Roan knikt en krabbelt daarna overeind. Hij pakt mijn armen vast en trekt me overeind. Meteen slaat hij zijn armen om mijn middel en glimlacht. Zijn glimlach is lief, maar iets in zijn glimlach twijfelt er aan. Nogmaals heb ik het gevoel dat we iets aan de hand is.. 'Roan, ben je wel oké?' Vraag ik bezorgd. 'Beter kan niet! hoezo?' Zegt Roan blij. 'Oh gewoon..' mompel ik. Nogsteeds ben ik niet helemaal overtuigd. Hij gedraagd zich de laatste tijd vreemd.. heel vreemd.. Roan drukt me tegen zich aan en geeft me een kusje op mijn voorhoofd. 'Het was super leuk en het gaat alleen nog maar leuker worden.' 'Hoezo?' Vraag ik giechelend. 'Kijk maar eens achter je.' Roan kijkt me diep in mijn ogen aan. Hij heeft een akelige grijns op zijn gezicht. Ik vertrouw het niet helemaal... langzaam draai ik me om. Ik schrik een beetje van het gene dat zich achter mij bevind. Een roze bol hangt achter mij in de lucht. Er komt veel licht vanaf, waar ik bijna niet tegen in kan kijken. 'Wat is het?' Vraag ik verward. Zo iets het ik nog nooit gezien.. 'Kijk zelf maar.' Zegt Roan grijnzen. Moet ik het aan raken?! Waarom zou ik dat doen? Ik weet niet wat er met mij gebeurt als ik dat doe.. Voorzichtig leg ik mijn handen om de bol heen. Hij voelt warm aan. Voorzichtig pak ik hem uit de lucht. De bol stopt met gloeien. De roze gloed verdwijnt volledig. Een roze, harde bal komt tevoorschijn. Op de roze bal zit een paarse knopje die je in kan drukken. Met open mond kijk ik er naar. Wat zou het kunnen zijn? Ik werp een kort blik op Roan. 'Maak maar open, Felice.' Zegt hij. Zou hij hier iets van af weten?

Ik twijfel niet langer. Zachtjes druk ik op het paarse knopje. Ik hoor een zacht, sissend geluid. Langzaam gaat de bol open. De bovenkant van de bol blijft rustig in de lucht zweven. 'Dat is een postbal. Deze bal kan heel Cilbereen af leggen. Hij zoekt de persoon voor wie de brief of het pakketje bedoelt is en land daarna in zijn of haar buurt.' Zegt Roan nog, voordat ik een kijkje heb genomen in de bol. Ik kijk er even in. Er ligt inderdaad een brief op de bodem. De brief is gewoon opgevouwen. Hij zit niet eens in een anvelop. Nieuwsgierig pak ik de brief van de bodem af. De bol gaat langzaam dicht, ratelt even en verdwijnt daarna in het niets. 'Van wie is hij?' Vraagt Roan, terwijl hij over mijn schouder maar de brief kijkt. Ik rol met mijn ogen. 'Uhm.. dat weet ik niet. Ik heb hem namelijk nog niet open gemaakt.' Zeg ik grinnikend. Ik vouw de brief voorzichtig open en laat mijn ogen langzaam over het papier heen gaan.

Beste Felice,

Mijn vorige brief is helaas niet aangekomen. Ik ben zo blij dat je nog leeft! Ik kan het bijna niet geloven! Ik vind het fijn dat Warlock je kan helpen.
Je zou het anders niet redden daar buiten.. dat heb jij waarschijnlijk ook wel gezien. Bedank hem daar alsjeblieft voor!

Ik hoop dat alles goed met je gaat. Ik weet dat het een raar idee is dat ik nog leef. Maak je niet te veel zorgen om mij. Ik weet dat je me komt halen. Ik wens je heel veel succes. Ik spreek je wel weer als ik je weer zie!

Groetjes,
Jamie Moonwing, Mama

Ik krijg een warm gevoel van binnen wanneer ik de brief lees. Mijn mama leeft nog.. ik ga haar halen, zoals ik haar heb beloofd. Niks of niemand kan dat tegen houden.. zelfs deze stomme cel niet.. het is tijd om hier uit te komen.. ookal besef ik dat nu pas..

Heey een nieuw hoofdstuk! Ik wil toch eventjes een mededeling doen. Ik ben net een nieuw boek begonnen genaamd "zoektocht naar geheimen." Als je zin hebt kan je dat checken en als je geen zin hebt hoeft dat natuurlijk niet xD

Bedankt voor de support de afgelopen dagen! Het gaat echt heel hard nu ♡♡

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤