Dla dawnych astrologów najważniejsze było: na tle jakich gwiazd stałych widoczny jest Księżyc, co się dzieje, kiedy na niebie spotyka się on z planetami i w jakiej jest fazie, czyli jak ten Księżyc aktualnie wygląda. Na tej podstawie prognozowano i wróżono, co będzie się działo na Ziemi.

Księżyc w astrologii - jako światło nocne - przypisany został do sfery prywatnej człowieka, czyli odpowiadał za to, co będzie się działo z naszą duszą, nastrojami i tym wszystkim, co nie jest sprawami publicznymi. Dlatego uważano, że jeżeli był on widoczny na niebie, to czas do podejmowania różnego rodzaju działań jest sprzyjający.

FAZY KSIĘŻYCA

Ogólnie wyróżniamy: nów, pierwszą kwadrę, pełnię i czwartą kwadrę. A takim momentem jest sam początek, kiedy Księżyc wychodzi z nowiu i staje się widoczny na niebie. Z kolei sam moment nowiu, kiedy Księżyc jest niewidoczny, jest tym momentem, kiedy nie należy podejmować żadnych trudnych i ryzykownych zadań. Kiedy widzimy już na niebie mały sierp, który zaczyna zmierzać do pierwszej kwadry oraz do pełni, wiemy, że rozpoczyna się czas przybywającego, rosnącego Księżyca

Kiedy Księżyc robi się coraz większy, my też mamy więcej siły. Wtedy warto podejmować ważne decyzje, układać nowe plany. Według horoskopów przybywający Księżyc wróży bowiem dobry czas dla naszych spraw

Na moment pełni, czyli chwilę, kiedy Księżyc jest największy na niebie, astrologowie patrzyli zawsze krytycznie. Uważano bowiem, że te dwa dni w cyklu księżycowym mogą być bardzo niespokojne. Mogą one bowiem sprzyjać ujawnianiu dotychczas ukrytych nastrojów i emocji. Astrologia zakłada bowiem, że podczas pełni odczuwamy wszystko mocniej.

Kiedy Księżyc zmniejsza się na niebie, nasze powodzenie, chęć do życia i przeżywanie również są coraz mniejsze. Moment po pełni uważa się więc za czas, w którym powinno się kończyć stare sprawy. Kontynuujemy to, co rozpoczęliśmy po nowiu, spokojnie je finalizujemy, zajmujemy się prywatnymi sprawami i regenerujemy siły.

ZAĆMIENIE KSIĘŻYCA

Szczególnym rodzajem pełni jest zaćmienie Księżyca - Księżyc może być bowiem zaćmiony tylko wtedy, kiedy jest pełnia. Astrologowie uważali zaćmienia za dni wyjątkowo niepomyślne, a na terenie, na którym zaćmienia są widoczne, doświadczymy wydarzeń przełomowych i trudnych oraz dotyczących większej zbiorowości. Dlatego w astrologii stanowczo mówiono, że podczas pełni, a przede wszystkim podczas zaćmienia, nie powinno się podejmować ważnych działań.

KSIĘŻYC W ZNAKACH ZODIAKU

Astrologia zwracała również uwagę na to, w jakim znaku zodiaku znajduje się Księżyc. Patrzono, gdzie jest on dokładnie na niebie - znaki zodiaku jest to bowiem umowny podział ekliptyki na 12 równych odcinków. Zaczyna się on od znaku Barana, który w astrologii zachodniej jest związany z dniem równonocy wiosennej i tego dnia zaczynamy więc odliczanie znaków zodiaku. Uważano więc, że w całym cyklu księżycowym na życie człowieka wpływa też znak zodiaku Księżyca. W jednych znakach Księżyc czuje się wspaniale i w pełni pozwala nam realizować nasze plany, a inne znaki nie są sprzyjającym mu terytorium.

STOSUNEK PLANET DO KSIĘŻYCA

Kiedy konstruuje się kalendarz księżycowy bierze się pod uwagę te dwie rzeczy oraz koniunkcję, czyli spotkania Księżyca z planetami. Kiedy przemierza on w swoim miesięcznym cyklu 12 znaków zodiaku, spotyka różne planety.

PODSUMOWANIE

Rytm księżycowy pozwala nam się więc psychicznie nastawić na konkretne sytuacje.

Lecz problem fatum i losu w astrologii jest bowiem pytaniem otwartym. Czy to wszystko jest zapisane, jak twierdzili kiedyś dawni astrologowie, czy może mamy na to jakiś wpływ, ku czemu skłania się nowoczesna, współczesna astrologia? Tego nie wiemy.