Third Person's POV

"Ayos! Tapos na rin!" sigaw ng binata nang mailapat niya na ang daliri niya sa huling nota.

Nag-inat na siya at inayos ang pagkakalagay ng pulang headband sa ulo niya.

"Anong sinasabi mong tapos na?! Back from the top--"

"Get lost, old hag! I've got other things to do!" Ipinag-sawalang bahala niya ang guro niya at tumakbo na.

"Aidan, stop right there!" saway ng babae. Tumakbo rin ito at pilit na inabot ang binata.

"Hahaha! Why would I?!" Nilingon niya ang humahabol sa kanya sabay tapon ng makapal na sheet music sa ere.

Kumalat ito sa paligid at hinarangan ang paningin ng guro. A reasonable alternative for a smoke bomb, don't you think?

"I'll report this to your mother!" sigaw ng guro na inuulanan ng mga papel.

"Sure! Whatever you say!" sagot ni Aidan sabay nakangiting tinalon palabas ang bintana.

Hindi na niya pinansin ang sigaw ng guro at tumakbo na nang mabilis.

"She sure took a lot of my time. I hope Chase wasn't waiting for too long."

------

"Sadako! Sadako!" Nadatnan na lamang niya na kinukutya na ang dalaga sa may balon.

Hawak-hawak ni Chassidy ang sarili niyang buhok at parang kurtinang itinakip ito sa mukha niya.

Parang pinasakan ang puso ni Aidan sa nakita niya.

'Chase doesn't deserve to be treated that way'. 'Yun na lamang ang naisip niya habang mahigpit na nakatikom ang kamao.

"Ahahaha! Sadako! Sadak--"

"HEY!" itimulak niya papunta sa tabi ang mga estudyante.

Humarang siya sa harapan ni Chase at itinago ito sa likuran niya.

"FOR YOUR INFORMATION, SHE'S GOT A NAME! AND IT'S CHASSIDY!"

Napaatras na lamang ang mga mangungutya sa mando niya.

"AND IF YOU DARE CALL HER IN THAT NICKNAME AGAIN, I'LL THROW YOU OFF THAT WELL JUST SO YOU COULD BE YOUR OWN SADAKO!" Galit niyang itinuro ang balon na nasa likuran nila.

"Jeez, i-it's just a joke!" nag-aalangan na sagot ng isang babae saka tumakbo na paalis kasama ang iba niya pang kakilala.

"Aidan, you didn't have to do that." Hinawakan ni Chase ang balikat niya.

Nakasimangot na hinarap ni Aidan si Chase at mabilis na isinuot ang headband sa ulo nito.

"That's why I told you to push hair uuupp!"

"Nooo! It's so embarassing!" Pilit ni Chase itinutulak paibaba ang headband samantalang si Aidan naman ay itinutulak pa rin ito paitaas.

"Show me that face!"

"No, you maniac!"

"Luh, gusto lang makita ang mukha mo, manyak na?!"

"Just--NO!" Mabaliss na hinugot paalis ni Chase ang headband sa ulo niya. Bumagsak nang muli ang buhok niya sa mukha niya.

"Hiding my face is my only relief. And besides..." tumingki ang dalaga at maingat na isinuot ulit ito sa ulo ng binata. "This headband is your trademark." Napangiti na lamang siya.

Napatigil naman si Aidan sa ginawa ni Chase.

"You're the only guy who wears a headband." Napatawa si Chase sa magulo niyang ayos sa buhok ni Aidan.

Napahinga na lamang ng malalim si Aidan at nginitian ito.

"And you're the only girl who have a hair for a face." Ipinatong niya ang kamay niya sa ulo ni Chase at ginulo ang buhok nito.

"I can't say no to that," natatawang sagot ni Chase.

"Hey, Chase."

"Yes?"

"P-Pwede ka bang pumunta sa piano recital ko bukas?" nahihiyang tanong ni Aidan.

"I want to but I can't." Napaiwas ng tingin si Chase. "A lot of people will be there. And I c-can't stand too many people."

Napapout si Aidan sa narinig niya.

"Hmmp!" Ipinaekes niya ang braso niya. "If you didn't go there, I won't talk to you anymore," banta niya.

"Wha-what?!" Mabilis siyang nilingon ni Chase. "Please dont ignore me, I-I'll go! You're my only friend and I don't wanna lose you!" Namamasa na nang luha ang mga mata ni Chase ngunit hindi naman ito pansin ni Aidan dahil sa buhok na nakaharang sa mukha nito.

Natigilan si Aidan sa tono ng boses Chase. Nag-alala tuloy siya dahil mukhang napasobra ang sinabi niya. Ngunit, gayunpaman, ay hindi niya ito binawi.

He just needed to make sure she will come. So, a little threat won't hurt right?

"That's a promise, then?" Inilapit ni Aidan ang hinliliit niya kay Chase.

"Hmm!" Tumango si Chase at ipinulupot ang daliri niya rito.

"Promise!"

Napuno ng galak si Aidan at umuwi siya nang may ngiti sa mukha. Magdamag niyang ininsayo ang musika na orihinal niyang isinulat.

Sinilip ni Aidan ang ilalim ng mga braso niya kung saan nakalagay ang sheet music na pinaghirapan niya.

Nakacross out ang pangalang 'Chassidy' sa unahan nito at pinalitan na lamang ng 'The things I cant say' bilang pamagat.

Namula ang mukha niya sa hiya.

I better not show her this sheet music.

Mas lalo niya pang kinuskusan ng ballpen ang panagalan ni Chase.

I can't wait until tomorrow!

-------

Aidan's POV

"Then tomorrow came and I'm sitting my butt in front of the piano and there's no Chassidy in the crowd. Not-a-single-trace-of-her," naboboring na salita ko.

"And a few days later I found out she was dead and I never got the chance to play her the music I've wrote for her. So-- HOORAY for a sad ending!" Walang buhay kong iwinagayway sa ere ang kamay ko.

"That's so..." Napakagat sa panyo ang babae na may buhaghag na buhok nang matapos na akong magkwento. 'That's so SAD!" Bumulusok na ang luha mula sa mga mata niya.

It's not my fault.

She said she won't leave me alone if didn't tell her.

Nananahimik lang ako kanina habang tumutugtog ng piano habang kasama si JT ( bawal kasi akong gumala nang mag-isa dahil baka atakihin ako ng ibang multo na gustong burahin si JT.) tapos bigla na lamang siyang sumulpot.

"Yes, I'm so touched," singit ni JT na nakahawak sa sarili niyang dibdib.

I could've accepted his sympathy if it weren't for the smug smile on his face.

"Oh my, I didn't know piano boy could be this cheesy." Pinanliitan niya ako ng mata habang may nakakainsultong ngiti sa mukha niya.

"Shut up, chicken guardian." Malamig na sumbat ko.

Nabulunan naman sa sarili niyang laway ang babae na umiiyak kanina.

I guess she found that nickname funny.

"Uy, chicken guardian ka daw, oh!" pangungutya niya kay JT habang nakabaon ang ilong sa sarili niyang panyo.

"And stop meddling with the dead, afro!" dagdag ko.

Kumunot naman ang noo niya at kinapa-kapa ang sabog niyang buhok.

"For your information, this afro..." Itinuro niya ang pagmumukha niya. "...is that chicken guradian's friend." Itinuro niya naman si JT na medyo na-offend sa palayaw niya.

"And a friend of his, is also... a friend of mine. So, expect me to meddle in your 'afterlife' from now on!" Pursigido niya akong tinignan.

I sighed.

"Hey, JT. Saan mo napulot 'tong babaeng 'to?"

"Oh..." Napaisip siya. "Actually, siya ang nakapulot sa'kin," nakangiting sagot nito.

Napa-facepalm na lang ako.

This guy is hopeless. This may be one of the reasons why everyone kicked him out of his guardianship.

"Hey..." Nilingon ko ang babae. "You can ask her again to hear you play!"

"No no no no no!" mabilis na sagot ko.

"We can help! I can be your love ambassador-- or something!"

I shook my head to the horrible idea.

"Oh, hell no!"

-------

After all the argument I ended up agreeing to the plan.

Kinaladkad nila ako papunta sa balon at ihinulog ako rito.

"Aidan?!" Nagulat si Chase sa biglaan kong pagkahulog. Lumapit siya sa akin at ipinaupo ang dating nakabaon kong katawan.

"Don't just go falling from the sky like that!" nag-aalalang sabi niya habang pinapagpagan ang polo ko.

"A-Actually, Chase..." hinawakan ko ang kamay niya upang maawat siya sa pag-pagpag ng damit ko.

"Yes?" She tilted her head. A habit of hers that I found cute all the time.

"Can I-- would you--"

Damn it!

I can't get myself to say it. What if she didn't come again?! I know there might be a reason for her absence before but if that happened again-- it would break me. I'm gonna die all over again!

Napayuko na lamang ako. Natakpan ng medyo mahaba ko nang bangs ang mukha ko.

And it made me realize one thing.

What she said is true. You could really find relief if you covered your face with your hair. It's isolated and I felt safe hiding behind it's shadows.

So, this is what she felt, huh?

"Aidan, that doesn't suit you, you know?" Naramdaman ko na lamang na may isinuot siya sa ulo ko.

lumawanag na ulit and her face met mine.

"Just as I thought." She nodded "That look suits you best, Aidan" nginitian niya ako.

"What?"

I can't feel my bangs anymore. All the hair that's covering my face are pulled up and forehead was exposed once again.

"I'm sorry we couldn't get you a headband in time, all we have is this red handkerchief. I hope that's good enough," sabi niya habang inaayos ang pagkakalagay nito.

Inangat ko ang braso ko at hinawakan ang tela na nakapalibot sa ulo ko. Manipis itong nakatupi at nakalaso sa pinakatuktok ng ulo ko.

Napangiti na lamang ako.

"I love it. Thanks." Hinawakan ko ang kamay niya na nasa ulo ko.

She squeezed my hand in response.

"You're welcome."

Now is my chance to ask her.

"Chase, for- for the second time..." I looked away but I didnt let go of her hand. "Will you please hear me play the piano... again?"

She let go of my hand. I got scared when she did, but was relieved when she recoiled it once more. Now in a more comfortable position, less awkward than before.

"Of course." She gave me a gentle smile.

I smiled back as she continued.

"It's a promise after all. And I'm willing to fulfill that even in the afterlife."

--------
A/N: So, what do you think? Too cheesy? Too cringey? I rewrote this chapter. Lol! Hindi kasi ako mapakali hehehe. Thanks for reading btw. Please leave a comment or a vote. Kinikilig kasi ako lalo na kung may nagcocomment. Byeeee!