Ertesi gün, iftardan birkaç saat önce

Dora: Tamam, yeter. 

Dora: yeter dedim size, ben yeterince kendime sövdüm. 

Dora: hala daha eniştemin bacağının bilmemesine kadar sövüyorum

Dora: O yüzden yeter

Bulut: Sen kimsin ki?

Dora: Haklısınız, sizi de tehlikeye attım bayağı...

Dora: Özür dilerim cidden...

Bulut: Sen kimsin ve neden bu gruba yazıyorsun?

Bulut: Ben neden bu gruptayım?

Bulut: Kim aldı beni bu gruba?

Dora: Ha?

Dora: ha g*te bak! Tanımıyor numarası yapıyormuş meğersem. 

Bulut: sen kimsin?

Bulut: ATIN BENİ BU GRUPTAN 

Ezgi: Bulut sus awww

Ezgi: Grup yöneticisi sensin bir de işin tuhaf yanı. 

Bulut: Grup yönetici olmak için kendimi yerden yere attığım güne tüküreyim. 

Ezgi: Evet, bence de. Annenden dayak yemiştik çünkü bu susmuyor diye. 

Dora: Özür dilerim yeniden. 

Dora: ama siz neden bana demediniz ki Battal burada diye?

Ezgi: Dora alttan alttan dedim, Bulut direkt bilgisayarını aldı sen açma ve yakalanmayalım diye hatta

Ezgi: Hala anlamadın, bu sefer de gidip ayağımı vurdum belki anlarsın diye. 

Dora: Of...

Dora: Yemin ettirdik ama... Umarım cidden de Battal gidip abisine her şeyi anlatmaz. Hem meslek hayatımız hem de normal hayatımız biter yoksa.

Battal Çavuş ve Dora

Dora: Battal...

Battal: Buyur Gece hanım...

"Bana soy ismimle seslenen olmaz." dedim kendi kendime. Soy ismime bayılıyordum, bunu başkasının ağzından duymak çok mutlu etmişti. 

Dora: kimseye bir şey söylemedin değil mi?

Dora: Bak bizim de aslında kötü bir amacımız yok

Dora: Sadece eğlenmek

Yalanıma tüküreyim. Kendi yalanıma en içten şekilde tüküreyim. Dediklerime kendim bile inanmıyorken başkasının inanmasını nasıl bekleyebilirim ki? Cidden kalbim o kadar hızlı şekilde atıyor ki! Neredeyse otuz altı saattir uykusuzum, hiç uyuyasım da gelmiyor. Tamamen öd korkusu sarmış durumda. Sadece kendimi yaksam neyse... Arkadaşlarımın benimle beraber yanmasını asla kaldıramam.

Battal: Sorun yok Gece. 

Battal: Sırın benimle güvende

Battal: Benim gibi sıradan bir çavuş senin gibi deha F-16 pilotunu uyarması doğru mudur bilmem ama demem gerek...

Battal: Her eğlence hoş bitmez

Dora: O nasıl söz öyle?

Dora: Okula birincilikle ve neredeyse YKS'den tam puan yaparak girmiş olmam aramızda bir sınıf ayrımı olacağı anlamına filan gelmez. 

Dora: Bunu görmemiş olayım Battal

Dora: Sen benim arkadaşımsın, ben de senin arkadaşınım. 

Dora: biz birlikte büyüdük. 

Battal: Aramızdaki tek ortak noktayı bu şekilde kullanman üzücü

İç çektim, onu yeterince iyi tanıyordum. Muhtemelen şu an oldukça üzgün bir ruh halindeydi. Bunu kolaylıkla anlamama rağmen geçmişe bakıp düşündüğümde onu bir kez bile üzgün bir ruh halinde görmediğimi fark ettim. O her zaman en neşelimizi, en kötü olayları bile kısmet diyerek kapatan kişiydi aramızdaki. 

Aslında he insanın birçok ortak noktası vardı, onunla da birçok ortak noktamız vardı. Neden hiç bir ortak noktamız olmadığını düşündüğünü bilmiyordum. Elimden geldiğince iyi olmasını sağlamaya çalışacaktım elbette fakat aklımda deli sorular vardı: Acaba yanılıyor muydum? Bunları sitemli bir şekilde demiş olabilir miydi? İroni yaptıysa da anlamamıştım. 

Dora: Öyle düşünme...

Dora: Sen çok tatlısın... Çok kibar bir beyefendisin

Battal: Şey... Aslında teşekkür ederim. 

Battal: Biliyor musun? Bunları duymak bile mutlu olmama neden oldu.

Dora: Rica derim, asıl ben teşekkür ederim ablacığımmm

Battal: NE

Battal: Ya Dora...

Battal: Off Dora.

Battal: Yemin ederim of ya...

Dora: ???

Battal: Daha aynı yaşta olduğumuzu bile bilmiyorsun değil mi? Ben seninle yaşıtım. YAŞIT.

Battal: Dediklerinde ciddisin sanmıştım ben de bir an

Dora: ciddiyim?

*Rehberinizdeki Battal isimli kişiye artık mesaj gönderemezsiniz.*

Dora: Yok artık Battal.

Dora: Sen bana engel mi attın az önce?

Dora: Evet, atmışsın

Dora: Artık cidden de ablanım, bir yaşıma daha girdim çünkü

Yazarınızdan bayram hediyesi olarak erkenden atılan bir bölümdü bu, umarım sevmişsinizdir <3