hoofdstuk 48

Ik begin het steeds warmer te krijgen. Het lijkt wel alsof de zon steeds meer warmte op dit bos laat komen. Niet dat dat mogelijk is of zo, maar zo voelt het wel.. 'Alle Goden, wat is het warm..' zegt Nathaniël. Hij trekt zijn jasje uit en knoopt het om zijn middel. Meteen komen al zijn tekens tevoorschijn. 'Ik ben bang dat dat alleen nog maar erger wordt..' zegt Roan, terwijl hij zijn witte shirt uit trekt. Zijn gespierde bovenlichaam komt tevoorschijn. Ik staar er een paar seconden naar en kijk daarna weer naar voren. Vermoeid begin ik met mijn handen te zwaaien. We komt maar een klein beetje wind van af, maar dat is al best verkoelend. 'We zijn er bijna. Hou vol iedereen.' Zegt Warlock. 'Wordt het nog erger dan dit..?' Vraag ik. Ik veeg wat zweet van mijn voorhoofd en zucht diep. Het is zo ongelofelijk warm.. 'Ik denk dat het niet meer warmer wordt.. we zijn er namelijk.' Zegt Nathaniël. Ik kijk voor me. Het zandpad en de bosrijke omgeving gaat over in een droge, stenen grond. Voor ons zie ik grote muren van zo'n 30 meter hoog die compleet van vuur is gemaakt. Ik kan nog niet zien wat er achter deze muren zit, maar ik ben er heel erg benieuwd naar. Vol bewondering kijk ik naar de muren. Hoe kunnen die muren eigenlijk blijven staan..? Het vuur zal vast wel een keer uitgaan, toch? 'Dat hebben ze knap gedaan hè.' Zegt Warlock. Ik knik. 'Het ziet er echt heel cool uit.' Zegt Dakota. 'Hoe komen we eigenlijk binnen..?' Vraagt Aderyn. Dat is een goede vraag.. Ik zie nergens een poort en ik denk ook niet dat die muren zomaar weg gaan.. 'als het goed is, is ergens een poort.. hij zit in een van deze muren verstopt.' Zegt Warlock, terwijl hij langzaam langs de muren af loopt. Hij bekijkt de muren goed. Wij lopen hem langzaam achterna. Ik zou niet weten waar ik naar moet kijken.. De muren zien er allemaal precies het zelfde uit. Bij de derde muur stopt Warlock even. Tevreden knikt hij. 'Hier is het.' Zegt Warlock. Vragend staar ik naar de muur. Ik zie helemaal niks.. 'Waar is de poort..?' Vraagt Dakota, terwijl ze de hele muur goed bekijkt. 'Ik weet precies waar die poort is, maar eerst moet Nathaniël maar eens gaan..' verbaasd staat ik naar Warlock. Zei hij dat nou echt..? 'Wat..? Warlock! Dit kan je niet menen! Waarom moet hij weg? Hij heeft best veel voor ons gedaan hoor..' zeg ik een beetje beledigd. 'Hij heeft ons hier heen gebracht. Hij wordt nu betaald en dan gaat hij weer terug.' Nathaniël zucht diep. 'Oke dan.. kom maar op met dat geld.' Nathaniël steekt met tegenzin zijn hand uit. Warlock beweegt met zijn vingers heen en weer. Een aantal gouden munten verschijnen in zijn hand. Hij telt ze een keer en knikt daarna tevreden. 'Nou, het was me een genoegen, maar blijkbaar moet ik er weer vandoor. Nog veel succes allemaal.' Zegt Nate. Hij trekt zijn jasje weer aan en loopt langs ons af, het bos in. Ik sla mijn armen over elkaar heen en zucht diep. 'Oke... nu hij weg is, kunnen we naar binnen.' Warlock wrijft met zijn handen over de bol op zijn staf. Hij wordt langzaam rood en begint op te lichten. Met zijn rechter hand draait hij een paar rondjes om de bol heen. Een rode, vage, dunne streep licht volgt zijn handen. 'Elco trans illuno.' Spreekt Warlock, terwijl hij zijn handen op de muur richt. De vlammen worden langzaam steeds lager. Ze verplaatsen zich naar de zijkanten, zodat er een opening zichtbaar wordt ik het midden. Een grote, stenen poort komt tevoorschijn. Alleen boven en naast de poort lopen de muren nu. Het zag er zo indrukwekkend uit.. hij blijft me verbazen met zijn trucjes.. 'Wow.. goed gedaan Warlock.' Zegt Aderyn, die duidelijk ook onder de indruk is. Warlock grinnikt. 'Het is gewoon wen klein trucje.. kom op, we gaan naar binnen.' Zegt hij. Roan pakt mijn hand vast en begeleid me naar de poort. Warlock tikt een paar keer met zijn staf tegen de deur. Met veel geluid gaat de poort open. Een raar gevoel in mijn onderbuik ontstaat. Ik heb het gevoel dat er iets niet klopt.. een beetje zenuwachtig loop ik door de poort. Als er iets niet klopt, komen we daar snel genoeg achter..

Heey een nieuw hoofdstuk. Zal gaar gevoel over deze plek kloppen??

Zo'n zin zetten de meeste mensen aan het einde van hun hoofdstuk. Ik dacht ik doe dat ook een keertje xD ik vind zelf niet echt dat het nut heeft, maar goed.. ik had nog een afsluiting nodig ;P

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top