Το πρωί της Δευτέρας ξημέρωσε με εμενα στο απόλυτο άγχος.
Ετρεχα απο το πρωι, χωρις να εχω φαει πρωινό, να μάθω ολες τις λεπτομέρειες της συνάντησης. Απο οτι κατάλαβα απο κάποιες συζητήσεις που κρυφακουσα η πύλη θα ανοίξει στις 13:00 που σημαίνει οτι ακόμα θα εχω σχολείο και θα πρεπει με κάποιο τροπο να το σκασω απο το μαθημα της Κ. Κάρμεν, την πιο ξινή καθηγήτρια στον κοσμο των αγγέλων!
Έπειτα θα έπρεπε να βρω τροπο να περάσω τους ανιχνευτές παρουσίας και τους φρουρούς.Αφού περασω την πυλη για το Μπρούκλιν θα παρω λεωφορείο για την Νέα Υόρκη. Θα πετουσα αλλα ξέρετε..

Ειχα δυο ώρες μέχρι τοτε και δεν μπορουσα να ηρέμησω. Έπρεπε να τελείωνω με αυτήν την ιστορία σύντομα.. Οι εξετάσεις έφταναν και έπρεπε να επικεντρωθω στα μαθήματα μου και όχι να βγαίνω και να κυνηγάω εναν έφηβο δαίμονα που το μεγαλύτερο παράπτωμα του είναι να κλέβει μαγαζιά..

Μαγαζιά τωρα.. Δεν ξέρεις τι θα ληστέψει μετα.. Μπορεί και την μεγαλύτερη τράπεζα την Νεας Υόρκης..

Η παράξενη φωνουλα είχε δίκιο..

Παντα εχω..

Ήμουν σίγουρη πια οτι αυτό δεν ηταν το υποσυνείδητο μου. Θα το ελεγα σε κάποιον οταν γυριζα απο το 'ταξίδι' μου.

Οταν έφτασα στην τάξη προσπέρασα τα αδιάκριτα βλέμματα της Άριελ και καθισα στην θέση μου διπλα στην Κλαίρη.

" Που ήσουν την ωρα του πρωινού; " με ρώτησε καχύποπτα.

"Άργησα να ξύπνησω.. " ειπα και για πρώτη φορά ήμουν ευγνώμων που για άγγελος ήμουν καλη στα ψέμματα.

" Δεν σε πιστεύω.. " ειπε. Ένταξη, οχι και τοσο καλη.

" Εσυ, δεν αργεις ποτε να ξυπνήσεις. Συμβαίνει κάτι;" ρώτησε ολο συμπόνια.

Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να απαντήσω αυτη την ερώτηση. Η κύρια Άντισον μπήκε στην τάξη και το πιο βαρετο μαθημα του κόσμου ξεκίνησε. Βιολογία...

***

" Τoν σιχαινομαι! " γκρινιαξε για πολλοστή φορα η Κλαίρη.

" Εννοώ, πως μπορεσε να με βάλει στην ιδια ομάδα με την Άριελ; Και εσένα να σε βάλει με τον Άρθουρ! Ειναι προφανές οτι το κανει επίτηδες! " φώναξε αλλα χαμήλωσε κατευθείαν την φωνη της οταν κατάλαβε οτι ειχαμε φτάσει στην τραπεζαρία.

Την περασμένη ωρα είχαμε Ρομποτική. Ξερω, παράξενο μαθημα για να το διδάσκουν εδω αλλα ηταν υποχρεωτικό. Η κύρια Τόμας, άλλη μια απο τις πιο σπαστηκες καθηγήτριες του κόσμου, μας έβαλε να φτιάξουμε ενα ρομπότ και έβαλε την Κλαιρ στην ιδια ομάδα με την Άριελ και εμενα με τον Άρθουρ. Ευτυχως δεν θα ειμαι εδω και θα αναγκαστεί να παραδώσει την εργασία μονος του.

" Με ακούς; Μαλ;"

" Εμμ ναι τι ελεγες;" ρωτησα χαμένη.

"Λεω οτι πρεπει να βρω τροπο να γλίτωσω απο αυτην την εργασία. Ίσως αν μιλουσες στον κυριο Κάρτερ; Εσένα σε συμπαθεί παρα πολυ αφού ακομα θέλει να σε παντρέψει με τον Τζέικ-" στο άκουσμα τον τελευταίων λέξεων τσιριξα με αποτέλεσμα να μας κοιτάξει ολη η τραπεζαρία. Την αρπαξα απο το μπράτσο και κατευθυνθηκα προς το τραπέζι μας. Ευτυχώς ο Τζέικ δεν ηταν εκει.

" Τι;" ειπα ψιθυριστά.

" Ναι, το ξερω.. Τραγικό! Εννοώ οτι ο Τζέικ ειναι πολυ, παρα πολυ όμορφος και φοβερός χαρακτήρας αλλα είναι κολλητός σου. " είπε και αναστεναξε στεναχωρημένα.

" Δεν πιστεύω να τους γουσταρεις εστι Κλαιρ.. ;" ρωτησα και ενα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου.

" Τι; Οχι! Εγω- Οχι βέβαια! " είπε μασοντας τα λογια της. Τωρα ήμουν σίγουρη. Η Κλαίρη ηταν ερωτευμένη. Ήμουν παρά πολυ χαρούμενη γιατί ο Τζέικ μου ειχε παραδεχτεί τα συναισθήματα του για αυτην την περασμένη εβδομάδα. Πεζαμε βιντεοπαιχνίδια στο δωμάτιο του, όπως κάνουμε συνήθως τις παρασκευές, οταν μου ξεφουρνισε οτι είναι ερωτευμένος μαζι της. Ήμουν τοσο χαρούμενη για αυτο!

" Κλαιρ.. Δεν χρειάζεται να το αρνήσε. Εγώ πιστεύω οτι πρέπει να του μιλησεις.. " ειπα και την χάιδεψα στον ώμο.

" Τι λένε η όμορφες;" η βαρια φωνη του Τζέικ αντηχησε στα αυτιά μας και παρατήρησα την Κλαίρη να ανατριχιαζει. Ναι, σίγουρα την ειχε πατήσει άσχημα.

" Τίποτα, για την εργασία στην ρομποτική λέγαμε. " ειπα ψέμματα.

" Αα η ξινιλα με έβαλε στην ιδια ομάδα με την Πόπη! Ηδη μου ξεκαθάρισε οτι δεν χρειάζεται την βοήθεια μου και ότι θα τα καταφέρει μονη της. " είπε με ένα χαμόγελο και καθισε δίπλα μας.

" Νομιζα οτι σου άρεσε η ρομποτική... " ειπα.

" Μου αρέσει. Γι'αυτο δεν προκειτε να το αφήσω έτσι. Το φυτο της τάξης πρεπει να μαθει να συνεργάζεται.. " ειπε. Παρατήρησα οτι η Κλαίρη δεν ειχε βγάλει αχνά απο την ωρα που ήρθε ο Τζέικ εδω. Ηταν ευκαιρία να τους αφήσω μονούς τους.

" Εμμ, εγώ πρεπει να πάω να κανονισω με τον Άρθουρ για την εργασία.. Τα λέμε αργότερα.. " ειπα και σηκώθηκα απο το τραπέζι. Έφυγα κυριολεκτικά τρέχοντας προς τις τουαλέτες.

Μετα απο λιγο το κουδούνι χτύπησε, σήμα οτι η ωρα του φαγητού τελείωσε. Ωρα για να αντιμετωπίσουμε την Κύρια Κάρμεν.!

Κατευθυνθηκα προς την τάξη για να την βρω κλειστεί. Ενα χαρτι κολλημένο στο παράθυρο ελεγε:

Η Κ. Κάρμεν απουσιάζει λογο προσωπικών προβλημάτων και το τμήμα της Γ Λυκείου θα σχολασουν πιο νωρίς.

Ο διευθυντής σας,
Τζόναθαν Κάρτερ

Μχχ, αυτο ηταν παράδοξος βολικό. Σαν το σύμπαν να συνωμοτούσε για να βρω τον Αμπαντον και να τον σκοτώσω.

Η μπορεί να συνωμοτούσε και κάποιος αλλος..

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•° •°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Ελπιζω να περάσετε ενα φανταστικό καλοκαίρι!!!!

Επίσεις, ξερω οτι είναι νωρίς αλλα ποιούς σιπαρετε πιο πολυ και ποιος ειναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας;

Εγω δεν ξερω, τους αγαπώ ολους!!

💋 💋 Kisses 💋 💋