De plek, die achter die hoge muren ligt, is prachtig. Er staan mooie, stenen huisjes op de droge grond. De huisjes zien er leuk uit. Ze zijn compleet grijs, maar het dak is gemaakt bruin steen. Tussen alle huizen loopt een pad van rood steen. Verschillende mensen lopen over dit pad heen. Het pad splitst zich soms in verschillende zijstraatjes, waar ook weer huizen of winkels staan. In de verte zie ik een reusachtig, stenen kasteel staan. De mensen die ik tot nu toe gezien heb, zien er normaal uit. Je kan niet zien wat voor wezens ze zijn. Ik vind het bij iedereen moeilijk om te bepalen wat ze precies zijn.. 'het is hier mooi hè.' Zegt Roan. Ik knik langzaam en kijk nog eens goed om zich heen. We worden aangekeken door iedereen. Het is net alsof we anders zijn dan alle andere hier. Dat kan je ook wel heel goed zien. De meeste mensen hier zijn lang en zien er behoorlijk stoer uit. Ze kleden zich in het zwart en de mannen zijn bijna allemaal gespierd. 'iedereen kijkt naar ons.. ik vind het nogal ongemakkelijk..' Fluister ik. Roan grinnikt en slaat zijn arm om me heen. 'Zo zijn Feniksen nou eenmaal. Zodra ze buitenstaanders zien worden ze behoorlijk nieuwsgierig.' Feniksen.. Daar heb ik eerder van gehoord. Het zijn grote vogels die compleet bestaan uit vuur of water. Waarschijnlijk zijn dit Vuur Feniksen. 'Trek je er niks van aan, schatje. Zo kijken ze iedereen aan.' Zegt Roan en hij geeft me een kus. Ik glimlach en loop rustig verder.

'Vuur zo rood als bloed, vuur zo heet als de hel. Buitenstaanders treed nu binnen, dat is mijn bevel.' Hoor ik plotseling. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk goed om me heen. We zijn al een heel stuk verder gelopen. Het kasteel voor ons is al een heel stuk groter geworden. We zijn bijna bij de kasteel poorten aangekomen. Het kasteel is zo'n typisch kasteel dat je in kinderboeken kan zien. Een kasteel met 4 torens en 4 muren. Om het kasteel loopt een gracht, met daarin stromend lava in de plaats van water. Warlock kijkt verward om zich heen. 'Doe verdomde Jassmin ook altijd, met haar rare fratsen..' mompelt hij. Jassmin? Ik heb nog nooit eerder van een Jassmin gehoord.. 'Wie?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Jassmin. Zij is de Prinses hier. Haar ouders zijn de baas over dit prachtige dorp.' Een prinses.. ik ga een echte prinses ontmoeten?! Dat is ook de eerste keer in mijn leven. Wat best logisch is..ik heb bijna mijn hele leven vast gezeten in die torens. Warlock blijft even stil staan en sluit zijn ogen. Hij legt zijn staf op de grond en zet zijn handen op zijn slapen. 'Jassmin Roods. Je noemt mij toch geen buitenstaander?' Zegt Warlock. 'Wat doe je..?' Vraag ik. Het ziet er echt heel raar uit.. 'Warlock? Jou had ik hier niet verwacht. Kom toch binnen!' Ik snap het al.. hij communiceert met die prinses die daar binnen zit.. De twee kasteel poorten gaan langzaam open. Een houten brug komt langzaam deze kant op waardoor wij nu de lavagracht kunnen oversteken. Ik weet eerlijk gezegd niet goed wat ik moet verwachten.. ik denk dat ik me zo netjes mogelijk moet gedragen. Warlock loopt op een rustig tempo maar binnen. Hij blijft voor de poorten staan en kijkt om. 'Nou, kom. We hebben niet de hele dag de tijd..' Moppert hij. Op het zelfde tempo als Warlock lopen wij naar binnen. Ik wil niet graag in die lava vallen.. lijkt me logisch.. niemand wil dat. Dakota kijkt angstig naar beneden. 'Rustig maar. Er kan niks gebeuren.' Zegt Aderyn, terwijl ze Dakota verder de brug op duwt. Ze slaakt een klein gilletje en kijkt woedend achterom. 'Zeg, ben jij helemaal gek geworden of zo?! Ik val liever niet naar beneden als je het niet erg vind.' Moppert ze. Aderyn rolt met haar ogen en loopt rustig verder. Roan stapt van de brug af en steekt zijn hand uit. 'Na u, schoonheid.' Zegt hij met een kleine knipoog. Ik maak een deftige kniel beweging en pak daarna zijn hand vast. Roan trekt me vliegensvlug naar hem toe, waardoor ik in zijn armen val. Hij drukt me stevig tegen zich aan. Lachend wring ik me los en geef hem een kus. 'Jij bent soms echt de grootste knuffelbeer die er is.' Zeg ik grinnikend, terwijl ik zijn hand stevig vastpak. Lachend trekt Roan me mee naar binnen. Tijd om die Jassmin te ontmoeten..

Heey een nieuw hoofdstuk! Sorry dat ik zo lang niet hen geüpdate!! Ik ben op vakantie en heb geen wifi ;( daarom is het plaatje ook niet echt wat het hoort te zijn, maar ik moest het doen met plaatjes in mijn galerij.. sorryy

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤