Ruhunuz acıdı mı hiç? Yaşadıklarınızın ağırlıkları altında ezilip yok oldunuz mu? İzlerini yok etmek için yok olmayı düşündünüz mü? Gözlerinizi kapatmaktan korkup yine de sonsuza dek kapanması için dua ettiniz mi? İsyankâr biri olmadım. Bu yüzden içimden geçen onca olumsuz fikirleri yok ettim. Ben ölüme sığınmamalı ve yaşamalıydım. Bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Hani ben çok güçlü ve asiydim. Hepsi hikayeydi. Ben en baştan beri güçsüzdüm. Ben güçlü olsaydım eğer zorla evlendiğim adamdan yardım beklemezdim. Ben çok güçsüzüm ve hep güçsüz ve yalnız kaldım. Hasan Karahan'ın yaptığı işkenceler, onu unutmak için baya savaş verdim. Gücüm var mıydı? Yaşadıklarımı hiç yaşamamış gibi hayatıma devam etmeme.

Her tokadın da ona karşı çıkmayı başardım. Bana zarar veren asi yanımın bir faydası yoktu. Karşımdaki kişi hastaydı. Ve ben her karşı çıktığımda daha fazlasını ödedim. O bana vurdukça benim umudum azaldı. Buradan kurtulamayacaktım. Onun eziyetleri ile yaralanan ruhum ve bedenim ölüm ile azat olacaktı. Ölümden korkmuyordum. Ben içimden duamla birlikte şehadetimi getiriyordum. Ben kendimden tiksiniyordum. Kızgındım ona engel olamayacak kadar güçsüz olduğum için.

Bekledim onu, tek ailemi... Bekledim sevdiğim adamı... Bekledim zorla evlendirildiğim eşimi... Ben bir hayale sığındım. Aklımı ve yaşama tutunmaktan vazgeçmeden önce onu bekledim. Mehmet Abi beni öptüğünde, onu sevsem de ona kızmıştım. Ve birçok farklı duyguyu birlikte hissetmiştim. Benim için bir ümit kırıntısıydı. Ama alçak herif benim hayallerimi yok etti. Beni öptü. Bir başkasının adını sayıklayarak. Bana her dokunduğunda kendimden iğrendim. Ben sevmeyi Mehmet Abiyle öğrendim. Onun elini tuttuğumda, ona baktığımda ve onunla geçirdiğim her an benim için değerliydi. Ben tek taraflı sevdim. O bana korumacı abi gibi yaklaştı. Ve şu an yaşadığım kendime olan kırgınlığımın bir tarifi yoktu. Ben onun bende bıraktığı izleri önleyememiştim. Kurduğum hayallerim yıkılmış ve yaşadığım gerçek bir kabustu.

~~

Benim hayallerimi bile yaralayan bu adam hastaydı. Babasının baskılarına dayanamayıp kendi benliğini kaybetmişti. Acı çekiyordu. Sevdiği kadını kaybetmişti. Ona acımıyor ve ondan nefret ediyordum. Hırsını benden çıkartıyordu ve beni elde edemediği kadının yerine koymuştu. Her öpmeye çalıştığında sevdiği kadını fısıldarken, bana el kaldırdığında babasının duyacağı mutluluğun sevincini yaşıyordu.

Bekledim, artık acı çekecek yanım kalmamıştı. Yorgundum. Ben bitik haldeydim... Beni hedef gösterip kaçmayı planlayan ona yardım etmiştim. Beni bulmuştu ve tam her şey bitti dediğim anda o gelmişti. Onun kaçmasına göz yumdum. Onun ellerinin ve düşüncelerinin pisliğine ben yeterince bulanmıştım. Mehmet Abi onu yaşatmazdı ve onun pis kanıyla bulanmasını istememiştim. Onun cezasını Rabbim verecekti. Ve ona hakkım hiçbir zaman helal olmayacaktı...

~~

Sevdiğim adam elleri mi tutuyor ben ona çekmesini söylüyorum. Görmek istemiyordum her erkekte o pisliğin bakışlarını görüyordum. Hastane ikinci evim olmuştu yine ve beni uzaktan izleyen adama yine yük olmuştum. Yaralarım olmasaydı eğer bir güzel banyo yapıp onun pisliğinden kurtulmak istiyordum. Yaralarım onları hissetmiyordum bile ruhumdaki acılar çok fazlaydı ve örtüyordu bedenimi...

Yine uyuyamıyordum. Her gözümü kapattığımda o pisliğin nefesini hissediyordum. Ne istemişti benden ne geçti eline bana zarar vererek mutlu olmuş muydu? Yasemin "Anne" içimdeki düğüm olan kelimeyi hak eden kadındı. Yanımdaydı hep. Çocuk gibi masallar anlatıp uyuyana kadar elimi tuttu. Sardı beni yüreğinin içine aldı sevgisiyle derman olmaya çalıştı yaralarımı kendi sahiplenmek istercesine, sardı beni yüreğinin en derinine bu dünyanın kötülüklerinden kurtarmak ister gibi...

Beni karanlığa mahkûm ettiği gibi dört duvar arasına kapatılmıştı. Gözleriyle bana baktığı gibi soğuk duvarlara hapis olmuştu. Artık göremeyecekti pis gözleriyle gökyüzünü, onun ardından yağmurla arınan gökyüzü gibi ben henüz arınamamıştım. İzler kabuk bağlasa da acısı halen hissediliyordu. Hastane odasındaydım. Züleyha abla ve tayfamız ziyaretlerini artırmıştı. Psikoloğumun tavsiyesiyle görmeyi kabul ettiğim Hakan Abiyi, canını acıtarak odadan çıkarttırmıştım. Hiç geçmeyecekti ve ben o adamı hep hatırlayacaktım...

💢💢💢💢

Seanslar arttı ve ben o adamı her gün rüyamdan yavaş yavaş postaladım. Üç ay çok kısaydı ve ben birçok acımı sığdırdım. Kıpkırmızı ettiğim vücudumdan o pisliğin izlerini sildim daha doğrusu silmeye çalıştım. Şu an yaşadığım durum çok garip olsa da savaşmalıydım. Her gördüğüm erkek o gibi gelmesinden bıkmıştım. Yine de ilerledim başım dik okulun merdivenlerini tırmanıyordum.

Okul aynıydı ve kimse o itin yaptıklarını bilmiyordu. Sadece yurt dışına çıktığını biliyordular. Çektiğim acılardan bir haber diler ve bu duruma sevinmiştim. Bu olayda tek suçsuz kişi bendim. Ve bilmemelerini istemedim. Ben açıklama yaparak o anları tekrar yaşamak istemiyordum. Ben kendimi korudum elim bağlı olduğu halde canım acıyarak ona vurmayı denedim, hep sözlerimle aşağıladım belki de ondan içim rahattı şu an. Ben çabaladım gücüm yettiği kadar başarısız olsam da. Ona karşı hep başım dik durdu içten yıkılmış olsam da...

Onu görmek istemiyordum. Ve bu durumda köşeye sıkışmıştım. Onu görmeme gibi şansım kalmamıştı. Tüm kızların hayranlıkla bahsettiği Mehmet Abi bana ulaşabilmek için öğretmen olmuştu. Tüm kızların dilinde yakışıklı oluşu vardı. Kıskanmıştım. Kocam olduğunu bildikleri halde bana bakarak dedikodu yapıyordular. Eninde sonunda olacaktı. Mehmet Abi beni sevmiyordu. Ve ben onun için bir yüktüm. Elbet bir gün benden kurtulacaktı. Yerimi başkası alacaktı. Bu duruma şimdiden alışmalıydım, kalbim acısa da ...

Onu görmemek için kaçıyordum. Bir faydası yoktu derse geldiğinde onu görecektim. Bir tek o yaralıyordu beni derinden. Diğerlerinden farkı öldürülen hayallerimin baş kahramanıydı. İğreniyordum kendimden belki de onun birçok birlikteliği oldu bilmiyordum ve ben farklıydım. Annem gibi bir tek adama âşık olmuştum onun gibi sevgime sahip çıkacaktım birlikte olsak ta, olmasak ta...

Okulun ilk günlerini öğrenciler gibi hocalarda boş geçirmiştiler. Mehmet Abide onlara ayak uydurmuştu ve bizleri uyumamız için serbest bırakmıştı. Zaten çoğu öğrenci edebiyat dersinde uyuyordu... Bugün başlıyordu dersler ve ben hazırdım. Aklımdaki düşünceleri bir kenara atıp derslere odaklanacaktım. Kendi yaralarımı saramasam da başkalarının yarasını saracaktım. Doktor olmayı çok istiyordum. Bunun için çok çalışmam gerekiyordu. Özel okulu satın alacak kadar param vardı belki ama ben kendi emeklerimle kazanmak istiyordum...

Matematik, en sevdiğim dersti ve soruları beraber çözdüğümüz için verimli ve keyifli geçiyordu... Tanzimat dönemini anlatan Mehmet Abi dersini iyi çalışmıştı ve bize çok iyi aktarıyordu bildiklerini. Dersin sonlarında uykumuzu açmak için etkinlik yaptı. Şu an o benim için öğretmendi daha önce hiç karşılaşmamışız gibi düşünmeye çalışıyordum yoksa bakamazdım özlediğim yüzüne doya doya her gözümü kapattığımda hayal edebileyim diye kalbime aktardım yüzünü.

Beyza başımı yakmıştı ve şu an tahtadaydım ve imalı bakışlarla beraber şiir yazacaktım. Sınıftaki oflama sesleriyle düşünme işini abarttığımı anladım ve yazdım iki dörtlük, içimdeki gerçekleri özgürlüğe bıraktım,

Güneşin, gayri meşru çocuğu gökyüzü,
Kanlı gözyaşlarıyla uyandı, kapkaraydı tüm gözler...
Annesi hep yaralıydı, gökyüzü hiç görmedi mavinin tonunu.
Okşadı onu elleri simsiyaha bürünmüş şeytan...

Meleğin gözyaşlarında teselli buldu, gökyüzü.
Kanatları tüm kalbinden kırılmış,
Gökyüzünden kovulmuş meleğin göz yaşlarıyla avuttu kendisini.
Biliyordu ki tüm renklerin sahibi beyaz bir kez kirlendi mi asla geri dönüşü olamazdı.
Lanetliydi gökyüzü, Allah'a boyun eğmeyen meleğin sevinç dolu kahkahalarıyla...

Benim gökyüzüm hayata boyun eğmeyen biri tarafından kirlenmişti. O mutluydu ve ben hep içimden acı çektim akıttım her satıra...

Zilin çalmasıyla yerime oturdum. Beyza elimi tutarak destek olup özür diledi. Uzun zamandır mahkûm kaldığım huzuru bulduğum Rabbime kavuşmuştum. Davetine sevinçle eşlik ettim. Derslerin bitimiyle yurda geçtik. Züleyha Abla'nın eksikliğini hissetsem de yalnız kaldığım için seviniyordum. Kimseye rol yapmama gerek yoktu. Tektim ve bir türlü uyuyamadığım için uyku hapı aldım. Dinlenmem gerekiyordu...