hoofdstuk 77
Geen plaatje door wifi gebrek!
Ik schrik van het plotselinge geschreeuw van Warlock. Geschrokken kijk ik hem aan. Waarom is het überhaupt zo belangrijk? Denkt hij dat ik het niet probeerde? 'Ze kapte me alle drie af. Ik kon er niks aan doen!' Schreeuw ik terug. Warlock zucht geërgerd. 'Alles is voorspelt, Felice. Ze hadden nooit weg mogen gaan..' ik rol met mijn ogen. 'Ja, dat weet ik nou wel. Dit is hun eigen keuzen. Ik ben er ook niet blij mee, maar aan een eigen keuze kun je niks veranderen.' 'Walock, ze heeft gelijk. Sommige dingen kun je niet voorspellen.' Zegt Arias. Warlock zucht. 'Laten we verder gaan. Ik heb geen zin om hier nog verder op in te gaan..' mompelt hij. Met grote passen loop hij weg. Ik op met mijn ogen en spoor iedereen aan om achter hem aan te lopen. Veel lopen met tegenzin. Het is al donker. Ondanks hun korte slaapje, willen ze nog even naar bed. Het enige waar ik aan denk is eten. Ik heb honger. 'Warlock, ik heb honger..' zeur ik. 'Daar gaan we niet voor stoppen.' Zegt hij, zonder zich om te draaien. 'Zorg dan voor wat eten. Dan kunnen we door lopen terwijl ik eet.' Jassmin grinnikt. 'Goed idee, Felice. Geef mij dan ook maar wat eten.' Zegt ze. Aan Warlock's houding kan je zien dat hij hier geen zin in heeft. 'Klinkt goed! Hier ook wat graag!' Roept Luna uit. Warlock mompelt iets onverstaanbaars. 'Ik neem ook wel wat.' Zegt Ember. Warlock gromt zachtjes en tikt daarna een paar keer met zijn staf op de grond. Een mand met appels, peren en bananen verschijnt in mijn armen. Peer en banaan.. ook iets wat ik al lang niet meer heb gehad. Ik pakte een peer en een banaan uit de mand en gaf hem daarna door aan Jassmin. De mand gaat langs iedereen en ze kunnen allemaal kiezen wat ze willen. Ik nam een hap van mijn peer. Het sap druipt langs mijn kin naar beneden. Ik sluit mijn ogen en geniet van de smaak. Zo lekker! Ik hoor Roan zachtjes lachen. Meteen open ik mijn ogen. 'Wat?' Vraag ik kort. 'Je bent zo aan het genieten. Is het lekker?' Vraagt hij. Ik knik langzaam en neem nog een grote hap. 'Dat vind jij vast ook.' Roan schud zijn hoofd. 'Ik lust geen peer. Geef mij maar banaan.' Zegt Roan, en hij trekt de banaan uit mijn hand. Hij haalt de schil zonder moeite er af en neemt een grote hap. Zijn hele mond is nu gevuld met banaan. Ik grinnik. Roan opend zijn mond om iets te zeggen, maar ik doe deze snel dicht. 'Eet eerst maar even je bord leeg.' Grinnik ik. Roan knikt en begint op zijn banaan te kauwen. Ik neem nog een hap van mijn peer en zucht. Het is lekker koel buiten. Cilbereen lijkt slijm af te koelen in de nacht. Niet dat het warm is overdag, maar 's avonds vind ik het nog fijner hier. 'Ik heb een mooi plekje op het oog waar we kunnen slapen. Helaas komen we daar pas aan als het licht is. Ik hoor Roan slikken. Even lijkt het alsof ik paniek zie in zijn ogen, maar dat verdwijnt al snel weer. Ik hoor Nives zacht klagen. 'We kunnen nu toch ook alvast wat slapen?' Vraagt Roan. Warlock schud zijn hoofd. 'Het is al bijna licht. Het kan niet lang meer duren voordat we er zijn.'
P.o.v Roan.
Het zweet breekt me uit. Bijna? We kunnen er niet nu al zijn! Morgen is het zo ver. Ik moet het uitstellen. We mogen niet naar die plek gaan.. ik wil nog een fijn moment met Felice hebben. Iets dat ik voor de rest van mijn leven kan koesteren. Dat moet ik doen als we daar aankomen. Ik weet wel een mooi plekje. Het ligt dicht bij de plek waar ik Felice moet afzetten. Het is daar prachtig. Als ik mijn laatste minuten met haar ergens kan doorbrengen, dan wordt het daar.
Ik zucht onhoorbaar en kijk eventjes opzij. Arias en Jassmin lopen naast elkaar. Jassmin lijkt steeds met een verliefde blik naar hem te kijken. Zou ze hem leuk vinden? Ze passen wel goed bij elkaar, alleen weet ik niet of draak en Feniks een goede combinatie is. Dat heb ik namelijk nog nooit in mijn leven gezien. Het zou best mogelijk zijn, maar dat is iets heel anders.
'Hallo, Let je wel op?' Vraagt Felice plotseling. Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk haar aan. 'Uhm, wat?' Vraag ik. Felice zucht geërgerd. 'Ik heb je net een heel verhaal verteld, gekkie!' Lacht ze. 'Oh, uhm, sorry.' Verontschuldig ik mij. 'Het geeft niks. Zo belangrijk was het niet..' mompelt ze. 'De volgende keer zal ik luisteren.' Felice glimlacht. 'Beloofd.'
Heey een nieuw hoofdstuk. Special gaat niet door!
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top