το σκεφτώ" γέλασε

"Εσύ τι θα κάνεις την πρωτοχρονιά;" της χάιδεψα τα μαλλιά

"Στην αδερφή μου θα πάω.Έχει καλέσει και κάτι φίλους της και θα είμαστε μεγάλη παρέα"

"Οι γονείς σου;" ρώτησα με περιέργεια και παρατήρησα ότι ήταν σφιγμένη για λίγο

"Δεν θα πάω σε αυτούς"

"Γιατί;"

"Ας το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή δεν θέλω να χαλαστούμε τώρα"

"Εντάξει" κοίταξα την ώρα και κόντευε 6."Πρέπει να φύγω"

"Γιατί;" με κοίταξε παραπονεμένα

"Έχω κανονίσει να πάω με την μαμά μου για ψώνια στο εμπορικό"

"Καλά πάμε τότε"

25 Δεκεμβρίου

Σήμερα είχαμε κανονίσει με την Δήμητρα να πάω σπίτι της να κάτσουμε παρέα.Τελικά θα έρθουν και τα κορίτσια,η Μαρία με την Άννα.Τις τελευταίες εβδομάδες μετά το περιστατικό με στο μπαράκι έχουν έρθει αρκετά κοντά.Δεν μπορώ να πω ότι το πάνε για σχέση αλλά μιλάνε συνέχεια και η Μαρία δείχνει να ενδιαφέρεται αν οχι ερωτικά τουλάχιστον φιλικά

Δεν ήξερα αν επρεπε να ντυθώ επίσημα ή λίγο πιο απλά.Τελικα ντύθηκα πιο καλά λόγω της ημέρας κατεβηκα κατω και ειδα την μαμα μου ετοιμη να φυγει

"Αγάπη μου φεύγω εγώ γιατί έχω αργήσει" μίλησε βιαστικά ενώ ετοιμαζόταν

"Εντάξει μαμά καλή δουλειά" την χαιρέτησα

Άνοιξα το κινητό μου και έστειλα μήνυμα στην Άννα

"Να έρθω να σε πάρω απο το σπίτι να πάμε μαζί;"

"Οχι δεν χρειάζεται θα πάω με την Μαρία"

"Μμμ.Ώστε τώρα εκτελεί και χρέη ταξιτζή;"

"Σκάσε θα τα πούμε εκεί"

"Οκ"

Έκλεισα το κινητό φόρεσα το χοντρό μπουφάν μου γιατί κάνει πολύ κρύο και ανέβηκα στο μηχανάκι.Πω πω με τέτοιο κρύο πρέπει να σταματήσω να το παίρνω.Πέρασα πρώτα απο ενα μαγαζί να πάρω κρασί να μην φανώ και γαϊδούρι αν και τις είχα πάρει και δώρο αλλά για πάρτι της παίρνω και 20 δώρο

Έφτασα στο σπίτι της Δήμητρας χτύπησα το κουδούνι και περίμενα να ανοίξει

"Γεια σου μωρό μου" με χαιρέτησε χαμογελαστή

Φορούσε ενα μπλε σκούρο κοντό φόρεμα με μαύρες γόβες.Δεν είχε βαφτεί πολύ αλλά όπως πάντα είχε βάλει το κόκκινο κραγιόν της

"Καλησπέρα σας κυρία μου" την κοίταζα απο πάνω μέχρι κάτω και μπήκα μέσα

"Θα αλληθωρίσεις αγάπη μου"

Ρόλαρα τα μάτια μου στο σχόλιο της και έβγαλα το μπουφάν μου

"Επισημότητες βλέπω,έφερες και κρασί"

"Ναι μια σε έχω να μην σε προσέξω και λίγο" την αγκάλιασα απο την μέση

"Σε ευχαριστώ" με φίλησε πεταχτά

"Να σε ρωτήσω τα κορίτσια έχουν έρθει;"

"Όχι ακόμα η Μαρία με πήρε τηλέφωνο και είπε οτι θα αργήσουν λίγο"

"Γιατί;" απόρησα

"Δεν ξέρω δεν μου είπε"

"Άρα είμαστε μόνες μας;" την ρώτησα πονηρά

"Εντελώς"

"Ας το εκμεταλλευτούμε τότε λίγο"

Ένωσα τα χείλη μου με τα δικά της και την πήγα προς τον καναπέ.Την έριξα πίσω και ανέβηκα πάνω της.Φιλούσα τον λαιμό της και άκουγα τους αναστεναγμούς της στο αυτί μου.Δάγκωσα ελαφρά το σημείο που ξέρω οτι την τρελαίνει και έβαλε τα χέρια της στην πλάτη μου μέσα απο την μπλούζα.Της κατέβασα το φερμουάρ και μετά το φόρεμα χωρίς να της το βγάλω τελείως.Τώρα έδινα την προσοχή μου στο στήθος της,άφηνα υγρά φιλιά πάνω του και την δάγκωνα.Χωρίς να το καταλάβω μας γύρισε και βρισκόμουν εγώ απο κάτω και αυτή πάνω μου να με κοιτάει με χαμόγελο.Μου έβγαλε το φούτερ όμως την στιγμή μας χάλασε το κουδούνι που χτύπησε

Τα κορίτσια!

"Γαμώτο" έβρισα

Σηκωθήκαμε γρήγορα να ντυθούμε.Όταν ήμασταν έτοιμες πηγε να ανοίξει την πόρτα και εγω κάθισα στον καναπέ

"Καλησπέρα" άκουσα την φωνή της Μαρίας

"Καλώς τες περάστε"

"Γειά" άκουσα και την Άννα

Μπήκαν μέσα και καθίσαμε στο σαλόνι

"Διακόψαμε κάτι;" ρώτησε πονηρά η Άννα

"Οχι πως σου ήρθε;" έκανα την ανήξερη

"Γιατί η κυρία Ανδριανοπούλου έχει γίνει χάλια απο το κραγιόν" γέλασε η Άννα

Η κοπέλα μου πήρε βιαστικά το κινητό της και διόρθωσε το κραγιόν που είχε ξεφύγει στο προσωπο της από το φιλί μας

"Κοπελιά" με σκούντηξε η Μαρία

"Ναι"

"Και εσυ χάλια είσαι σκούπισε το κραγιόν απο το πρόσωπο σου"

Καρφωθήκαμε για τα καλά.Είμαι σίγουρη οτι είχα γίνει κατακόκκινη.Χωρίς να σχολιάσουν κάτι παραπάνω συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα

Έγινε το φαγητό και καθίσαμε στο τραπέζι

"Εσείς γιατί αργήσατε να έρθετε;" ρώτησε η Δήμητρα τα κορίτσια

"Είχαμε μια δουλειά πρώτα"

"Τι δουλειά;" σταύρωσα τα χέρια μου και χαμογέλασα

"Να μην σε νοιάζει μου" το έκοψε η Άννα αλλά είμαι βέβαιη ότι θα μου πει μετά τι έγινε και άργησαν

Η βραδιά κύλησε με γέλια και πειράγματα μεταξύ μας.Μακάρι κάθε Χριστούγεννα να περνάνε με αυτή την ηρεμία.Προς το τέλος της βραδιάς και ενώ είχαν φύγει τα κορίτσια μείναμε μόνες μας για να ανταλλάξουμε και δώρα

"Λοιπόν να ξεκινήσω εγώ ή εσύ;" με ρώτησε

"Εσυ πρώτη"

Πήγε στο δωμάτιο και επέστρεψε με μια μικρή σακούλα

"Ελπίζω να σου αρέσει" μου το έδωσε

Άνοιξα την σακούλα έσκισα το περιτύλιγμα και έπειτα άνοιξα και το κουτί.Μπροστά μου είδα ενα ρολόι που σίγουρα ήταν πανάκριβο αλλά και πανέμορφο.Γούρλωσα τα μάτια και την κοίταξα

"Τι; Δεν σου αρέσει;" πήρε μια λυπημένη έκφραση

Πλησίασα κοντά και την φίλησα απαλά στα χείλη

"Αγάπη μου είναι πανέμορφο αλλά...πρέπει να έκανε πολλά λεφτά" εξήγησα την αντίδραση μου

"Όσο και να έκανε ήθελα να στο πάρω κι μάλιστα για δυο λόγους"

"Ακούω"

"Ως γνωστόν δεν είσαι καθόλου συνεπής στα ραντεβού σου οπότε...στο πήρα για να μην αργείς στο σχολείο αλλά κυρίως γιατί δεν θέλω να αργείς στα ραντεβού μας όπως κανείς συνήθως"

"Σε ευχαριστώ πολύ" χαμογέλασα στα λόγια της "Και σου υπόσχομαι ότι απο εδώ και πέρα θα προσπαθήσω να μην αργώ στα ραντεβού μας για το σχολείο δεν υπόσχομαι τίποτα"

"Τουλάχιστον κάτι είναι και αυτό" γελάσαμε "Εμενα τι μου πηρες;" με κοίταξε με ανυπομονησία σαν μικρό παιδί

"Εγώ σου πήρα δυο δώρα"

"Δύο;" παραξενεύτηκε

"Ναι,ναι" Πήρα τις σακούλες που είχα αφήσει δίπλα στην πόρτα όταν μπήκα και πήγα ξανά στον καναπέ "Θέλω πρώτα να ανοίξεις αυτό" έδωσα το ένα

Το άνοιξε με γρήγορες κινήσεις και έμεινε να το κοιτάει.

Της είχα αγοράσει ενα κολιέ με μια καρδιά που έγραφε πάνω Δ+Κ.Δεν πρόλαβα να πω κάτι με τράβηξε κοντά της και κόλλησε τα χείλη μας

"Είσαι τόσο τέλεια όταν θες γαμώτο"

"Σου άρεσε δηλαδή;"

"Φυσικά.Σε ευχαριστώ μικρή"

"Τώρα ήρθε η ώρα για το δεύτερο.Είναι πιο ιδιαίτερο να ξέρεις"

"Ααα για να δω" μου το άρπαξε απο το χέρι χωρίς να προλάβω να της το δώσω από μόνη μου

Άνοιξε την σακούλα και με κοίταξε

"Σοβαρά τώρα;" είπε άναυδη

Της είχα πάρει ενα σετ κόκκινα δαντελωτά εσώρουχα για τις πιο προσωπικές στιγμές μας

"Μην μου πεις οτι δεν σο αρέσουν εγω τα πήρα για περισσότερη διασκέδαση" της έκλεισα το μάτι την αγκάλιασα και την έβαλα πάνω στα πόδια μου

"Ανυπομονώ για αυτή την διασκέδαση τότε"

"Και εγώ" την φίλησα

"Θα μείνεις εδώ σήμερα;"

"Όχι θα πάω σπίτι αλλά σου υπόσχομαι οτι όταν γυρίσω απο το χωριό θα κανονίσω μια σπέσιαλ βραδιά για τις δύο μας"

"Ναι καλά και εγω τι θα κάνω μέχρι τότε;" παραπονέθηκε και έβαλε το κεφάλι της στο λαιμό μου

"Θα μιλάμε συνέχεια στο τηλέφωνο και θα κάνεις υπομονή.Να δεις που θα περάσουν οι μέρες χωρίς να το καταλάβεις"

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top