hoofdstuk 6
Verbaasd leg ik mijn handen tegen de spiegel aan. Hoe is dit mogelijk? Uit mijn rug steken twee prachtige, witte vleugels. Ze zijn bedekt met veren. Het lijken wel engel vleugels.. voel met mijn handen over mijn rug, voor zover het kan, maar voel nergens vleugels. Dit is echt onmogelijk.. 'concentratie is de sleutel tot alles.' Klinkt de stem weer in mijn hoofd. Concentratie? Sleutel? Wat bedoelt hij? 'Sluit gewoon je ogen en concentreer je op het gene dat echt belangrijk is.." wow..Deze man werpt alleen maar quotes naar me toe.. ik zucht diep en sluit mijn ogen. In mijn hoofd herhaal ik steeds het woord "vleugels." Na een tijdje open ik mijn ogen. Nogmaals voel ik over mijn rug. Ik voel twee zachte, stevige vleugels. Ik begin te lachen en kijk nogmaals in de spiegel. De vleugels zijn er nog steeds. Oké. En nu nog bewegen.. ik probeer mijn vleugels te bewegen. Helaas is dit een mislukte poging. Ik snap niet dat ik wel de vleugels tevoorschijn kan halen maar dat ik ze niet kan bewegen.. ik ga op de grond zitten en begin te mokken. Plotseling zie ik iets naast me. Het is een ijzeren sleutel. Ik pak hem op en bekijk hem goed. Het is niet echt een speciale sleutel. Ik sta op en hou de sleutel in mijn hand. Ik snap dat die man wil helpen maar het lukt hem niet echt. Ik ben eerder verbaasd dan geholpen.. 'het antwoord ligt overal om je heen.' Oh die man moet echt even ophouden met die quotes. Het gaat mij dus niet helpen om hier weg te komen.. ik loop richting de houten deur en bekijk hem goed. Er zit een ijzeren hangslot aan die zorgt dat de deur dicht blijft. Ik bekijk het slot goed. Hmm... het is zo'n oud slot waar je zo'n grote, ijzeren sleutel in moet doen.. ik bekijk de sleutel in mijn hand goed. Zou hij passen? Ik steek de sleutel zachtjes in het slot. Ik draai de sleutel om. Het lukt! De sleutel past! Wouw...dat was makkelijker dan ik dacht. 'Wacht! Felice! Neem de ronde spiegel mee.' Ik zucht diep en kijk om me heen. De ronde spiegel? Er staat hier geen ronde spiegel. Ik zie wel een grote rugzak staan. Ik loop naar de rugzak toe en stop er wat jurken in. Ik pak een zwarte jurk vast. Het is een jurk tot op mijn knieën en loopt op het begin strak naar beneden. De jurk heeft geen bandjes. Ik besluit mijn witte jurk uit te doen en de zwarte jurk aan te trekken. Ik pak een andere hoofdband. Hij is zilver. Op de voorkant staat een draken hoofd met hoorns. Ik pak ook een andere armband. Er staat een draak op. Twee zwarte lappen horen bij de jurk. Ze gaan alleen over mijn onderarm waardoor je mijn handen nog ziet. Ik pak een elastiekje. Ik pak twee plukken van mijn haar en begin ze achter mijn hoofd te vlechten. De rest van mijn haar laat ik los hangen. Ik stop de andere jurk in de rugzak en sta op. Oké...nu zoeken naar die spiegel.. ik loop rustig door de kelder maar ik kan de spiegel nergens vinden. Nou lekker dan... die man zegt "neem de spiegel mee" maar de spiegel is nergens.. Plotseling valt mijn oog op een tafeltje. Op het tafeltje staat een spiegel. Ik loop er naar toe en pak de spiegel. Voorzichtig stop ik hem in mijn tas. Ik rits de tas dicht en loop de kelder uit. Zo zacht mogelijk loop ik van de trap af. Ik hoor wat stemmen in de verte. Oké.. Zo stil mogelijk voorbij die mannen.. ik loop zachtjes de gang door en kijk om het hoekje. Sean en die zwerver zijn met elkaar in gesprek. Mijn kans! Ik ren zo zacht mogelijk richting een grote zwarte deur. Ik verstop me in een donker hoekje. Sean kijk even mijn kant op. Oh asjeblieft! Zie mij niet! Ik hou mijn adem in. Sean haalt zijn schouders op en richt zich daarna weer op de zwerver. Ik haal opgelucht adem en open zachtjes de deur. Ik loop er op mijn tenen door heen en duw de deur zachtjes dicht. In de verte zie ik een grote bruine deur. De deur tot mijn vrijheid..
Heey een nieuw hoofdstuk. Ze zal eindelijk vrij zijn...toch?
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top