Zachtjes loop ik de trap af naar beneden, om de huisdieren niet wakker te maken. Sirius ligt boven nog te snurken, en ik moet toch alles nog klaar maken voor volgende week. Met een zucht ga ik beneden op de bank zitten. Noëlle komt naar me toegelopen met een beker warme chocomel. Nog altijd steeds mijn favoriet, met slagroom. Ik glimlach klein. Ze komt naast me zitten. "Charlie en ik hebben een verrassing voor je." zegt ze dan. Ik kijk mijn vriendin vragend aan. "James is wakker van zijn coma. Hij komt vanmiddag hier bij Grey Manor aan." zegt Noëlle. Gelukkig kijk ik haar aan. "Maar dat is fantastisch!" roep ik uit, helemaal vergeten dat ik stil moest doen. Ik knuffel haar stevig terwijl er een traan over mijn wang loopt.

Saige komt de woonkamer ingelopen. Ze heeft grote wallen onder haar ogen en haar rode haren zitten vol klitten. Nog steeds doet ze me heftig aan Lily denken. "Wat was er nou zo fantastisch?" vraagt ze met een zware stem. "Nog steeds last van die nachtmerries?" vraag ik bezorgd. Saige knikt terwijl ze tussen Noëlle en mij in komt zitten. "Ze waren iets anders. Iets vrediger." voegt ze toe. Ik geef haar een dikke knuffel. "Je vader komt naar huis." fluister ik in haar oor. "Wat?!" vraagt ze hard en ongelovig. Ze kijkt me aan. Ik glimlach klein zonder mijn blik van de hare af te halen. "Charlie is hem halen. Hij is vannacht wakker geworden." Zeg ik glimlachend. Saiges eerdere zielige blik verandert in een ultiem blije.

~

We zitten met zijn allen aan tafel. Rose is er ook, net zoals altijd. Wel fijn, als je beste vriendin naast je woont. De kinderen zitten aan de andere kant van de tafel, worstenbroodjes te eten. Dan gaat de bel. "Die is voor mij!!" roept Saige. Voordat iemand iets kan zeggen rent ze naar de deur toe en doet ze open. Teleurgesteld komt ze teruggelopen. "Pakketje voor Lils." zucht ze. Ze heeft een kleine, bruine doos in haar handen en zet die voor Lily neer. Met grote ogen maakt mijn jongste dochter haar pakketje open. "Woaw!" roept ze met een opgewonden blik. In de doos zit een ketting, met een zandloper eraan. Bang voor wat het zou kunnen zijn bekijk ik de ketting snel, maar gelukkig is het geen timeturner. "Van wie komt die?" vraag ik nieuwsgierig. Lily haalt haar schouders op, en wil de ketting omdoen. "Sukkel, doe dat nou niet!" roept Avery tegen haar. Lily schrikt en laat bijna de ketting vallen. Dan gaat de bel opnieuw.

"Nu moet t hem wel zijn!" roept Saige. Ze rent opnieuw naar de deur en doet hem open. "Belle, voor jou." roept ze dan teleurgesteld. Ik grijns klein en omhels mijn oom. Newt ziet eruit alsof hij van ver komt, en hij heeft twee koffers bij. Een is van mij. "Wat kom je doen?" vraag ik nadat mijn oom zijn sjaal en jas aan de kapstok heeft opgehangen. "Het is zo saai zonder jou." bekent Newt terwijl hij aan de keukentafel gaat zitten. Noëlle brengt hem snel een glas water. "Net niet kokend, net zoals altijd." zegt ze met een glimlach. De tweeling komt naar hun opa toegerend. "Hey daar! Leeft CC nog?" vraagt hij aan Charlotte terwijl hij Caspar een aai over zijn hoofd geeft. De twee Hufflepuff leerlingen kijken even blij naar Newt waarna Caspar zijn Niffler tevoorschijn haalt. "Helemaal intact!" zegt hij. "Goed zo. Maar Belle werkt morgen weer, dus dan moeten jullie hem zelf eten geven." grapt Newt dan. Charlotte kijkt verontwaardigd. "We geven hem altijd zelf eten!" roept ze uit. "Dat weet ik toch." zegt Newt met een glimlach.

"Hoezo begin ik morgen weer?" vraag ik verbaasd. "Morgen is het precies een jaar geleden. Nog twee weken en je moet ook naar Hogwarts, dus alles word weer drukker." deelt mijn oom mede. Ik knik bedachtzaam. "Ik ben blij dat ik terug mag komen." zeg ik met een kleine glimlach. "Bij mij wel ja, maar bij Engeland moet je eerst je positie terugverdienen." zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Hannah en Nayeli zullen een goed woordje voor me doen." zeg ik. Saige staat ineens weer op. Snel draai ik me om, en voor de deur staat de bekende witte limousine. "Dit is even heel belangrijk." zeg ik tegen Newt voordat ik ook opsta en achter Saige aanren.

De deur staat al open, en ik loop erdoorheen. Charlie doet net de deur open, en voordat James fatsoenlijk kon uitstappen valt Saige al in haar armen. Een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht terwijl er een traan over mijn wang loopt. Sirius komt naast me staan en mijn kinderen staan in de deuropening. Newt kijkt door een van de ramen van de woonkamer glimlachend naar buiten. James komt naar ons toegelopen, hand in hand met Saige. Tranen rollen over mijn wangen terwijl ik hem omhels. "Ik heb je gemist." fluister ik in zijn oor. "Ik jou... niet aangezien dat niet kan." fluistert James terug. Ik grinnik en laat hem dan los. Sirius omhelst hem ook. "Ik dacht dat knuffelen niks voor jou was." grapt James. "Er is in tien jaar meer veranderd dan dat jij denkt." zegt hij terug. Sirius doet een stap naar achteren en komt weer naast me staan. Mijn drie kinderen omhelzen James op hun beurt ook, terwijl Rose wat ongemakkelijk in de deuropening gaat. Ik gebaar dat ze beter naar huis kan zijn. Ze zwaait nog even naar Avery en rent dan ons perceel af.

"Geef James eens de ruimte. Binnen kunnen jullie hem verhalen vertellen." zeg ik terwijl James op me afloopt. "Wanneer kan ik terug naar Harry?" vraagt hij. Ik slik en krijg tranen in mijn ogen. "Na de aanval op Lily is Harry verdwenen, net als Voldemort." zeg ik. James' eerdere blije humeur verandert. "Hoe bedoel je?" vraagt hij. "Tot vorig jaar dachten we dat hij dood was, totdat Petunia contact met me opnam. Hij woont nu bij de Dudley's." zeg ik. "Dumbledore heeft hem daar gebracht." zeg ik.

"Kom toch binnen. Iedereen denkt dat je dood bent, dus het is beter om je even niet op straat te laten zien." zeg ik. James knikt. "Ik begrijp nu dat thuis niet een plek is. Het zijn de mensen van wie je houd." zegt hij dan ineens.

"Ik ben thuis."

Okii mensen, eerste nieuwe hoofdstuk zit erop! Heel erg bedankt voor alle stemmen op Incendio, en ik hoop dat jullie dit boek ook lezen!

1083 woorden