hoofdstuk 27
P.o.v Onbekend.
Zij zal reizen. Stuk voor stuk valt deze wereld in elkaar. Draken, Engelen... zelfs Tovenaars. De enige helden, zullen het eerste ten onder gaan. Ze zullen zich tegen elkaar keren. Het verleden zal een veel te grote rol spelen. Elk levend wezen zal verloren gaan..
Mijn deur vliegt open. Meteen verdwijnt het beeld in mijn hoofd. Ik kijk gefrustreerd op. 'Zeg, ik ben hier bezig.' Ik haal mijn handen van de spiegel af en zucht diep. 'Het spijt me, Madison.' Verontschuldigd Jack zich. Hij sluit de deur achter zich en loopt naar me toe. '"Het spijt me" is niet altijd genoeg, Jack. Ik stond op het punt iets belangrijks te ontdekken. Ik had je toch gezegd dat je me met rust moest laten..' 'Ja..ik zal het nooit meer doen en zo. Ik heb je hulp nodig.' Ik slaak een diepe zucht. 'Nou vertel het eens.' 'Ik kan niet 24 uur per dag op Roan letten.' Ik rol met mijn ogen. 'Jij doet de eigenlijk de hele dag niks. Ik ben de gene die het altijd druk heeft...maar goed.' Jack kijkt me even vuil aan. 'Maar goed.. aangezien jij een Witte Uil bent, leek het mij een verstandig plan om jou achter Roan aan te sturen.' Ik trek een wenkbrouw op. 'En omdat?' 'Omdat je kan vliegen en je bent klein, dus val je niet zo op.' Ik slaak een diepe zucht. 'Eerst wil je dat ik de gevangenen in de gaten hou, vervolgens wil je dat ik op heel het kasteel let, dan wil je dat ik de hele wereld in de gaten hou en nu wil je ineens dat ik achter Roan aan ga. Een beetje vreemd vind je niet..' 'kom op, Madison. Het is heel belangrijk.' Ik zucht geërgerd. 'Goed dan.. ik ben al onder weg..'
P.o.v Felice.
'Auw..Auw..Auw..' elke stap doet meet pijn aan mijn voeten. Volgensmij zitten mijn hele voeten onder de blaren. Met een betrokken gezicht hink ik vooruit. 'Felice, constant Auw zeggen lost het niet op..' klaagt Arias. Ik werp hem een vernietigende blik toe en sta daarna stil. Voorzichtig trek ik mijn schoenen. Dit had ik al verwacht.. mijn voeten zijn vuurrood en zitten onder de blaren. 'Oh god! Alsjeblieft stop dat weg!' Zegt SammyCat, terwijl ze met een vies gezicht naar mijn voeten. Nou nou.. Zo kan die wel weer.. 'ik kan "dat" niet weg stoppen. Ik ga mijn schoenen echt niet meer aan doen. Het wordt trouwens donker. Ik ga liever even slapen.' 'Als we nu door gaan komen we morgen aan, Felice. We kunnen nu niet gaan slapen.' Zegt SammyCat. Ik geeuw luid. 'Ik hou het niet meer vol..' 'Ik heb een idee. We hebben nog ongeveer 12 uur voordat we er zijn. Aderyn vliegt de eerste zes uur en ik de tweede. Zo komen we 's ochtends aan en zijn we allemaal een beetje uitgerust.' Stelt Arias voor. 'Nou! Waarom moet ik de eerste keer vliegen.. trouwens ik kan jullie nooit allemaal op mijn rug dragen.' 'Ik vlieg ook de eerste 6 uur. Arias kan ons allemaal dragen, dus kunnen wij daarna slapen.' Zegt Roan. Iedereen knikt instemmend. Ik vind het best, zolang ik mijn slaap maar krijg. Aderyn transformeert en zucht daarna diep. 'Klim er maar op.' Zegt ze. Ik loop naar haar toe en klim op haar rug. Mijn schoenen laat ik lekker staan. Ik neem plaats bij de kop van Aderyn. Het is lekker zacht en comfortabel. Ik leg mijn hoofd tegen haar nek en zucht diep. Ik voel Aderyn niet meer opstijgen. Alle geluiden om me heen vervagen. Ik doezel langzaam weg..
Heey een nieuw hoofdstuk.
Ten eerste, Bedankt voor de 2K! Jullie zijn geweldig!
Ten tweede, sorry!! Ik had geen inspiratie. Ik hoop dat jullie blij zijn met dit hoofdstukje ;3
En ten derde, de rol van Madison is de rol van UnicornxLive ^-^ welkom in mijn boek ;3
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top