Evren_Turkoglu: Bu arada Ali'ye selamınızı iletim, çok teşekkür ederim.

Sunshine_my: Rica ederim 

Sunshine_my: Ama neden teşekkür ettin ki?

Evren_Turkoglu: Bu arada sizin isim neydi?

Sunshine_my: Teşekkür etmene gerek yok, asıl ben teşekkür ederim. Sonuçta bunu ben rica etmiştim. Bu arada annen filan nasıl oldu?

Evren_Turkoglu: Sağ ol, Allaha şükür o da çok iyi. Bu arada hala sorumu cevaplamadın.

Sunshine_my: ayyy Evren'ciğim ya... İlahi seniiii. Gören de cidden benim kim olduğumu bilmiyorsun sanacak.

Sunshine_my: Çocukluğumuz birlikte geçmiş olmasa ciddiye alacağım seni. 

Resmen ecel deri döküyordum ekrana bakarken. Başta kendi isteğimle mesajlara cevap vermiş olsam da şimdi kaçmak, arkama dahi bakmamak istiyordum ama mesajlara cevap vermeyi bırakırsam şüphelenme ihtimali epey artardı, o yüzden bir süre daha devam etmeliydim. Alnımdan aşağı boncuk boncuk ecel terleri akarken iç çektim. 

Belki de Ezgi'yi beklemeliydim en başında. Aslında şu ana kadar tüm mesajlara ustalıkla cevap vermiştim bence. Gerçi... Çok fazla da konuşmamıştık ki! Dört-beş mesaj anca vardı. Yine de onunla konuşurken kendimi oldukça rahat hissetmiştim son dakikaya kadar. Bu nedenle hata yapmış olduğumu düşünmüyordum, attığım minik yalanları anlayacak değildi ya?..

Evren_Turkoglu: Doğru, doğru söylüyorsun vallahi...

Yalancı oç. 

Evren_Turkoglu: Sen benim kardeşim gibisin

Hoşt ulan!

Sunshine_my: Bu arada sen nasılsın? İyi misin? Seninle görüşmeyeli çok zaman oldu ya...

Şimdilik geçmişte tanıdığı ama zamanla unuttuğu bir çocukluk arkadaşı gibi davranmam en ideal karardı. Asker çocuklarının hepsi birkaç yıllığına kendi gibi asker çocuklarıyla arkadaş olur, sonrasında görüşemeden ayrılırdı ama çoğu zaman aileler az da olsa birbirleriyle konuşurdu. Bu da çocukların birbirlerini unutmalarına yol açardı. Yani planım şimdiye kadar kusursuz ilerlemişti.

Evren_Turkoglu: Evet, evet haklısın. Çok zaman oldu

Evren_Turkoglu: Allahın izniyle yakın bir zamanda görüşürüz.

Yüce Allahım sen beni affet ama... Bu itin Allah demesini ne olur günah kıl!

Evren_Turkoglu: Ee... sizinkiler nasıl? Çoluk çocuk filan?

İçimden bir ses bu soruya benim kim olduğumu öğrenmek için sorduğunu söylüyordu. Resmen Sunshine_my kişisinin ardındaki kişi için çırpınıyordu çünkü hatırlayamadığı için utanıyordu. Bu yolda herhangi bir akrabayla karşılaşıp onu tanımamakla aynı şeydi. 

Sunshine_My: Eh, annemlerle babamlar her zaman ki gibi. Ama cidden artık bir evlenemedim diye sürekli evde zorbalanıyorum asdasfcsad

Sunshine_my: Ya alt tarafı daha yirmi sekiz yaşındayım... Senden birkaç yaş küçük.

Sunshine_My: Bu anaların babaların torun sevdası nedir anlamıyorum hiç ya...

Aniden kahkahalar atarak yerimden kalktım ve gülerken hafifçe kendi dizlerime vurarak gülmemi bastırmaya çalıştım. Bunları yaptığıma inanamıyordum. Resmen sahte kişiliğim o kadar mükemmel olmuştu ki kendimi kaptırıp gitmiştim. Ayrıca başka biri gibi konuşmak cidden eğlenceliydii.

Sunshine_My: Onun dışında hepsi mükemmel.

Evren_Turkoglu: Katılıyorum ya... Aileler bazen çok pis sıkıyor

Evren_Turkoglu: Bana da sürekli evde kalmış diyor annem. 

Evren_Turkoglu: Biraz kardeşimle uğraş diyorummm, o yerden bitmeye de sıra gelecek diyor

Sunshine_my: adcsdvdsfvsdf kardeşin kısa değildi ki halbuki senin?

Evren_Turkoglu: Değildi, hala da değil. Maşallah onun da boyu uzun, neredeyse benim kadar.

Sunshine_my: Evet, evet maşallah size.

Sunshine_my: Hatta en çok sana, CAMIŞ GİBİSİN

Evren_Turkoglu: ???

Sunshine_My: Büyüklük olarak yani...

Sunshine_my: O yüzden büyük harflerle yazdım zaten...

Evren_Turkoglu: Ha... Pardon. 

Evren_Turkoglu: Teşekkürler, genelde ben çok uzun olduğum için bana hayvan gibisin diyorlar da...

Evren_Turkoglu: O yüzden bir an yanlış anladım sanırım. cidden özür dilerim. 

Sunshine_my: Sorun yok, merak etme. Biz insanız, bir şeyleri yanlış anlamamız çok normal ara sıra.

Evren_Turkoglu: Teşekkürler yeniden. 

Sunshine_my: Evren... Bana neden anlatmıyorsun yaşadıklarını? Seni dinleyebilirim... 

Evren_Turkoglu: Yok ya, teşekkürler

Evren_Turkoglu: Kafanı şişirmek istemiyorum.

Sunshine_my: sdvsfdv Kafamı şişirecek en son kişisin. Sen bir de beni işte gör... Senin diyeceklerin iş yerimdeki insanların yanında sadece dinlendirici bir ninni gibi gelir.

Evet, oyuna gelmiyorsam eğer şu an çok iyi ilerliyordum. Sürekli kendim hakkında elle tutulur bilgi vermeden bilgi veriyordum. Mesela iş yerim hakkında konuştum ama ne olduğunu anlatmadım, kendi ailem hakkında konuştum ama asla ailemin kim olduğunu anlatmadım. Bana kim olduğumu sordu, kim olduğumu şakayla cevapladım. 

"Cidden iyi gidiyorsun Dora." dedim kendi kendime ve arkama yaslandım.

Evren_Turkoglu: Pekala... O zaman bunları anlatacağım 

Sunshine_my: Bekliyorum... ama akşam cevap yazabilirim sana, şu an işe devam etmem lazım.

Sunshine_my: İçini dökmeyi unutma ben gelen kadar

Sunshine_my: Ve kendine iyi bak.

Evren_Turkoglu: Yapacağım... Ve teşekkür ederim, şimdilik. 

Selam canlarımmm, nasılsınız?

Uzun süredir yeni bölüm atmıyordum geldim hemen. Yarın için bir bölüm daha atmaya çalışacağım. Seviliyorsunuz...