Ik loop rustig de kamer in en laat mijn rugzak van mijn schouders afglijden. Ik neem even de tijd om rond te kijken. Het is een best grote kamer. De muren zijn gemaakt van licht rood steen en de vloer heeft een aparte, roze kleur. Ik de rechter hoek, achterin de kamer, staat een groot, houten bed. Het lijkt een beetje op een hemelbed, maar het is net iets kleiner dan dat. Rechts van het bed staat een klein nachtkastje. Het is gemaakt van hout en er staat een stenen vaas op. Een roos zit in de vast met de mooiste, rode kleur die ik ooit heb gezien. Naast de deur staat nog een klein tafeltje, waar je waarschijnlijk je spulletjes op kan leggen. Dit is de mooiste logeerkamer die ik ooit heb gezien.. niet dat ik veel logeerkamers heb gezien of zo.. ik trek snel mijn vieze jurk uit en rits mijn tas open. Ik doorzoek alle kleren die er in zitten, maar kan niet echt iets vinden wat ik op dit moment aan wil trekken. Ik ben al die jurken wel zat eigenlijk.. ik verlang echt naar een broek en een T-shirt.. ik haal alle jurken uit mijn tas en zucht. Plotseling wordt er op mijn deur geklopt. 'Oh god..' mompel ik. Ik pak snel mijn vieze jurk en begin hem aan te trekken. 'Momentje!' Roep ik snel. Onhandig trek ik mijn jurk over mijn hoofd. Snel loop ik naar de deur. Ik trek mijn jurk nog even recht, voordat ik de deur open doe. Een van de dienstmeisjes, de wat langere en dunnere, staar voor mijn deur. 'Goedemorgen.' Zegt ze beleefd. Ze heeft een brede glimlach op haar gezicht. 'Oh, Goedemorgen.' De ogen van het dienstmeisje vliegen vliegensvlug langs mijn lichaam af. 'Het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar die jurk ziet er niet meer uit.' 'Ja ik weer het.. ik wilde me eigenlijk even omkleden, maar ik heb alleen maar jurken bij me.. ik heb eigenlijk wel genoeg van die jurken.' Het dienstmeisje lacht kort. 'Dat kan ik wel begrijpen. Wacht maar even hier. Ik zal kijken of Mevrouw Roods nog wat kleren heeft voor u.' Verrast kijk ik haar aan. Het is fijn dat het personeel hier zo aardig is. 'Nou, dat zou echt heel erg fijn zijn. Bedankt.' Het dienstmeisje glimlacht even en loopt daarna weg van mijn kamer. Ik sluit de deur en begin mijn rugzak weer in te ruimen. Het is niet echt handig dat ik alles er uit heb gehaald.. een voor een stop ik de jurken terug en rits ik de tas dicht. Het duurt niet lang voordat er weer op mijn deur geklopt wordt. Ik kom overeind en loop richting de deur. Ik duw de klink naar beneden en open de deur. Het dienstmeisje staat voor de deur met een stapeltje kleding. 'Ik heb deze kleding gevonden voor u. Ik hoop dat het pas.' Ik pak de kleding aan. 'Super bedankt.' Zeg ik. 'Graag gedaan hoor. Als er nog iets anders is, kan je me gerust roepen.' Het dienstmeisje loopt nu voor de tweede keer weg. Ik sluit de deur en trek mijn vieze jurk uit. Ik pak eerste de broek van het stapeltje kleding. De broek is een wat wijdere, crème kleurige broek met een aantal zakken. 2 voor en 2 achter zakken. Ik trek de broek snel aan. Oh! Hij past precies! Nou ja.. bijna precisie.. hij is net iets te lang, maar daar ga ik geen last van krijgen. Ik pak vervolgens het shirt. Het is een licht grijs shirt met " a Dragons Roar" er op. Ik trek het shirt snel aan. Ook deze past bijna precies. Het is wel te zien dat Jassmin net wat groter is dan ik.. tevreden hang ik mijn rugzak op mijn rug. Ik open de kamerdeur en loop naar buiten. Ik kijk even om me heen. Ik de verte zie ik de rest aankomen. 'Oh daar ben je!' Zegt Jassmin opgewekt, wanneer ze bij me aankomen. 'Ja. Ik was me even aan het klaarmaken.' 'Ja.. en terwijl jij je ging klaarmaken liet jij me achter met Roan.' Mompert Arias. Wat! Hij ging er toch mee akkoord? 'Ja, maar jij wilde dat zelf! Dat wilde je best voor me doen.' 'Ja, omdat ik dacht dat je snel terug zou zijn.. ik wist niet dat je me langer dan een half uur alleen zou laten met Roan.' Langer dan een half uur.. Zo lang ben ik toch niet bezig geweest? 'Nou nou.. hou eens op.' Zegt Dakota streng. 'Je weet dat ik Roan niet de aardigste persoon in deze wereld vind, waarom blijf je dan zo lang weg?' 'Jongens.. ophouden.' Zegt Aderyn nu. Ik negeer haar compleet en denk na over een passend antwoord. 'Ik kan toch nie weten dat ik langer weg ben dan dat ik had verwacht.. En trouwens, waarom zeg je dan niet gewoon dat je me nuet helpt als je Roan zo "haat"?' mompel ik beledigd. 'Hé! Ophouden nu!' Roept Warlock. Meteen zijn we alebij stil. 'Al Dit gekibbel is nergens voor nodig. Daar hebben we geen tijd voor.' Waarschuwt Warlock. Nou.. hij begon.. 'Dankzij jullie moeten we nu meteen gaan.' Met grote ogen staar ik Warlock aan. Geen ontbijt?! Sommige mensen hebben misschien honger..? 'Kunnen we niet eerst wat eten?' Vraag ik voorzichtig. Warlock schud zijn hoofd. 'De dienstmeisjes van Jassmin leiden ons nu naar buiten. Jullie zijn te laat voor het ontbijt..'

Heey een nieuw hoofdstuk! Omdat iemand *kuck* LindseyJoliePitt *kuch* zo vaak aan me vroeg of er al een nieuw hoofdstuk klaar was, dacht ik: "Heey, laat ik maar eens een nieuw hoofdstuk plaatsen en hen wat langer maken dan normaal" dus hier is hij ;D

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤