*SMUT*

Κατερίνας POV

"Δεν μπορώ να την καταλάβω. Ειλικρινά" είπα ενώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι και η Άννα καθισμένη στην καρέκλα του γραφείου μου

"Κατερίνα δεν ξέρω τι να σου πω αλλά δεν μπορώ να σε βλέπω σε αυτή την κατάσταση άλλο"

"Αφου την θέλω"

"Σε αντίθεση με αυτή που κυριολεκτικά δεν ξέρει τι θέλει"

"Η αλήθεια είναι αυτή. Ίσως πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι και να την αφήσω να κάνει αυτή,κίνηση όταν θελήσει"

Μια εβδομάδα μετά

Σήμερα φεύγουν οι γονείς μου για να πάνε στην γιαγιά μου για καμιά βδομάδα. Επιτέλους θα ησυχάσω και λίγο γιατί η μάνα μου συνέχεια με ρωτάει τι έχω και αν είμαι καλα. Καταλαβαίνω οτι ανησυχεί αλλά με το να με ρωτάει συνέχεια πως είμαι δεν με κάνει να γίνομαι καλύτερα.Νιώθω ότι πιέζομαι από παντού

"Λοιπόν θα τα πούμε σε 1 βδομάδα. Φαγητό σας έχω στο ψυγείο το μόνο που χρειάζεται είναι να το ζεσταίνεται. Επίσης να προσέχετε ειδικά εσύ μεγάλη με το μηχανάκι και να μην τολμήσεις να το δωσεις στον Μιχάλη. Ότι χρειαστείτε να μας πάρετε τηλέφωνο. Αα φροντίστε τουλαχιστον όταν γυρίσουμε να βρούμε σπίτι έτσι?"

Είπε με μια ανάσα η μάνα μου. Έλεος αυτή η γυναίκα

"Ναι ρε μα θα προσέχουμε " απάντησα

"Ελα βρε αγάπη μου άστους πρέπει να φύγουμε κιόλας" την φώναξε ο μπαμπάς μου μέσα από το αμάξι

"Τώρα τώρα! Ελάτε να σας κάνω μια αγκαλιά και φεύγω" είπε και μας έβαλε και τους δυο στην αγκαλιά της

"Σιγά ρε μαμά δεν πάτε και στον πόλεμο μια εβδομάδα στη γιαγιά στο χωριό πάτε" παραπονέθηκε ο Μιχάλης

Μετά από κάποιες αγκαλιές και φιλιά έφυγαν και μπήκαμε στο σπίτι.

"Τι θα κάνεις εσυ τώρα?" με ρώτησε ο αδερφός μου κοιτώντας με στα μάτια. Σίγουρα είχε καταλάβει και αυτός ότι δεν είμαι καλά

"Τι να κάνω? Εδώ θα κάτσω"

"Αα. Το βράδυ θα βγεις?" ρώτησε πάλι

"Δεν ξέρω δεν έχω κανονίσει κάτι ακόμα. Θα μιλήσω μετά με την Άννα και θα δούμε" απάντησα αδιάφορα κοιτώντας το κινητό μου

"Δηλαδή υπάρχει περίπτωση να βγεις?" συνέχισε να ρωτάει

"Μιχάλη θες κάτι και κάνεις τοσες ερωτήσεις?" τον από πήρα γιατί είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι

"Ρε συ Κατερίνα ξέρω ότι κάτι έχεις και δεν μου λες. Ενδιαφέρομαι και εγω αδερφός σου είμαι"

Κοίτα να δεις ενδιαφέρον και πρεμουρα για το αν είμαι καλά

"Να κοιτάς την δουλειά σου"

"Έχει να κάνει με εκείνη την κοπέλα που σου αρέσει?"

"Μιχάλη ειλικρινά μην με ρωτάς όταν θελήσω θα σου μιλήσω εγώ η ίδια"

"Εντάξει πάω πάνω να διαβάσω. Θα βάλεις εσύ το φαγητό να ζεσταθεί?"

"Ναι θα το βάλω εγώ σε λίγο"

Πήγε πάνω εγώ ξάπλωσα στον καναπέ και έβλεπα τηλεόραση. Υποτίθεται. Το μυαλό μου δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από αυτή. Από τα μάτια τα χείλη της το σώμα της. Είναι συνέχεια μέσα στο κεφάλι μου και δεν μπορώ να την βγάλω. Με έχει μαγέψει αυτή η γυναίκα. Θέλω τόσο πολύ να την φιλήσω ξανά. Να την αγκαλιάσω. Να της κάνω έρωτα. Όλα αυτά όμως δεν πρόκειται να γίνουν γιατί πολύ απλά είναι καθηγήτρια μου.

Με τις σκέψεις αυτές άρχισα να ετοιμάζω το φαγητό. Μετά από λίγο φώναξα τον Μιχάλη να φάμε και έπειτα πήγα στο δωμάτιο μου. Έπεσα στο κρεβάτι και κοιμήθηκα ξερή. Κοιμήθηκα μέχρι τις 6 το απόγευμα όπου ξύπνησα από τον ήχο του κινητού μου

"Ναι!"απάντησα έντονα

"Έλα όμορφη κοιμάσαι?"

Η Άννα ποιός άλλος?

"Όχι ρε ιδέα σου. Φυσικά και κοιμάμαι μωρή χαμένη και με ξύπνησες κιόλας!"

"Νταξει δεν πειράζει. Λοιπόν σε λιγακι θα είμαι σπίτι σου να κάτσουμε και το βράδυ θα βγούμε έξω"

"Τι? Ποιος το λέει αυτό?"

"Εγώ και δεν ακούω κουβέντα. Σε λίγο είμαι εκεί. Τσαο"

Μου το έκλεισε χωρίς να προλάβω να πω κάτι. Αμάν αυτή η κοπέλα. Δεν έχω καμία όρεξη να βγω. Μπορεί να είπα ότι θα σταματήσω να ασχολούμαι αλλά...δεν μπορώ να το ελέγξω. Λίγη ώρα μετά χτύπησε το κουδούνι. Η Άννα.

"Χαιρετώ" είπε όταν άνοιξα την πόρτα και μπήκε κατευθείαν μέσα

"Ορεξάτη σε βλέπω" απάντησα και έκατσα στον καναπέ μαζί της

"Φυσικά και ειμαι για αυτό σήμερα βράδυ θα βγούμε έξω να παρτάρουμε"

"Ρε συ Άννα δεν έχω όρεξη"

"Άστα αυτά. Σήμερα θα βγούμε. Τέλος"

"Καλά" είπα ενώ ρολαρα τα μάτια μου γιατί ήξερα ότι είναι μάταιο να προσπαθώ να την πείσω. Άμα βάλει κάτι στο κεφάλι της δεν μπορεί να της το βγάλει κανείς

"Τι έγινε κούκλες? Τι άκουσα θα βγείτε απόψε?" Πετάχτηκε ο Μιχάλης από πίσω μου

"Εσύ κάτι άλλο δεν έχεις να κάνεις από το να ασχολείσαι μαζί μας?" τον ρώτησα με νεύρα

"Οχι δεν έχω. Λοιπόν θα βγείτε?" επέμεινε

"Ναι θα βγούμε" απάντησε κατευθείαν η Άννα

"Να σου πω" με κοίταξε συνωμοτικά ο αδερφός μου

"Να μου πεις"

"Θα είναι και το γκομενακι εκεί? Για αυτό θα βγεις έτσι?" ρώτησε πονηρά και μου τσίμπησε το μάγουλο

"Μιχάλη αι τσακίσου πήγαινε πάνω μην σηκωθώ και γίνουμε εδώ μέσα κωλος!" του φώναξα και εξαφανίστηκε αμέσως

"Ελα μωρε μην του φωνάζεις. Ενδιαφέρεται ο καημένος"

"Κουτσομπολης είναι και σιγά τον καημένο"

"Καλά άσε τώρα τον Μιχάλη
Για πες που θες να πάμε;"

"Πουθενά άλλο που εσύ την έχεις δει αποφασίζω και διατάζω"

"Την έχω δει αποφασίζω και διατάζω γιατί δεν μπορώ να σε βλέπω έτσι. Σήμερα θα βγούμε και θα βρούμε και γκομενακια αρκετά μπακουρι έμεινα και εγώ για χάρη του μαλακα του Μάνου"

Με την τελευταία πρόταση συνειδητοποίησα πως τόσες μέρες με τόσα που έχουν γίνει  ασχολούμαι μόνο με τον εαυτό και δεν είχα ενδιαφερθεί για την Άννα που ουσιαστικά και αυτή περνούσε δύσκολα με όσα έγιναν μεταξύ αυτής και του Μάνου

"Άννα συγνώμη που τόσες μέρες δεν ασχολήθηκα με τα δικά σου και κοιτούσα μόνο τον εαυτό μου απλά έγιναν πολλά οπότε-"

"Σκάσε μωρέ μια χαρά είμαι ποιος τον χεζει τον άλλον. Άσε που με τα δικά σου ξεχάστηκα,είναι και πιο ενδιαφέρουσα τα δικά σου προσωπικά από τα δικά μου.Αν θες όμως να επανορθώσεις σήμερα θα βγούμε και δεν θα είσαι σαν την μεγάλη Παρασκευή"

Γέλασα με αυτά που είπε και τότε κατάλαβα πως έχω την καλύτερη κολλητή του κόσμου. Απορώ πως με αντέχει. Μπορεί να είναι λίγο τρελή αλλά πάντα μου στέκεται σε όλα και με στηρίζει.

"Στο υπόσχομαι" απαντησα γελωντας

"Πάμε πάνω να ετοιμαστούμε τοτε γατί πέρασε η ώρα και θέλουμε και πενήντα ώρες να ετοιμαστούμε εμείς"  από το χέρι και ανεβήκαμε πάνω

Ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε βάλαμε μουσική χορεύαμε και τραγουδούσαμε. Το ειχα ανάγκη αυτό ξεχάστηκα και περασα καλα.Εγώ αποφάσισα να φορέσω ένα ψιλομεσο μαύρο τζιν με μια κοντή τοπ μπλούζα επίσης μαύρη

Η Άννα φόρεσε από την άλλη ένα μαύρο φόρεμα με μαύρα τακούνια. Φτιάξαμε τα μαλλιά μας βαφτηκαμε απαλά και πήγαμε να φύγουμε

"Κάτσε να πω στο γαϊδούρι τον αδερφό μου ότι φεύγουμε"

"Οκ. Περιμένω"

Πήγα στο δωμάτιο του Μιχάλη και μπήκα μέσα

"Πόρτα δεν έχεις μάθει να χτυπάς;" ρώτησε ειρωνικά

"Όχι. Εγώ με την Άννα φεύγουμε δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω.Άμα πάρει η άμα πες της ότι έχω βγει εξω. Φεύγω"

"Καλά τα λεμε"

Κατέβηκα κάτω που με περίμενε η Άννα

"Φεύγουμε;" με ρώτησε

"Ναι. Με το μηχανάκι θα πάμε;"

"Τι λες μαρη πως θα ανέβω πάνω με το φόρεμα;"

"Ελα ρε κάπως θα βολευτείς παμε θα έχει πλάκα"

Μετά από πολύ ώρα ανέβηκε πάνω και πήγαμε στο κέντρο. Αφού πάρκαρα μπήκαμε σε ένα τυχαίο μαγαζί που είχε αρκετό κόσμο και έπαιζε δυνατά η μουσική

"Της ποπάρας γίνεται" μου είπε η Άννα στο αυτί για να την ακούσω όταν μπήκαμε μέσα

"Αυτό ξανά πες το" απάντησα

Πήγαμε σε ένα τραπέζι και ξεκινήσαμε να πίνουμε. Μετα από 2 ώρες τα είχα δει όλα. Είχα πιει βότκα ουίσκι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Ήμασταν στην πίστα και χορεύαμε ασταμάτητα στον ρυθμό της μουσικής. Ένιωθα τόσο ωραία. Η Άννα χόρευε μαζί με ένα παιδί και είμαι σίγουρη ότι μέχρι το τέλος της βραδιάς σίγουρα θα έχει πάρει το τηλέφωνο του

Κάποια στιγμή πήγα στην μπάρα να πάρω άλλο ένα ποτό. Είδα δίπλα μου μια κοπέλα να είναι πλάτη σε εμένα αλλά μου φάνηκε γνωστή. Πω πω τι  κωλος είναι αυτος? Φορούσε μια μπλούζα που είχε όλη την πλάτη της ανοιχτή

"Κοπελιά να σε κεράσω ένα ποτό;" την ρώτησα και γύρισε να με κοιτάξει

Η ΔΉΜΗΤΡΑ

"Κατερίνα;Τι κάνεις εσυ εδώ;"

Σοβαρά τώρα αυτό βρήκε να ρωτήσει;

Για λίγο έμεινα σιωπηλή και δεν μιλούσα. Την κοιτούσα στα μάτια. Έχει τόσο όμορφα μάτια. Πράσινα,πανεμορφα

Την έπιασα απο το χέρι και την τράβηξα στην τουαλέτα. Δεν ξέρω πως βρήκα το θάρρος να το κάνω αυτό. Μάλλον φταίει το γεγονός ότι  είχα πιει κυριολεκτικά όλο το βόσπορο. Μπήκαμε σε μια τουαλέτα και κλείδωσα την πόρτα

"Άσε με επιτέλους γαμώτο" μου φώναξε και τράβηξε το χέρι της που κρατούσα τόση ώρα

"Σε θέλω" της είπα και την φίλησα

"Πας καλά τι κάνεις;" με έσπρωξε μακριά της

"Εσύ τι λες να κάνω?" την ειρωνευτικα

"Μην με ειρωνεύεσαι εμένα" ήρθε πιο κοντά μου

"Γιατί τι θα κάνεις? Θα με χτυπήσεις πάλι? Πες μας ότι δεν σου άρεσε που σε φίλησα κιόλας" Πήγα πιο κοντά της και εγώ

Έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου με τράβηξε και με φίλησε αυτή. Με κόλλησε στην πόρτα και με φιλούσε παθιασμένα. Άλλο που δεν ήθελε. Μας γύρισα και την κόλλησα εγώ στην πόρτα. Την φιλουσα στον λαιμό ενώ ξεκίνησε να βγάζει μικρά βογγητα από το στόμα της. Πρέπει να έχει πιει και αυτή πολύ δεν εξηγείται αλλιώς

"Πάμε σπίτι μου;" την ρώτησα

"Οι γονείς σου;"

"Λείπουν"

"Φύγαμε"

Άνοιξε την πόρτα και βγήκαμε έξω πήραμε τα πράγματα μας έστειλα και ένα μήνυμα στην Άννα ότι θα φύγω,ανεβήκαμε στο μηχανάκι και πήγαμε σπίτι μου

Είχα ξεχάσει τον αδερφό μου αλλά τέτοια ώρα θα κοιμάται. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο και κλείδωσα.

Την άρπαξα από την μέση και ξεκίνησα να την φιλάω. Την έριξα στο κρεβάτι ,της έβγαλα την μπλούζα και φιλούσα τον λαιμό της ενω παράλληλα ξεκινησε να αναστενάζει. Έπειτα τους ώμους της και το στήθος της. Της έβγαλα το σουτιέν. Έχει τόσο όμορφο στήθος. Πήρα την μία ρώγα στο στόμα μου και έπαιζα με το χέρι μου την άλλη.

"Θέλω να σου κάνω έρωτα όλο το βράδυ"

"Αχχ" αναστέναξε. Μου έβγαλε την μπλούζα και έβαλε τα χέρια της στην πλάτη μου κάνοντας μου γρατζουνιές

"Μην φωνάζεις είναι ο αδερφός μου εδώ"

"Τώρα μου το λες;" ρωτησε νευριασμενα

"Το είχα ξεχάσει. Μήπως θες να σταματήσω;"

"Συνέχισε"

Επικεντρωθηκα στο στήθος της ξανά για λίγη ώρα. Μετά κατέβηκα πιο κάτω στην κοιλιά της ώσπου έφτασα στο παντελόνι της. Το έβγαλα και αυτο και είχε μείνει μόνο με το κάτω εσώρουχο της. Φιλούσα τα μπούτια της και το εσωτερικό των μοιρών της κάνοντας της να με γρατζουνάει πιο δυνατά σε σημείο που πονουσα. Έβγαλα το κάτω εσώρουχο της αλλά πριν προχωρήσω την ρώτησα

"Δήμητρα...είσαι σίγουρη; Δεν θέλω να το μετανιώσεις"

"Καντο γαμώτο δεν μπορώ άλλο"

Με αυτό έβαλα δύο δάχτυλα μέσα της και άρχισα να τα κουνάω γρήγορα ενώ οι αναστεναγμοι της γίνονταν όλο και περισσότεροι. Λίγα λεπτά αργότερα είχε τελειώσει. Έπεσα δίπλα της στο κρεβάτι και κοιτούσαμε και οι δύο το ταβάνι προσπαθώντας να ρυθμίσουμε τις ανάσες μας

"Από τα καλύτερα που έχω κάνει" αναφώνησε και γύρισα να την κοιτάξω και με κοιτούσε ήδη

"Χαίρομαι" απάντησα και γελάσαμε

Πέρασε λίγη ώρα σιωπής μέχρι που ανέβηκε πάνω μου και μου είπε

"Σειρά μου τώρα μικρη"

"Μετά από αυτά που σου έκανα δεν νομίζω να είμαι μικρή" απάντησα για να την πειράξω. Με πλησίασε στο αυτί και μου ψιθύρισε

"Που να δεις τι θα σου κάνω εγω"

Το επόμενο πρωί

Ξύπνησα με έναν τρομερό πονοκέφαλο. Πόσο ηπια χθες γαμω;

Κοίταξα δίπλα μου και είδα μια κοπέλα που κοιμόταν πλάτη σε εμένα. Ούτε καν θυμάμαι πως καταλήξαμε εδώ πόσο μάλλον και το ποια είναι. Δεν ασχολήθηκα παραπάνω γιατί δεν ήταν και η πρώτη φορά που ξυπνούσα σε αυτή την κατάσταση

Γρήγορα όμως ένιωσα το κρεβάτι να κουνιέται και αυτή να γυρνάει προς την δικιά μου μεριά. Γύρισα να την κοίταξω και μείναμε με γουρλωμένα μάτια και οι δύο. Κοίταξε γρήγορα κάτω από τα σεντόνια για να δει αν ήταν γυμνή. Που ήταν.

"Κατερίνα"

"Δημητρα"

................................................................................................................

"Δεν καταλαβαίνεις νομίζω. Είσαι ανήλικη δεν μπορούμε να έχουμε κάτι εμείς οι δύο" μου είπε

Έχουμε ντυθεί και οι δύο και είμαστε στο δωμάτιο μου συζητώντας για χθες βράδυ

"Αλλά βέβαια που να καταλάβεις αφού χθες δεν έχασες ευκαιρία και εκμεταλλεύτηκες την κατάσταση"

"Τι πράγμα; Μην μου ρίχνεις εμένα ευθύνες για να νιώσεις εσύ καλύτερα και εγώ μεθυσμενη ημουν"

"Αυτή η συζήτηση δεν οδηγεί κάπου" πήρε τα πράγματα της και κατέβηκε τις σκάλες για να φύγει αλλά την τράβηξα από το χέρι. Ήταν και ο αδερφός μου στην κουζίνα και έτρωγε πρωινο ενώ μας κοιτούσε αλλά δεν έδωσα σημασία

"Δεν ξέρεις τι θελεις.Σε φίλησα πριν από λίγες μέρες αντεπεδωσες αλλά μετά με χαστουκισες έπειτα μου φερωσουν περίεργα για κάποιες μέρες,χθες βράδυ κάναμε σεξ και ερχόμαστε στο σήμερα που μου ρίχνεις ευθύνες. Αποφασισε τι θέλεις!"

"ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΗΓΉΤΡΙΑ ΣΟΥ" μου φώναξε

"ΚΑΙ ΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟ;"

"ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ"

"ΔΕΝ ΕΊΔΑ ΝΑ ΣΕ ΕΜΠΌΔΙΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΎ ΑΥΤΌ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΆΔΥ"

Όχι ρε γαμώτο δεν ήθελα να ακουστεί έτσι. Με χαστούκισε ΠΑΛΙ και έφυγε

"Τι έγινε τωρα;" αναφώνησε ο Μιχάλης άναυδος από είχε δει και ακούσει

"Κάτι το οποίο δεν πρέπει να μάθει η μαμά και ο μπαμπάς" απάντησα

"Αδερφούλα δεν ήξερα ότι έχεις τόσο ενδιαφέρουσα ερωτική ζωή"

"Σκασε,Μιχάλη"

"Προχώρα να φάμε και να μου τα πεις αν και τα περισσότερα τα άκουσα"

Μετά από λίγη ώρα του είχα πει τα πάντα και με κοιτούσε άναυδος

"Αυτά έχουν γίνει και τώρα δεν ξέρω τι να κανω"

"Ωραία γκόμενα πάντως. Στο κρεβάτι πως είναι;"

"Τελείωνε ρε μαλακα"

"Εμένα γιατί δεν μου τα είχες πει όλα αυτά;"

"Γιατί όλα έγιναν γρήγορα και...φοβόμουν"

"Τι φοβοσουν;"

"Δεν ξέρω. Κάποιες φορές όσο αποδεκτός και αν ξέρεις ότι είσαι απο κάποιον διστάζεις να του πεις μερικά πράγματα"

"Φφ έλα εδώ βρε χαζή" Άνοιξε τα χέρια του και με έβαλε στην αγκαλιά του "Υπάρχει περίπτωση να σου φωνάξω ενώ μου δίνεις το μηχανάκι;"

"Χαχαχ άντε ρε βλακα"

"Είμαι σίγουρος ότι θα τα βρειτε"

"Από που το συμπέρανες αυτό;"

"Από τον τρόπο που σε κοιτούσε. Δεν είναι ότι δεν σε θέλει απλά φοβάται. Κάνε υπομονή και θα δεις"

"Δεν κάνω όμως και τίποτα άλλο. Άσε που μετά από τόσα χαστούκια μου έχουν φύγει τα σαγόνια φαντάσου τι έχει να γίνει μέχρι να σταματήσει αυτό το κυνηγητό επιτέλους" είπα και γελάσαμε

"Δεν μου είπες όμως. Πως είναι στο κρεβάτι;" ξεκίνησε να γελάει και εγώ τον αγριοκοίταξα