Ik kom langzaam overeind en loop naar de deur. Net als ik de klink naar beneden wil duwen, vliegt de deur open. Ik slaak een gil van schrik en duik weg achter een van de stoel. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen. Ik weet niet wie die deur open deed, maar ik weet wel dat het niet goed is voor mijn hart. Ik hoor iemand zachtjes lachen. 'Kom op nou, Felice. Zo eng ben ik toch niet.' Zegt Warlock. Ik slaak een zucht van opluchting en kom overeind. 'Was dat nou nodig?' Vraag ik, terwijl ik achter de stoel uit kom. 'Ik kwam gewoon binnen, Felice. Ik wilde je even melden dat alles klaar is gemaakt voor de eerste training.' Oh ja.. De training. 'We gaan niet via de voordeur. Beneden in de gang is nog een andere deur. Loop maar mee.' Ik loop achter Warlock de kamer uit. Hij doet de kamer op slot en loopt richting de trap. We lopen naar beneden en lopen een stukje door de gang. We stoppen voor een groot schilderij dat bijna de grond raakt. Ik kijk Warlock vragend aan. Dit noem ik geen deur. Hier kunnen we nooit doorheen lopen.. Warlock grijnst. Hij tikt twee keer met zijn staf op de grond en beweegt zijn hand daarna in de richting van het schilderij. Het schilderij licht op en beweegt zich langzaam naar rechts. Een opening wordt zichtbaar. Deze Tovenaar zit vol verassingen.. 'aan het einde van de gang is een deur. Ga daar maar naar buiten.' Twijfelend loop ik de gang in. De gang ziet er nogal angstaanjagend uit. De gang wordt bijna niet verlicht, waardoor ik het einde niet kan zien. Langzaam loop ik door de gang. Het duurt niet lang voordat ik voor een houten deur sta. Ik duw de deur open. Een groot, open veld wordt zichtbaar. Midden op het veld staat een hoge, stenen toren. Het ziet er echt prachtig uit.. ik loop een stukje het veld op en neem plaats in het groene gras. 'Mooi hè.' Zegt Warlock, die inmiddels naast me staat. Ik knik. 'Laten we beginnen, Felice. Kom eens overeind.' Met een beetje tegenzin sta ik op. 'We gaan beginnen met wat standaard kennis.' Fijn.. nu gaat hij vast dingen vertellen die ik helemaal uit mijn hoofd moet leren. Ik zucht een keer diep. 'Er zijn maar een paar dingen die je moet onthouden. Als eerste, jouw krachten zijn verbonden met jouw gedachten.' Vragend kijk ik Warlock aan. Verbonden met mijn gedachten..? Warlock zucht diep. 'Laat maar, laten we gewoon beginnen met de eerste training. Gewoon iets makkelijks.' 'Oke, zeg maar wat ik moet doen.' 'We gaan proberen je vleugels tevoorschijn te laten komen. Ik wil dat je je concentreert op mij. Laat niks ander je gedachten binnen dringen.' Ik focus me op de ogen van Warlock. Ik probeer mijn gedachten helemaal leeg te maken maar het gaat moeilijk. Ik hoor een aantal rare geluiden om me heen. Bij elk kleine geluidje vraag ik me af wat dat nou weer kan zijn. Ik laat mijn ogen langzaam afdwale. Ik werp een snelle blik richting de stenen toren. 'Felice, focus!' Zegt Warlock streng. Ik schrik op en richt me weer op Warlock. 'Laat je niet afleiden. Haal een keer diep adem en focus.' Zegt hij streng. Ik haal een keer diep adem en concentreer me op de ogen van Warlock. Ik maak mijn hoofd helemaal leeg en zucht diep. 'Goed zo. Het enige wat je nu nog hoeft de doen is denken aan het gene dat je op dit moment wilt. In jouw geval vleugels.' Oke.. vleugels. Vleugels.. vleugels..? Gebeurd er iets? Vleugels? 'Je moet meer je best doen.' Kom tevoorschijn vleugels. Jullie mogen nu wel komen. Ik denk niet dat dat lukt.. 'Kom op, Felice.' Ik wil mijn vleugels. Ze moeten nu tevoorschijn komen. Kom tevoorschijn. Ik voel een zachte tinteling op mijn rug. Er verschijnt een brede glimlach op het gezicht van Warlock. Is het gelukt?

Heey een nieuw hoofdstuk. Ik had geen huiswerk, dus heb ik een hoofdstuk voor jullie ;D

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤