De dikke en schuin gedrukte tekst is het verhaal van Roan.

P.o.v Roan.

Waarom..Waarom nou net op haar? Net op die gene die ik moet misleiden.. ik zucht geërgerd. Ik moet terug naar het kasteel gaan en zeggen dat ik het niet doe.. Wacht.. Dat kan niet. Ik word weer opgesloten. Ik wil mijn vrijheid.. ik leg mijn vingers tegen mijn slapen. Denk Roan.. denk.. ik kan nu weg gaan en doen alsof er niks gebeurd is, maar die mannen houden me constant in de gaten.. ze zullen me opsporen en alsnog opsluiten.. nee ik moet iets anders verzinnen..

P.o.v Felice.

Ik open langzaam mijn ogen. Ik lig niet meer naast Roan, maar op het gras. Ik kom langzaam overeind en geeuw zachtjes. Ik zie Roan in de verte. Hij zit rustig in het gras, diep in gedachten verzonken. Waarom is hij wakker? Ik loop zachtjes naar hem toe. Ik neem plaats naast hem en leg mijn hand op zijn schouder. Roan schrikt op. 'Oh..Eh.. sorry. Het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken.' Verontschuldig ik. 'Ooh..geen probleem.' 'Je was ver weg... waar dacht je aan?' Even verstijft Roan. Hij weet duidelijk even niet wat hij moet zeggen. 'Ik..Eh.. dag terug aan die ZielenSpiegel.' 'zit je er erg mee?' Vraag ik bezorgd. Roan staart in de verte. Hij knikt langzaam. 'Eh..Misschien vind je het niet fijn km er over te praten, maar ik wil toch graag weten wat er tussen jou en Arias is gebeurd.' Roan zucht diep.

"Toen ik 8 jaar oud was, was ik uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van mijn beste vriend, Arias. Het was een erg gezellig feestje. We aten en dronken wat, gaven Arias cadeaus, vlogen met z'n allen en speelde buiten tot diep in de nacht"

Ahw.. het klinkt echt als zo'n leuk feestje voor kinderen. Super gezellig.

"Ongeveer rond twaalf uur 's nachts zaten we met z'n allen in de tuin van Arias. Hij had namelijk nog een paar andere vrienden uitgenodigd. Ik voelde me plotseling... anders.'

Roan zwijgt even. Hij zucht een keer diep.

"Ik voelde me sterker dan ooit, maar ik was ook heel erg verward. Ik liep even naar binnen. Ik kwam langs een grote spiegel in de gang. Ik schrok van mijn eigen spiegelbeeld.. mijn ogen waren pik zwart, net zoals mijn vleugels. Over mijn handen liepen rare, waren strepen over mijn hand. Ik rende naar boven. Ik wilde Arias' ouders om hulp vragen, maar..maar toen ik boven aankwam zag ik alleen nog maar wazige vlekken. Ik hoorde alleen nog de ouders van Arias schreeuwen."

Roan zwijgt. Ik zie pijn in zijn ogen. Arme Roan..Ik leg mijn hand troostend op zijn schouder. 'Dat is vreselijk...' zeg ik. Roan knikt.

"Alles werd zwart voor mijn ogen toen ik geraakt werd door een vuurbal, afkomstig van een van de ouders van Arias. Toen ik mijn ogen opende lag ik op een stenen vloer. Ik zat in het zelfde kasteel als waar jij zat."

Wow wat?! Het zelfde kasteel? Ik w s daar niet de enige?! 'Wow.. ik wist niet dat er daar nog meer waren..' Mompel ik. 'Alleen jij en ik.. niemand anders.' 'Hoe ben jij ontsnapt?' Vraag ik nieuwsgierig. Roan zwijgt. 'Dat is nu niet belangrijk.' Zegt hij. Hij geeft me een gerustellende glimlach.' 'Kom. Laten we maar gaan slapen.' Zegt Roan. Hij krabbelt overeind en helpt mij daarna met opstaan. We lopen terug naar mijn tas en nemen weer plaats op de grond. Ik leg mijn hoofd op Roan's borst en zucht diep. Slaap lekker..

Heey een nieuw hoofdstuk. Het verhaal van Roan is geweest ;3

Ik vond de ship names, oftewel de combinatie tussen twee namen, van Felice en Roan die @morty88 had bedacht wel erg leuk xD als jij er ook nog een paar hebt laat het achter in de reacties :3

Like, comment and follow (nog 6 volgers tot de 200!) plss :)
Lya :3 ❤ ❤