Het plaatje hier boven is een soort "menselijke" versie van Felice!

Ik schud mijn hoofd. Roan toch.. iets lijkt hem steeds af te leiden, maar hij heeft me nogsteeds niets verteld. Ik word er gek van..

'Hier gaan we naar links.' Zegt Warlock. Hij wijst naar een klein paadje dat de bossen in leidt. We lopen hem allemaal achterna. 'Uhm, Warlock. Misschien is dat toch niet zo'n heel goed idee!' Roep Roan. Ik geef hem een stomp tegen zijn arm. 'Ja, dat is het wel.' Sis ik. 'Geen zorgen, Roan. Het is hier veilig. Niks kan je overkomen.' Ik hoor Roan zachtjes vloeken. Wat is er toch met hem?! 'Roan, wat is er aan de hand? Het lijkt wel alsof je steeds wordt afgeleid en je lijkt me nogal in paniek.' 'Geen paniek hier! Ik ben gewoon moe..' zegt Roan snel. Ik schud mijn hoofd. 'Warlock, kunnen we ergens stoppen voor een kleine overnachting?' Vraag ik. Warlock knikt. 'Hier achter ligt een kleine open plek. Misschien kunnen we daar overnachten?' Vraagt Arias. 'Ja, goed idee!' Zegt Ember enthousiast. 'Oke dan.' Zegt Warlock. We lopen het pad nog een stukje af en kruipen daarna door de bosjes naar een open plek. We gooien allemaal onze rugzakken op de grond en ploffen neer in het zand. Roan gaat vrijwel meteen liggen en trek me tegen zich aan. Lachend leg ik mijn hoofd op zijn schouder. 'Jij bent de gene die gaat slapen, niet ik.' Zei ik plagerig tegen hem. Ik kom langzaam overeind en ga een stukje bij hem vandaan zitten. Roan fronst. Hij komt ook langzaam overeind en loopt naar me toe. 'Wat had jij in gedachten dan?' Vroeg hij. 'Nou, ik hoorde Luna en Nives praten over een erg mooi plekje hier in de buurt. Ik wilde daar wel eventjes heen.' Zeg ik. Roan grijnst. 'Ik weet heel toevallig wel waar dat is..' Hij slikt hoorbaar. Is hij nerveus? Waarvoor? 'Top.' Zeg ik kort. Roan grijpt mijn handen vast en trekt me overeind. Hij begeleidt me richting een pad dat vlak naast het pad loopt dat wij zonet hebben gevolgd. We volgen het pad voor zo'n tien minuten en slaan daarna links af.

'Oke oke, handen voor je ogen.' Zegt Roan. Ik laat zijn hand los en sla mijn handen voor mijn ogen. Roan pakt mijn schouders vast en dwingt me te lopen. Ik ben benieuwd! Luna en Nives zeiden dat het er prachtig was. Is dat ook echt zo?

'Oke, haal die handen maar weg.' Langzaam liet ik mijn handen zakken. Voor me lag een prachtige, groene wijde. Midden in de wijde lag een groot meer met daarin waterlelies. Het zag er prachtig uit.

'Wauw!' Zeg ik vol bewondering. Ik ren de wijde op en laat me voorzichtig in het gras zakken. Roan kwam naast mij staan en liet zich in een keer vallen. Een pijnlijke "ah" kwam uit zijn mond. Ik lach. 'Slim.' Roan grijnst en komt daarna overeind. Hij trekt me overeind en pakt me in een keer op. Angstig kijk ik naar benden. Wat gaat hij doen?!

'Dit engeltje moet even een bad nemen.' Zegt hij. Oh nee.. hij gaat me in het water gooien! 'Nee!' Gil ik in zijn oor. Met mijn armen sla ik op zijn rug en ik probeer me uit alle macht los te trekken. Helaas houdt Roan me te stevig vast. Hij loopt naar de rand van het water en pakt me bij mijn middel. 'Roan, nee! Alsjeblieft!' Schreeuw ik lachend. 'Oh, vind je het grappig?' Vraagt hij. Ik schud hevig mijn hoofd. 'Te laat.' Zegt Roan, terwijl hij mij in een keer in het water gooit. Gillend kom ik in het koude water teregd. Het is erg ondiep. Alleen mijn benen worden nat. Teleurgesteld kijkt Roan naar het water. 'Lekke voor je!' Roep ik lachend. Roan schud lachend zijn hoofd. Ik ga op mijn knieën in het water zitten en neem wat water op mijn handen. 'Kijk eens, Roan.' Zeg ik. Roan knielt neer aan de waterkant en kijkt in mijn handen. Ik gooi het water in een keer in zijn gezicht. Geschrokken valt Roan naar voren. Hij beland met zijn gezicht in het water. Lachend trek ik hem overeind. 'Dat krijg je er van.' Zeg ik. Roan grijnst en duwt mij daarna om. Nu ben ik helemaal nat. Geschrokken kijk ik hem aan. 'Dat was oneerlijk!' Roan lacht en pakt me daarna vast. Hij trekt me uit het water en duwt me in het gras. Hij komt naast me liggen en staart dromerig naar de hemel. 'Roan?' Vraag ik. Hij draait zijn hoofd in mijn richting en glimlacht. 'Je laat mij nooit meer alleen.. toch?' Vraag ik. Roan's ogen worden een klein stukje groter. Het enige dat hij doet is zijn hoofd schudden. Ik zucht en staar naar de hemel. Prachtig..

'Ik weet nog een plekje.' Zegt Roan na een tijdje. Hij klinkt opeens een stuk minder vrolijk. 'Oke..' zeg ik, terwijl ik overeind kom. Roan zucht en pakt daarna mijn arm vast. Haastig trekt hij me mee. Hij sleurt me door de bosjes en zet me daarna naast zich neer. We staan voor een oud en vervallen huisje. 'Wat doen we hier?' Vraag ik. 'Kijken.' Antwoord Roan kort. Zijn gezicht staat strak, maar zijn stem is verstikt door emoties. 'Misschien moeten we terug gaan. Het was daar erg mooi.' Stel ik voor. Ik druk een klein kusje op zijn wang en wil weg lopen. Roan grijpt me vast en zet me weer naast zich neer. Verward staar ik hem aan. Ik wil iets tegen hem zeggen, maar op dat moment gaat de deur van het huisje open..

Heey een nieuw hoofdstuk! Sorry! We waren de hele dag weg, maar wel een nieuw hoofdstuk voor jullie! :D

De nieuwe cover is gemaakt door JHgille laat me weten wat jullie er van vinden! Ik vind hem echt heel erg mooi ❤❤

De nieuwe quote die "Angel or Dragon?" Presenteert gaat:

"Donkere tijden zijn geweest. Er zullen er nog vele komen. Deze moet je omarmen en accepteren, alleen dan kan jij de held zijn van je eigen verhaal"

zijn, maar misschien verander ik hem nog omdat ik hem te lang vind xD

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤