Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Ik kan even niks meer. Het lijkt alsof mijn hart even stil staat. Ik kan even niet meer bewegen. Ik kan alleen maar voor me uit staren. 'Felice..?' Vraagt Jassmin voorzichtig. Mijn ogen vullen zich langzaam met tranen. Verbijsterd kijk ik naar Roan. 'Alles oké?' Vraagt Arias. Hij legt zijn hand op mijn schouder. Nu pas dringt het tot me door. Hij is dood.. ik loop langzaam naar hem toen en kniel naast hem neer. 'Felice, ik denk dat het beter is a-' 'Hou...je mond, Arias.' Zeg ik, terwijl ik Roan in mijn armen neem. Ik kan mijn tranen nu niet meer bedwingen. Ze stromen langs mijn wangen omlaag. Ik begin hard te snikken en druk Roan tegen me aan. Ik negeer de blikken van iedereen om me heen. 'Felice.. ik heb mij best gedaan. I-' 'Hou je mond!' Schreeuw ik, terwijl ik nu hard begin te huilen. Warlock houdt geschrokken zijn mond dicht. 'Felice, rusti-' 'Arias, stop. Laat haar nou even.' Zegt Dakota. Even zwijgt iedereen. Langzaam zet iedereen een stapje achteruit. 'Roan... het spijt me..' snik is zachtjes. 'Waar voor?' Vraagt SammyCat. Zij is de enige die nog niet is weggelopen. Privacy is soms echt even nodig.. 'Dit is allemaal mijn schuld.. als ik hier niet was geweest, lag Roan nu niet dood in mijn armen. Hij wilde me beschermen, maar dat werd zijn dood..' ik barst weer in tranen uit en druk Roan nog dichter tegen me aan. 'F-Felice.. het.. het was niet j-jouw..schuld.' Hoor ik plotseling. Langzaam worden mijn ogen groot. Die stem..is van Roan? Ik duw Roan een stukje van mij af en kijk hem aan. Hij heeft zijn prachtige ogen een beetje geopend. 'Roan!' Roep ik blij. Roan glimlacht zwakjes. Hij kijkt even naar zijn eigen handen en voelt daarna aan zijn hoofd. 'Alle goden!' Hoor ik achter me. Jassmin staat binnen enkele seconden naast me. Ze zakt naast me neer en kijkt me met een brede glimlach aan. Mijn tranen van verdriet maken plaats voor tranen van geluk. Dakota rent ook naar ons toe. Ze duwt de staf in Warlock's handen, die met open mond naar Roan staart en zakt ook naast hem neer. Arias en Aderyn komen er ook bij staan. 'Je leeft! Ik ben zo blij dat je er weer bent!' Roep ik uit. Roan grinnikt zachtjes. 'Dat dacht ik ook..' ik leg Roan heel even op de grond en help hem daarna opstaan. Eerst staat hij nogal wankel op zijn benen, maar al snel staat hij stabiel. Ik vlieg Roan om zijn nek. Roan grijpt me stevig vast en drukt me tegen zich aan. 'Ik ben zo blij dat je er nog bent.. ik dacht dat ik je voor altijd kwijt was..'

P.o.v Nives.
Met grote ogen staar ik naar de mensen in de kooi. Het meisje, dat ik heb neergeslagen, is wakker geworden. Ook de jongen, die mijn vader tegen de muur heeft gegooid leeft nog. Nee... dat kan niet.. die tovenaar is echt een goede tovenaar.. ik ben blij dat ze nog leven, maar vader gaat hier niet echt blij mee zijn.. 'Nives, kom een hier!' Commandeert mijn vader. Ik zucht diep en rol met mijn ogen. Luna en Ember zijn allang naar bed. Waarschijnlijk moet ik dat nu ook. Ik loop rustig langs de cellen af. Iedereen, die in de cel zit, is nu zo blij, dat ze mij niet eens opmerken. Ik voel me nogsteeds slecht bij dit alles. Ik had het oranje harige meisje niet neer mogen slaan. Helaas heb ik hier niks te vertellen.. 'Alle wolven nog aan toe, Nives! Schiet nou eens op!' Roept mijn vader. Ik ren snel naar de tronen en wacht daar geduldig. Mijn vader staat op en loopt naar mij toe. 'Ga naar bed.' Zegt hij kort. Het wijst met zijn vinger richting mijn kamer. 'Ja, vader.' Zeg ik, terwijl ik naar mijn kamer loop. Ik hoef alleen maar door een opening in de muur te lopen om naar de kamer toe te gaan. Ik slaap samen met Luna en Ember op een kamer. De twee andere meiden liggen al in hun zachte bedden. Ik sluip naar mijn bed toe en spring er in. 'Wat deed je daar?' Ik schrik een beetje van Ember's stem. Ik dacht dat ze al sliep! 'Alle wolven nog aan toe, Ember! Ik schrik me kapot!' Ember lacht zachtjes. 'Gebruik dat zinnetje alsjeblieft niet.. Zo lijk je te veel op meneer "ik ben jullie vader dus luister naar me."' Dat is onze beschrijving voor Samuel. Wij moet altijd alles voor hem doen. We denken zelfs dat hij niet eens van ons houdt.. 'Wat moet ik dan zeggen?' 'Weet ik veel? We zijn Engel Wolven.. wat dacht je van "Alle engelen nog aan toe!" ?' Ik denk even diep na en herhaal dit zinnetje een paar keer in mijn hoofd. Alle engelen nog aan toe.. dat klinkt best goed!

Heey een nieuw hoofdstuk! Ik moet even Gemini336 wat credits geven ^-^. Ondanks dat ik het volgensmij helemaal veranderd heb, heb je me heel goed geholpen! Bedankt ;3

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤