'Wakker worden, slaapkop.' Zegt Arias terwijl hij me met zijn snuit aantikt. Ik schiet overeind. Zonder iets te zeggen laat ik mijn ogen rond gaan. We zijn er..? En we zijn niet eens gestopt onderweg? Of heb ik dat niet meegekregen? Verward krabbel ik overeind. Ik klop mijn kleren af en zucht diep. We staan op een klein zand weggetje. In de verte zie ik een reusachtig huis staan. Het is gemaakt van paardachtig steen. Uh..dat me dit huis niet eerder is opgevallen.. het is reusachtig! Hoe heb ik dit ooit kunnen missen?! Met open mond staar ik naar het huis. Dakota duwt mijn mond met een van haar handen dicht. 'Je vangt vliegen.' Zegt ze grinnikend. Ik lach sarcastisch en stomp haar daarna tegen haar arm. "Welkom, Felice." Hoor ik de stem in mijn hoofd zeggen. 'Uh..nou..Bedankt.' Zeg ik. SammyCat staart me verward aan. Oh ja..ze kunnen de stem zeker niet horen.. dit klonk vast erg verwarrend. Ik glimlach ongemakkelijk en begin daarna over het pad te lopen. 'Felice! Kom terug! De weg zit vol vallen!' Roept Roan. Voor ik het weet word ik bij mijn arm gegrepen en weg getrokken. Nou zeg.. een beetje zachter mag ook wel. Met een pijnlijk gezicht masseer ik mijn pijnlijke schouder. 'Oh..Eh..sorry.' zegt Roan.

'Nou hup, bewegen.' Zegt Aderyn na een tijdje. 'Wacht,het zit daar vol vallen. Iemand moet als eerst gaan om te kijken waar ze liggen' zeg ik. Alle ogen dwalen af naar SammyCat. Zij is klein en kan gemakkelijk over dingen heen springen. Ze is de perfecte kandidaat voor deze klus.' SammyCat rolt met haar ogen en slaakt een diepe zucht. 'Goed dan...ik ga al..' SammyCat staat op en begint het pad af te rennen. Een aantal geluiden klinken vanaf het pad. Iets dat schuift, valt en tegen elkaar aan komt. Ik vraag me af of ze oké is..

Een paar minuten later loopt SammyCat hijgend het pad af. 'En?' Vraag ik. 'De kust is veilig.' Ik glimlach naar haar en til haar voorzichtig op. 'Kom maar, SammyCat. Jij hebt wel even genoeg gerend.' Zeg ik, terwijl ik haar over haar kopje aai. 'Alsjeblieft noem me gewoon Sammy.' Zegt ze chagrijnig. 'Oke dan.' Langzaam komen we in beweging. Al snel zie ik wat er is gebeurd. Er zijn netten gevallen, stukken grond weg geschoven en grote, metalen blokken tegen elkaar aangekomen. Het is knap dat ze dit allemaal heeft ontweken.. 'dus we gaan naar Warlock.. wat is hij voor iets?' Vraag ik aan Arias. 'Nou, hij is een van de krachtigste wezens hier. Een tovenaar.. heb ik dat niet al eerder gezegd?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik kan het me niet herinneren.' Arias lacht. 'Dat is niet erg. Onthoud wel even iets, maak hem niet boos.'

P.o.v Madison.
Ik wist het wel. Warlock... och wat haat ik die man! Hij denkt echt dat hij geweldig is met zijn magie en zijn draken.. nou mijn baas kan er ook wat van. Als je haar en Warlock tegenover elkaar zet, wint ze zeker. Ik maak me meer zorgen over mevrouw witvleugel. Zij is het echte gevaar.

Ik strijk neer op een tak van een boom aandachtig bekijk ik het groepje dat onder me loopt. Nogal een aparte combinatie.. ik focus me op Roan. Hij praat wat met Witvleugel en de rest. Er lijkt niet echt veel aan de hand.. tijd om dit van dichterbij te bekijken..

Heey een nieuw hoofdstuk! De inspiratie is ongeveer terug denk ik.

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤