Otóż, dręczy mnie pewna kwestia, którą muszę wyjaśnić.

Jak już tłumaczyłam, czasem astrolodzy w ciągu swojej praktyki astrologa wybierają z arsenału astrologii te metody i podejścia, które są najbardziej niezawodne - które dają największe powodzenie, gdy chodzi o określenie z urodzeniowego kosmogramu człowieka jego charakteru, predyspozycji i wydarzeń.
Jak każdy zachowuje się w okresach czasu, kiedy któraś planeta silnie działa na jego horoskop.

Uważa się, że zwykły wrodzony zmysł psychologiczny plus normalny poziom inteligencji wystarczają do nauczenia się astrologii - o ile oczywiście zostaną poparte zaangażowaniem, pasją i wytrwałością. Znajomość astrologii jest w dużym stopniu sztuką i nie wystarcza w niej pamięciowa znajomość reguł. Konieczne jest ćwiczenie, praktyka, przetworzenie przez umysł znacznej liczby kosmogramów i kontaktów z ich właścicielami.

Czasem astrolodzy pomijają te elementy, które uważają za niewiarygodne lub niewystarczająco zbadane. Dlatego w rysowanych przez nich Kosmogramach (horoskopach) brakuje Domów, węzłów Księżyca (Rahu i Ketu) czy "punktu szczęścia"; nie ma modnego jakiś czas temu Chirona ani odkrywanych ostatnio planet transneptunowych. Nie zwracają także uwagi na "midpunkty" ani nie zaznaczają "paralel" ani "dwad", ,,oktotopsów".

W całej Astrologii mamy wiele zagadnień i definicji, które wymagają wyjaśnienia, dlatego pomyślałam, że prawdopodobnie napiszę kolejny poradnik, który wkrótce pojawi się na moim profilu.