We komen in een grote, stenen gang teregd. De vloer van het kasteel heeft dezelfde kleur als het pad dat tussen de huizen loopt, rood dus. De muren zijn van heel erg donker steen gemaakt, waardoor er een soort duivels sfeertje in de gang hangt. De gang wordt verlicht door fakkels, waar bijna geen licht van af komt. Wat mij betreft hoef je die gang helemaal niet te verlichten.. het werkt toch niet. Van buiten zag het kasteel er veel leuker uit, dan alles wat hier binnen zit. Ik had vooral veel wit verwacht. Prinsessen kastelen hebben dat toch altijd? Diep in gedachten verzonken loop ik door de gang. Ik werp een korte blik op Roan. Ook hij is diep in gedachten verzonken. Ik vraag me echt af waar hij aan denkt..

P.o.v Roan
Dag 2.. dag 2 van de 5. Wat betekend dit? Dit betekend dat ik haar over 48 uur achter moet laten bij het hutje.. ik moet het haar vertellen.. ik moet haar vertellen dat ik haar terug ga brengen naar Sean en Jack.. ik weet alleen niet of ik dat kan.. ik wil haar niet kwijt.. ze is alles voor me. Ze is zo knap en lief.. ik vind alles leuk aan haar. Haar prachtige, groene ogen.. die stralende lach.. dat lieve karakter.. het zorgzame trekje.. 'Waar denk je aan?' Ik schrik even op. Felice kijkt me vragend aan. Dromerig staar ik in haar ogen. 'Roan..?' Vraagt ze terwijl ze aan mijn mouw trekt. 'Oh..uh.. niks hoor.' Zeg ik. Felice glimlacht warm en gaat wat dichter bij me lopen. Ik sla mijn arm over haar schouder en zucht dromerig. 'Ik hoef me toch geen zorgen over je te maken?' Vraagt ze. 'Nee... nee dat hoef je niet.' Zeg ik, terwijl ik even kort glimlach. Ze moet zich meer zorgen maken over zichzelf..

P.o.v Felice.
'Hier moeten we naar rechts.' Zegt Warlock. We zijn aangekomen bij het einde van de gang. Nieuwsgierig steek ik mijn hoofd om de hoek. De kamer naast deze gang is enorm. Het is een kamer die muren heeft van heel licht steen. De grond heeft een blauwe kleur. Het plafond is hoog in deze kamer. Zo hoog dat je kroonluchters bijna niet kan zien, die boven aan het plafond hangen. Tegen de achterwand staan 3 grote tronen, die gemaakt zijn van een goud achtig steen. Verder is de kamer leeg. Eigenlijk is dat best jammer.. je hebt zo'n grote kamer en je maakt er gewoon geen gebruik van! 'Warlock, waarom is de kamer zo leeg..?' Vraagt Arias terwijl hij verbaasd rontkijkt. Oh,de rest heeft het ook gemerkt. 'Deze kamer wordt alleen gebruikt voor speciale gelegenheden, waar veel mensen bij betrokken zijn. Deze kamer wordt bijna nooit gebruikt.' 'Dat verklaart een hoop' mompel ik. 'Jassmin zal ons ontmoeten in de gastenkamer, denk ik' Zegt Warlock. We lopen door de troon kamer naar de volgende gang. Deze ziet er precies hetzelfde uit als die gang aan de andere kant. Op een rustig tempo lopen we er doorheen. 'He Roan.' Zeg ik. 'Hmn?' Vraagt Roan, die weer voor zich uit aan het staren was. 'Als alles voorbij is, denk je dat wij dat ook zo'n groot huis kunnen kopen?' Roan schrikt duidelijk van deze vraag, ookal was het als een grapje bedoeld. 'Oh, nou..Ehm..' ik stomp hem speels tegen zijn arm. 'Grapje, schatje. Dat zien we later wel.' Zeg ik lachend. Roan lacht zenuwachtig en geeft me daarna een kusje tegen mijn slaap. Arias komt naast ons lopen. 'Het is hier echt enorm..' zegt hij. 'Ja echt heel groot. Ik vind het echt knap dat we hier de weg kunnen vinden.' Arias lacht. 'Gelukkig weet Warlock de weg.' Zegt hij. 'Zeg eens, draakje, wil jij eigenlijk geen huis voor je zelf?' 'Oh, Eeh.. ooit wel, denk ik. Als dat mogelijk zou zijn.' 'Alles is mogelijk Arias. We kunnen vast wel een huis vinden waar je als draak vrij rond kan lopen.' Arias glimlacht bij dat idee. 'Daar hou ik je aan, Engel.' Ik grijns en schud zijn hand, als teken dat wij zo net een afspraak hebben gemaakt.

We lopen nogmaals de hoek om. Dit keer in het midden van de gang. Een kamer wordt zichtbaar. Het is een kamer met grijze muren en een zwarte ondergrond. Er staat een houten tafel in met wat stoelen. Verder staat er ook niks in deze kamer. 'Aah we zijn er..' zegt Warlock. Ik kijk rustig rond. Mijn oog valt op een meisje dat tegen de muur aan leunt. Ze draagt een lichte spijkerbroek met een paar gaten er in en een zwart hemdje. Ze heeft lange oranje haren en rode ogen. Je gaat me toch niet vertellen dat dàt de Prinses is?! Het meisje komt een stukje van de muur af en loopt naar Warlock. 'Welkom terug, oude vriend van me.' Zegt ze en ze geeft hem een stevige knuffel. Lachend wringt Warlock zich los. Hij strijkt zijn mantel recht en grinnikt. 'Iedereen, dit is Jassmin. Jassmin, dit zijn SammyCat, Dakota, Aderyn, Arias, Roan en Felice.' Dat is dus wel Jassmin.. Prinsessen in jurken bestaan blijkbaar nier meer? Ik had me echt iets heel anders voorgesteld. Ik dacht aan een meisje met een lange, jurk en te veel make-up.. 'leuk jullie te ontmoeten. Wat brengt jullie hier?' Vraagt ze vriendelijk. 'We zijn opweg naar het kasteel net buiten "MoonlightMeadow"' Jassmin is even stil. 'Je bent serieus nu?' Vraagt ze. Arias knikt. 'Dat is echt een zelfmoord actie. Jullie weten wie daar verblijven, toch?' We knikken. Ik ben het met Jassmin eens. Het is inderdaad een zelfmoord actie, maar ja.. we kunnen niks anders.. we moeten Cilbereen redden. 'Dat weten we, Jassmin. De Queeners zitten daar. We gaan ze stoppen.' Legt Warlock uit. 'Jullie zijn echt gek.. De Queeners worden elke dag sterker. De weg naar het kasteel is trouwens ook enorm gevaarlijk. "MoonlightMeadow" vooral.. als je daar iemand kent gebeurd er niks. Maar als je daar niemand kent dood de hoofdwachter jullie sowieso.' 'Dat is een van de redenen waarom we hier zijn. Ik wil je eigenlijk vragen of jij met ons mee wil gaan en of we hier misschien even kunnen overnachten. Het wordt al laat namelijk.' Jassmin zucht. 'Jullie kunnen hier blijven ja. We hebben nog genoeg kamers over. Ik zorg er wel voor dat een paar dienstmeisjes jullie de weg wijzen.' Jassmin klapt twee keer in haar handen. Vier dienstmeisjes komen de kamer binnen. Ze zien er allemaal verschillend uit. De ene is wat kleiner en ook wat boller. Ze heeft kort zwart haar en rode ogen, die extra goed opvallen door haar haar. Het meisje naast haar is ook klein, maar wel heel slank. Ze heeft bruin haar dat tot op haar schouder komt. Ook zij heeft rode ogen. Het derde meisje is lang en heel slank. Ze heeft lang rood haar en ook rode ogen. Ook heeft ze sproetjes op haar neus. Het vierde meisje is ongeveer net zo groot als ik. Ze heeft lang zwart haar en rode ogen. Ze draagt een bril en heeft een brede lach op haar gezicht. Ze dragen allemaal het zelfde pakje. 'Breng deze gasten even naar hun kamers.' Zegt Jassmin. 'Ja mevrouw.' Zeggen de dienstmeisjes en ze buigen diep. 'Warlock. Ik wil dat jij even hier blijft. Ik moet met je praten.' Warlock knikt. Hij gaat naast Jassmin staan. Ze wenkt dat we de kamer mogen verlaten. De dienstmeisje begeleiden ons de kamer uit en lopen richting de kamer..

Heey een nieuw hoofdstuk! Ik heb een XXL hoofdstukje gemaakt omdat ik al zo lang niet had geüpdate door de vakantie. (En daar voor zoals @Gemini336 al opmerkte..) Een klein goedmakertje dus ;)

De rol van Jassmin in dit boek is trouwens van mijn lieve vriendin LindseyJoliePitt ♡ bekijk haar boeken maar eens als je tijd hebt. Ze maakt vooral prachtige covers, dus al je die zoekt kan je bij haar teregd 💕 ♡♡

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤