Deniz Kızı Ağlarsa²
♪ Mavi Gri ' Yarım Kaldım' ♪
²
14.06.2018
Duyduklarını unutmak istiyordu. Hatta onların yalan olmasını istiyordu. "Lütfen gerçek olmasın!'' diye haykırdı hastane koridorunda.
Bazen bazı şeyler istediğimiz gibi olmuyordu. Bazen bazı şeyler kaybetmek için vardı. Bu nasıl olabilirdi ama? Daha kaç saat önce bir aradaydılar. Ona şarkı söylemişti. Söz vermişti.
Baran kendini unutmuş onu düşünmüştü. Belki de Baran kendini siper etmese ikiside şu an yoktu. Deniz'in hafif yaraları ile atlattığı kazada Baran ölmüştü.
Deniz olduğu yere yıkılmıştı. Hâlen kulağında o sözler dönüyordu. " Ne yazık ki hastayı kaybettik. Başınız sağ olsun." Ne yani Baran ölmüş müydü? Duymak istemediklerini duymuştu Deniz o gece.
Baran ölmüştü fakat arkasından Deniz de ölmüştü.
Deniz hemen ayağa kalkıp Baran 'ın bulunduğu odaya girdi. Kapıda kala kaldı. Baran'ın üstü beyaz bir örtü ile örtülmüştü. Bu ölüm demekti! Fakat Deniz için Baran ölmemişti. Her şey bir kabustan ibaretti.
" Baran!'' diye haykırdı. Koşarak yanına gitti.
Örtüyü üzerinden çekti. Baran'ın bedenine sıkıca sarıldı. Eskiden sarıldığında duyduğu kalp atış sesi yoktu. Eskiden hızlı atan kalbi şimdi atmıyordu. Ona bakan gri parlak gözler yoktu. Gülünce çıkan gamzeleri yoktu. Aksine yanakları soğuk ile kaplanmıştı. Oysa Baran , Deniz'in ağlamasına dayanmazdı ki. Ama artık Baran yoktu.
" B-Baran..." dedi hıçkırıkları arasından. Gözlerinde ki ışıltılar düşüyordu birbir yeryüzüne. Ne onu toplayan ne de düşümesine engel olan vardı.
" Aşkısı özür dilerim. H-her şey benim y-yüzümden. Gitmeyelim dedin gittik." dedi.
Bir kez daha sarıldı.
" Uyan söz sana bir daha aşkısı demem." dedi. Sarıldı bedenden geri çekildi.
" Yalvarıyorum uyan! Baran uyan! Yapma bunu! " diye bağırdı. Elini yumruk yapıp vurmaya başladı.
" Vuruyorum sana uyan! Sen sevmezsin bunu!"
Uyanmadı... Artık yoktu zaten... Baran gitmişti...
Deniz'in haykırışları bütün hastaneyi kaplamıştı. O gün bitti... O günden sonra Deniz de bitti...
Günlerce hastanede yattı, ilaçlar içti , tedavi gördü. Ama nafileydi Deniz iyi olmadı. Hem nasıl iyi olsun ki? Canından çok sevdiği adam ölmüştü. Bir daha nasıl hayata dönebilir ki?
İki Buçuk Ay Sonra...
Baran öleli iki buçuk ay olmuştu. 14 Haziran da olmuştu o kaza ve o gün ölmüştü.
28 Haziran da eve gelmişti Deniz. Bir daha da dışarı çıkmamıştı zaten. Ölü bir Deniz olmuştu. Okullar başlamıştı fakat Deniz bir türlü gitmemişti. Hoş kimsede sormamıştı ki onu. Çünkü Deniz için sadece Baran vardı. Artık o da yoktu. Eski yalnızlığına bürünmüştü.
Arada ayağa kalkar evi gezerdi. Baran'ın en çok takıldığı yerleri dolaşırdı.
" Baran nerdesin?" dedi ağlayarak.
" Müziğim neden artık evde kokun yok?" dedi yine ağlayarak.
Artık sadece yatağında ve kıyafetlerinde kokusu kalmıştı.
" Biliyor musun? Her gün sesini dinliyorum. Asla unutmam ama duymayı seviyorum." dedi yine.
Baran'ın odasına girdi. Nerede ise bir buçuk haftadır üzerinden olan kıyafetleri çıkarıp duşa girdi. Sıcak bir duş yine ağlayarak geçti.
Her zaman ki Baran'ın bir tişörtünü giydi. Baran'ın parfümünü sıktı ve yine Baran'ın yatağına uzandı. Gözyaşları yanakları ile bir bütün olmuştu. Eline telefonunu aldı. Tek tik olacağını bildi hâlde yine de Baran'a mesaj attı.
Müziğim ♪♪♪ giden mesaj...
Deniz: Bugün nasılsın sevgilim?
Deniz: Bugün biraz daha özledim seni...
Deniz: Sen gittikten sonra her şey biraz daha anlamsız oldu.
Deniz: Ben sana aşkısı demeyi özledim. Sana dediğim için senin bana kızmanı özledim.
Deniz: Biliyorum bir gün bu mesajlar iki tik olacak ve sen bana Ansızım ben geldim yazacaksın.
Deniz: Bugün biraz yemek yedim. Hani seninle mantı yapmıştık ya! Ha işte çok az yaptım kendime bugün.
Deniz: Kızma ama sevgilim az yediğim için. Sadece seninle yaptığım bir şey hemen bitsin istemiyorum.
Deniz: Geçen kavanozu açamadım. Baran diye evin içinde bağırdım. Ama sen ' Efendim Ansızım' demedin. Öyle kaldı kavanoz.
Deniz: Dün elektrik kesildi. Kafamı kaldırıp seni aradım. Senin bana koşup sarılmanı bekledim. ' Şiiii korkma güzelim ben burdayım' demen için canımı verirdim.
Deniz: Baran aşkısı özür dilerim affet beni. Keşke seni dinleseydim.
Deniz: Neden Baran neden? Benim için kendini hiçe saydın. Canım çok yanıyor.
Deniz: Seni çok seviyorum. ;)
Deniz: Sana söz sevgilim en kısa sürede geleceğim yanına.
Deniz: Özür dilerim Müziğim...
Deniz: Bugünün şarkısı Mavi Gri ' Yarım Kaldım' .
Deniz : Çünkü ben yarım kaldım.
Son mesajı atıp müziğin sesini sonuna kadar açmıştı. Ağlayarak şarkıya eşlik etmişti.
" Bi' gün gelir de ardına
Bakmadan gidersin ya
Ağlayıp ardından
Bakar durursun anılara
Seyredersin halini
Yalnızlık zor çıkmazlarda
Okşayıp saçlarını
Yatırmak istersin koynunda
Paramparça yüreğim
Sorgusuz sualsiz ihaneti
Ah bu ateşin yakar savurur
Çığlıklarda küllerin
Git dedim de kalsaydın
Aman yanımda olsaydın ya
Yarım kaldım
Sil dedin de kolay mı olur
Ayrılık zor, hoyrat
Sensiz günleri ben yok saydım
Git dedim de kalsaydın
Aman yanımda olsaydın ya
Yarım kaldım
Sil dedin de kolay mı olur
Ayrılık zor, hoyrat
Sensiz günleri ben yok saydım
Paramparça yüreğin
Sorgusuz sualsiz ihaneti
Ah bu ateşin yakar, savurur
Çığlıklarda küllerin
Git dedim de kalsaydın
Aman yanımda olsaydın ya
Yarım kaldım
Sil dedin de kolay mı olur
Ayrılık zor, hoyrat
Sensiz günleri ben yok saydım
Git dedim de kalsaydın
Aman yanımda olsaydın ya
Yarım kaldım
Sil dedin de kolay mı olur
Ayrılık zor, hoyrat
Sensiz günleri ben yok saydım..."
Son sözler ile uykuya dalmıştı...
Bir Hafta Sonra...
Yeni bir sabaha uyanmıştı Deniz. Dün gece Baran' a daha iyi olacağına dair söz vermişti. Bu yüzden bugünden itibaren okula gitmeye başlayacaktı. Fakat onun için değişen hiçbir şey yoktu. Çünkü yine ölü Deniz vardı. Ve Deniz bugünde okula öylesine gidecekti. Kimse ile konuşmayacaktı.
Son kez aynada kendisine bakmıştı. Artık hazırdı. Yine Yarım Kaldım şarkısının açmıştı. Son bir haftadır sürekli bu şarkıyı dinliyordu. Kulaklığını kulağına takıp evden dışarı çıkmıştı.
15 Dakika Sonra...
Gözleri ile okulu taradı. Herkes ona boğucu gelmişti. Kafasını kaldırıp okulun adına baktı. Soyar Üniversitesi özel bir üniversiteydi. Okulun adı Deniz'in gözleri dolmasına sebep olmuştu. " Baran Soyar ah canım sevgilim." diye mırıldandı.
Okulda ki herkes Baran'ın kim olduğunu bilirdi. Eğer siz de okulun adını soyadınız da taşıyorsanız sizi de tanıyor olurlardı. İkisinin de okulda pek arkadaşı yoktu. Ama herkes Deniz ve Baran'ın sevgili olduğunu bildirdi.
Deniz yavaş adımlar ile yürüyordu ki bir kaç insanın kendisine baktığnı hisseti. Hemen siz o fısıldaşmalar duydu.
" Aa bu Deniz değil mi?"
" Hi kız üzüntüden ne hâle gelmiş."
" Yazık ya nasıl mahvolmuş."
" Baran'ın sevgilisi bu."
" Kim bilir ne hâldedir."
" Sonuçta sevgilisi öldü."
Müzik dinliyor olmasına rağmen herkesin sesini duyuyordu. Fakat daha fazla duymamak için ses vermişti. Ama nafileydi. Bir kaç kişi önünde durmuştu. Kulaklığı kulağından çıkarıp onlarla baktı.
" Ya Deniz başın sağ olsun." dedi bir kız.
Ne yani başın sağolsun deyince geçiyor muydu? Aksine daha çok acı çekiyordu.
" Ya gerçekten başın sağolsun Allah sabır versin."
" Üzülme ya geçer. Alışırsın yokluğuna."
Geçer mi? Alışır mı? Hangi acı geçer ki! Birinin yokluğuna alışılır mı?
Son sözler Deniz'in sinirlenmesine sebep olmuştu.
" Neyin başı sağ olsunu ya! Dalga mı geçiyorsunuz? Ne geçecek ha söylesene ne? Bu acı geçer mi? Aşık oldum kişi öldü geçer diyorsun! Alışmak mı? Birinin yokluğuna alışılır mı? Söylesene! Neden susuyorsunuz?" diye haykırdı Deniz.
Artık ağlıyordu. Bağırışları , ağlayışına karışıyordu. Dizlerinin üzerine çöktü daha çok ağlamaya başladı. Bir iki insan destek olmaya çalıyordu ama olmuyordu.
Ne çok acı sığdırdık başın sağolsun kelimesine.
Geçer dedikleri şey kalıcı bir hasardı
Varlığına alıştığımız birinin yokluğuna alışmamızı beklediler. Oysa onun için vardık...
♪♪♪
Ne çok zaman geçti bu hikayede.
Acı doluydu ama...
Biri ölmüş biri yaşamıştı.
Biri bedenen biri ruhen ölmüştü.
Parçalanmış hikayeler sığdırdık hayata...
Bir sevgi uğruna bir müzik bitti...
Ansızın gelen aşk...
Ansızın giden bir müzik...
Yarım kaldık...
♪ Oy ve yorum
desteğini unutmayın
aşkısılar...♪
" Seninle çok şey sığdırdığımı hayata sensiz devam ediyorum. Özür dilerim sevgilim."
~Deniz
Baran & Deniz
Dipnot: Bahsettiğim Deniz ve Baran'a benzemiyorlar ten rengi göz rengi... Fakat nedense bu ikili bana Deniz ve Baran'ı hatırlatıyor...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top