Κατερίνας POV

Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει και πετάχτηκα πάνω.Κοίταξα να δω ποιος με καλούσε και ήταν η Άννα.Οχι ρε γαμώτο με πήρε ο ύπνος.Είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε για να πάμε μαζί στην καφετέρια

"Που είσαι ρε Κατερίνα;" ρώτησε όταν το σήκωσα

"Αποκοιμήθηκα ρε σορρυ.Πήγαινε στην καφετερια και θα έρθω να σας βρω σε λίγο."

"Καλά μην αργήσεις"

Το κλείσαμε και σηκώθηκα αμέσως να ετοιμαστώ.Φόρεσα ένα τζιν και μια απλή μπλούζα.Πήρα λεφτά και ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς την καφετέρια

Μπήκα μέσα και κοιτούσα με τα μάτια μου γύρω για να τις βρω.Τις εντόπισα να είναι στα πίσω τραπέζια και πήγα και εγω

"Γεια σας" χαιρέτησα και κάθισα σε μια καρέκλα

"Νωρίς μας θυμήθηκες" σχολίασε η Άννα

Πριν προλάβω να απαντήσω μου μίλησε η Δήμητρα

"Που ήσουν εσύ;" χαμογέλασε

"Σπίτι κοιμήθηκα λιγο παραπάνω και την έστησα"

"Για αυτό μας ήρθε με νεύρα" σχολίασε η Μαρία

"Προφανώς.Λοιπον,εσείς έχετε παραγγείλει;"

"Όχι ακόμα" είπε η Δήμητρα

Τότε έφτασε μια κοπέλα με μαύρα μαλλιά και γαλάζια μάτια η οποία πρέπει να ήταν και η σερβιτορα

"Γεια σας. Τι θα θέλατε;" ρώτησε χαμογελαστή

Καθώς λέγαμε τι θα παραγγείλουμε παρατήρησα ότι κοιτούσε πολύ έντονα την Μαρία

"Εσύ όμορφη τι θα παρεις;" την ρώτησε όταν ήρθε η σειρά της

Αφού είπε η Μαρία τι ήθελε η κοπέλα έφυγε

"Ωραίο κώλο έχει αυτή τι λέτε;" ρώτησε όταν δεν μας άκουγε πια η σερβιτορα

Γύρισα αμέσως να κοιταξω την Άννα η οποία είχε τα μάτια της στη Μαρία με ανέκφραστο βλέμμα

Χωρις να το σχολιασουμε παραπάνω ξεκινήσαμε να μιλάμε και να γελάμε με διάφορες βλακείες ώσπου η Μαρία στράφηκε προς την Άννα

"Λοιπόν Άννα τελικά τον ξεφορτώθηκες εκείνο τον βλάκα τον Γιάννη;"

"Ευτυχώς ναι και σε ευχαριστώ για την βοήθεια"

"Τίποτα μικρή.Αν χρειαστείς πάλι βοήθεια πες μου" της έκλεισε το μάτι και η Άννα κοκκίνησε

Πολλά υπονοούμενα κάνει η Μαρία.Μήπως εχει καταλάβει τίποτα; ή μπορεί να της είπε κάτι η Δήμητρα που δεν νομίζω γιατί λογικά θα με είχε ενημερώσει

Άνοιξα το κινητό μου διακριτικά και της έστειλα μήνυμα

"Έχεις μιλήσει καθόλου στην Μαρία για την Άννα;"

"Πας καλά; Αφού σου υποσχέθηκα ότι δεν θα πω τίποτα"

"Ναι απλά πολλά υπονοούμενα πεταει.Λες να έχει παιχτεί τιποτα;"

"Δεν ξέρω Κατερίνα.Το στυλάκι της Μαρίας γενικά ετσι είναι"

"Δηλαδή;"

"Είναι σαν αυτό που λέμε όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω"

"Δεν θεωρείς ότι είναι λίγο υπερβολικό αυτό για να την χαρακτηρίσει; Το λέω γιατι παρόλο που την ξέρω λίγο δεν μου φαίνεται τέτοιο τυπάκι"

"Μωρέ κακία δεν είναι και πάντα ξεκαθαρίζει την θέση της απέναντι στις κοπέλες αλλά δεν το έχει με τις σχέσεις όπως σου έχω ξανά πει"

Δεν απάντησα και έκατσα λίγο να το σκεφτώ.Όντως η Μαρία κακιά δεν φαίνεται αλλά νομίζω πως αν μπλέξει με την Άννα η φίλη μου θα πληγωθεί.Βέβαια δεν μου πέφτει και λόγος αλλά θέλω να την προστατέψω

"Ρε κορίτσια αφήστε λιγο τα κινητά" με ξύπνησε η φωνή της Άννας

"Ελα ντε τι κάνετε τόση ώρα;" μας κοίταξε καχύποπτα

Εκείνη την στιγμή έφτασε η σερβιτόρα με τους καφέδες μας

"Ορίστε τα καφεδάκια σας" τα άφησε πάνω στο τραπέζι "Και αυτό για εσενα ομορφούλα" χομαγέλασε πονηρά και έδωσε ένα χαρτάκι στην Μαρία.Η Μαρία το πήρε από το χέρι της και της χαιδεψε διακριτικά το πόδι.Όταν έφυγε η κοπέλα η Άννα σηκω5θηκε πάνω απότομα

Ωχχ

"Εγώ θα φύγω γιατί έχω μια δουλειά" μίλησε βιαστικά και έτρεξε έξω

Οχι ρε γαμώτο!

"Τι έγινε; Γιατί έφυγε έτσι;" ρώτησε με περιέργεια η Μαρία

"Θα σου εξηγήσω κάποια άλλη στιγμή" απαντησε η Δημητρα

"Κορίτσια συγνώμη πάω λίγο να την δω και έρχομαι"

Σηκώθηκα και εγω βιαστικά και βγήκα έξω

"Άννα" φώναξα για να με ακούσει.Δεν ηταν πολύ μακριά.Σταμάτησε το βήμα της και γύρισε να με κοιτάξει

"Τι θες;" είπε βουρκωμένη όταν ήμουν κοντά της

"Θέλω να δω πως είσαι"

"Σκατά και ξέρεις γιατί; Γιατί είμαι πιο μπερδεμένη από ποτέ.Φίλησα μια κοπέλα και από εκείνη την ώρα δεν ξέρω καλά καλά τι νιώθω για αυτή και το να την βλέπω να φλερτάρει με άλλες δεν είναι ότι καλύτερο στη φάση που είμαι" είπε με μια ανάσα και ετσι όπως έκανε μου έδινε την εντύπωση πως βρίσκεται στα πρόθυρα κρίσης πανικού

"Ηρέμησε κορίτσι μου,ηρέμησε" την αγκάλιασα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να την ηρεμήσω

Μετά από λίγο έκανε πίσω και με κοίταξε

"Είσαι καλύτερα;"

"Ναι θα πάω σπίτι να ηρεμήσω και θα τα πούμε αργότερα"

"Όπως νομίζεις"

Γύρισα πίσω στο μαγαζί και βρήκα τα κορίτσια να κάθονται ακόμα εκεί

"Ζητώ συγνώμη η Άννα έχει κάποια θέματα αυτό τον καιρό και δεν είναι πολύ καλα"

"Δεν τρέχει κάτι.Έτσι και αλλιώς και εγώ πρέπει να φύγω σε λίγο" είπε η Μαρία

Καθίσαμε για λίγο και μετά έφυγε και η Μαρία γιατί έπιανε δουλειά

"Εσυ κούκλα τι θα κάνεις τώρα;" είπα στην Δήμητρα όταν είχαμε μείνει μόνες μας και περπατούσαμε προς το αμάξι της

"Δεν ξέρω έλεγα να σε καλεσω σπίτι μου αλλά μπορεί και να μην θες οπότε δεν θα σε πιέσω" είπε ναζιάρικα

Την άρπαξα από την μέση και την φίλησα παθιασμένα ακουμπώντας την στο αμάξι

"Πρώτον δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθω σπίτι σου και δεύτερον μου είχε λείψει το φιλί σου"

"Χμμ μπες μέσα και πάμε τότε πριν το μετανιώσω και σε αφήσω εδώ" γέλασε

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και μετά από λίγο φτάσαμε στο σπίτι της

"Πεινάς;" ρώτησε καθώς έβγαζε τα παπούτσια της

"Λίγο"

"Τι λες για καρμπονάρα;"

"Γιατί όχι;"

Πήγε στην κουζίνα για να ετοιμάσει το φαγητό και την ακολούθησα

"Το ξέρω ότι με θες τόσο πολύ αλλά δεν χρειάζεται να εισαι συνέχεια πίσω μου" γελασε

Πλησίασα κοντά της και της ψιθύρισα στο αυτί "Ναι αλλά μου αρέσει να είμαι από πίσω σου"

Κοκκίνησε τόσο πολύ που είμαι σίγουρη ότι την άναψα.Ποτέ δεν θα βαρεθώ να την βλέπω έτσι

"Λοιπόν τι θα γίνει με το φαγητό;" ρώτησα

"Αμέσως κυρία μου"

Έβγαλε τα υλικά και ξεκίνησε να μαγειρεύει ενώ παράλληλα συζητούσαμε

"Η Άννα τι σου είπε όταν έφυγες για να την βρεις;"

"Νιώθει μπερδεμένη και το βρίσκω λογικό.Τόσο καιρό νόμιζε όταν τις αρέσουν μόνο οι άντρες και τώρα της έχει έρθει λίγο απότομο αυτό με την Μαρία"

"Όντως.Δεν έχει κατανοήσει ακόμα το τι νιώθει και για αυτό είναι μπερδεμένη"

"Ναι.Εσύ τι γίνεται με την αδερφή σου;"

"Τίποτα ηρεμία.Δεν μιλάμε και τόσο πολύ τις τελευταίες μερες γιατί έχει αρκετή δουλειά" απάντησε ενώ ανακάτευε τα μακαρόνια

"Καταλαβαίνω"

Όταν σέρβιρε το φαγητό καθισαμε να φάμε και να λέμε διάφορες βλακείες η μια στην άλλη που είχαμε κανει

"Καλά σοβαρά τώρα είχες πει στον άνθρωπο ότι δεν έκανες τις ασκήσεις επειδή το προηγούμενο βραδύ είχες κάνει πολύ σεξ;" γέλασε

"Ναι αφου είχε πρήξει ο μαλάκας με τα αγγλικά και τις κωλοασκήσεις του"

"Αν το είχες κάνει αυτό στην δικιά μου τάξη θα σε είχα πετάξει εξω με τις κλωτσιές"

"Μην μου βάζεις ιδέες"

"Κατερίνα!!!"

"Έλα μωρέ πλάκα κάνω" απάντησα και συνέχισα μετά "Σε εσένα θα έλεγα πολύ χειρότερα" την πειραξα και μου έδωσε ένα απαλό χαστούκι στο μάγουλο

"Τόλμα να κάνεις τίποτα τέτοιο και θα σε μηδενίσω" με απείλησε

"Δεν πειράζει.Παίρνω 20 σε άλλους τομείς" κοκκορευτηκα

"Ποιος σου το είπε αυτό;"

"Δεν κατάλαβα κυρία Ανδριανοπούλου έχετε και παράπονο;"

"Αα δεν ξέρω θα σε ειδοποιήσω όταν βγάλω τις τελικές βαθμολογίες"

"Θα περιμένω τότε"

Συνεχίσαμε να γελάμε και να λέμε διάφορα.Όταν τελειώσαμε το φαγητό ξαπλώσαμε στον καναπέ χωρίς να μιλάμε.

Την είχα στην αγκαλιά μου και ένιωθα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.Ίσως είναι νωρίς για να πω ότι νιώθω ερωτευμένη αλλά αυτή η γυναίκα είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί

"Κοίταξε με" άκουσα την φωνή της

Άνοιξα τα μάτια μου και την είδα να με κοιτάζει με ένα γλυκό χαμόγελο που με έκανε να θέλω να την δαγκώσω

"Νιώθω τοσο ωραια όταν είμαι κοντα σου" σιγοψιθύρισε ενώ με κοιτούσε στα μάτια

"Και εγω το ίδιο" την φίλησα απαλά στο κούτελο

Άνοιξα το κινητό μου να δω την ώρα και κόντευε έντεκα.Πέρασε πολύ γρήγορα η ώρα χωρίς να το καταλάβω

"Μωρό μου πρέπει να φύγω"

"Γιατί;" με κοίταξε παραπονιάρικα

"Είναι αργά και οι δικοί μου θα αρχίσουν τα τηλέφωνα"

"Δεν μπορείς να μείνεις ε;"

"Όχι αλλά στο υπόσχομαι ότι θα το κανονίσουμε συντομα"

Σηκώθηκα να πάρω τα πράγματα μου την χαιρέτησα και έφυγα για το σπίτι μου

Αφού χαιρέτησα τους δικούς μου ανέβηκα πάνω για να ξαπλώσω με την σκέψη μου ακόμα στην Δήμητρα

Ίσως της πω ότι είμαι ερωτευμένη μαζι της αλλά μπορεί να την τρομάξω

Το μόνο σίγουρο παντως είναι οτι αυτό που νιώθω είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό <<μου αρέσεις>>