hoofdstuk 42
'Goed gedaan, Felice!' Roept Warlock uit. 'Zie je wel, Warlock. Met een beetje uitleg gaat het veel beter.' Zeg ik grinnikend. 'Ja ja.. je had gelijk. ' Kijk, dat wilde ik horen. 'Nou, ga naar boven en pak je tas. Ik wil zo snel mogelijk vertrekken. Ik zeg tegen de rest dat ze hun tassen moeten pakken.' Ik zucht diep en knik daarna. Al weer naar boven.. ik ben al moe. Die trap maakt het alleen maar erger.. Ik sjok naar de opening en loop naar binnen. Ik neem de trap naar boven en loop uitgeput mijn kamer in. Ik haal mijn tas van de grond en rits hem open. 'Wat doe je?' Vraagt Dakota gapend. Ze is vast net wakker. 'We gaan verder. We moeten onze tassen pakken en alles klaar maken.' Ik kijk in mijn tas. Tas pakken? Alles zit er nog in.. Zuchtend rits ik mijn tas weer dicht. 'Zo vroeg..' Vraagt Dakota, terwijl ze uit bed klimt. 'Helaas wel.' Dakota zucht diep en begint haar spulletjes bij elkaar te rapen. 'Zie je beneden wel.' Zeg ik, terwijl ik de kamer uit loop. Ook SammyCat en Arias komen hun kamer uit. Beiden zien ze er moe uit. 'Goedemorgen.' Zeg ik. SammyCat geeuwt luid. 'Goedemorgen..' 'jullie zijn ook net wakker zo te zien' zeg ik grinnikend. Arias en SammyCat knikken beiden. 'Warlock heeft SammyCat uit bed gehaald en jij hebt mij net wakker gemaakt..' 'Oh ja.. sorry daar voor.' Mompel ik. Arias grinnikt en loopt dan langs me af naar beneden. 'Doe dat maar niet meer zonder reden, Felice. Ik maakte me zorgen.' Ik til Sammy op en loop voorzichtig naar beneden. 'Zeg, zie je niet dat ik ook pootjes heb?' Vraagt Sammy chagrijnig. Die heeft echt last van een ochtendhumeur.. 'Ja, dat zie ik. Ik wil niet dat je van de trap af valt, dus neem ik je mee naar beneden.' SammyCat zucht diep en mompelt iets onverstaanbaars. Ik denk dat ik dat beledigend mag opvatten..
Zodra ik beneden ben, springt SammyCat meteen uit mijn armen. Ze blaast zachtjes en loopt achter Arias aan naar buiten. 'Nou zeg.. Graag gedaan.' Mompel ik, terwijl ik ze achterna loop. In de verte zie ik Warlock. Hij staat in het zonnetje met alleen zijn staf. Hij heeft vast geen staf nodig. 'Aah, Goedemorgen. Jullie zijn de eerste die klaar zijn. We wachten nog even op de rest en dan kunnen we vertrekken.' Zegt Warlock. 'Waar gaan we eigenlijk heen?' Vraagt Arias, terwijl hij in zijn drakenvorm transformeert. 'Het kasteel van de Queeners natuurlijk. We moeten ze stoppen voor ze alle steden verwoesten.' 'Maar ze hebben nog helemaal niet toegeslagen..' zegt SammyCat. 'Dat klopt. Daarom moeten we ze juist nu stoppen. Zo blijven de meeste wezens ongedeerd.' Ik zet mijn tas op de grond en kijk naar de opening in de muur. Aderyn, Roan en Dakota komen naar buiten. Roan en Aderyn zien er nog best wakker uit, maar Dakota ziet er echt uitgeput uit. 'Kijk, daar zijn jullie al.' Zegt Warlock opgewekt. Hij is zo vrolijk.. ik snap er niks van. Het is super vroeg en we hebben al geoefend. Is hij niet een klein beetje moe? Roan komt naast me staan en geeft me een kusje op mijn wang. 'Goedemorgen, schoonheid.' Zegt hij zachtjes. Blozend ga ik dichter tegen hem aan staan. Ik pak zijn hand vast en glimlach naar hem. 'Goedemorgen.' Zeg ik. 'Nou, we zijn er allemaal. Laten we maar een gaan.' Zegt Warlock, terwijl hij zich omdraaid. 'Wacht, gaan we lopend? Misschien kunnen we beter vliegen. Het gaat sneller.' Zegt Aderyn. Warlock zucht. 'Ik dacht dat we beter eerst een stukje konden lopen. We vliegen later wel verder.' 'Oke, dan doen we dat wel.' Zegt Aderyn instemmend. 'Goed, dan kunnen we nu gaan.' Warlock loopt rustig het erf af. Wij lopen hem op een rustig tempo achterna en we lopen zo met z'n allen het bos in..
Heey een nieuw hoofdstuk! Zo, Hallo daar. Dat duurde lang zeg ;/ maar goed. Een nieuw hoofdstukje!
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top