Dostaje rangę strachajdła

Zacznijmy od tego, że nigdy nie lubiłam zapalać  dużej ilości świateł w domu. Więc jak zawsze siedziałam po ciemku, a kuchnie oświetlał mi tylko telewizor i małe lampki przy barku. Usiadłam przy stole i zaczęłam jeść Ramen. To właśnie wtedy doszło do mnie ciche Skrob, Skrob, Skrob.
Rozejrzałam się po pomieszczeniu. Jak to ja, po prostu zignorowałam dźwięk, jednak gdy ten zaczął się nasilać, postanowiłam sprawdzić co wydaje tak irytujący odgłos.
Wstałam.
Ruszyłam w stronę balkonu.
Usłyszałam okropny trzask.
Nienienienienienie.
Wycofałam się.
-MAAAAAAAMOOOOO- Wrzeszcze, ale przypominam sobie, że jeszcze jej nie ma.

Po tym jak zapaliłam wszystkie światła w domu, wróciłam do sprawdzania. Podeszłam do okna i spojrzałam na balkon.
Nie uwierzycie.
Siedział tam mały, biały kotek sąsiadki. Popłakałam się z ulgi(Tak, jestem strasznym strachajdłem).

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top