hoofdstuk 23

'Dat komt omdat ze een kleine, achterbakse rot kat is.' Zegt Dakota spottend. 'Dakota! Kom op zeg! Je hoeft haar niet te beoordelen op de groep waar ze bij hoort.' Zegt Aderyn streng. Ik vraag me af bij welke groep ze hoort.. we stoppen valk voor de houten deur van het hutje. Ik klop zachtjes op de deur. 'Wie is daar?' Klinkt er van een achter de deur. Het is schattig, hoog stemmetje. 'Het is Aderyn. Ik heb wat vrienden mee gebracht.' Zacht geklaag klinkt vanachter de deur. Ik kan niet goed verstaan wat ze precies zegt, maar het klinkt niet vriendelijk. De deur gaat langzaam open. Eerst zie ik niemand staan, maar wanneer ik naar beneden kijk zie ik een poes uit de kleine kier komen. Het is een pik zwarte poes met paarse ogen. Om de nek van de poes hangt een ketting in de vorm van een ster. Ze ziet er zo schattig uit. Ik kniel voor de poes neer. 'Ahw wat ben jij sc-' de poes blaast en onderbreekt me zo. Ik kom snel overeind en neem afstand van het beestje. Uuh...Oké. 'Pas op. Als je me schattig noemt, krab ik je ogen er uit.' De poes werpt ons een vernietigende blik toe. Hoe kan zo iets schattigs nou zo kwaadaardig zijn..? Dakota komt naast me staan. 'Snap je me nu?' Vraagt ze op een fluisterende toon. Ik knik langzaam. De poes, SammyCat genaamd, klimt op een grote stapel hout langs het huis. 'Dus, Aderyn, vertel me eens wat jullie hier doen.' Zet SammyCat, terwijl ze comfortabel gaat zitten. 'We zochten eigenlijk een overnachting plek.' SammyCat kijkt Aderyn geïnteresseerd aan. 'En wat kan dat voor mij opleveren? Je weet dat ik niks doe zonder dat ik er iets uit kan halen.' 'Natuurlijk...ik had niks anders van zo'n achterbaks beest..' mompelt Dakota. Meteen gaat alle aandacht van SammyCat naar Dakota. Oh Dakota.. dat heb je weer eens goed voor elkaar.. SammyCat blaast zachtjes. Een deel van haar bovenlip gaat omhoog ze kromt haar rug en kijk Dakota woedend aan. 'Wat zei je over mij, jij..jij..ezel?' Vraagt SammyCat. Dakota stampt beledigd met een van haar hoeven op de grond. 'Pardon?! Hoe durf je mij een ezel te noemen. Ik ben duidelijk een Centaur! Maar ja..zo'n dom beest als jij kan dat natuurlijk niet weten.' Ooow...pijnlijk.. Deze opmerking is duidelijk de druppel voor SammyCat. Ze sluit haar ogen en miauwt zachtjes. Haar ketting licht paars op. Wow.. Dakota pakt haar boog. Ze haalt een pijl uit haar pijlenkoker en spant haar boog aan. 'Wow! Rustig, allebei!' Roept Arias, terwijl hij tussen hun in gaat staan. SammyCat opend haar ogen. Nogmaals miauwt ze zachtjes. De ketting wordt langzaam weer zijn oorspronkelijke kleur. 'Dit keer heb je geluk, paardje..' Dakota briest even en stopt daarna haar boog weg. Ze transformeert terug in haar mensen vormt en legt haar armen over elkaar.

'Om terug te komen op de reden waarom we hier zijn... er kan wel iets voor je in zitten. We zijn opweg naar Warlock.' Zet Aderyn na een tijdje. 'Warlock? Ugh die man heeft me vorige keer verslagen in een duel..' 'misschien zou je mee kunnen gaan en hem nog een keer kunnen uitdagen. Wie weet win je.' 'Wat ik betwijfel.' Mompelt Dakota. Ik geef haar een speelse stomp tegen haar schouder. Ze moet echt oppassen hoor.. SammyCat negeert haar compleet en kijkt ons bedenkelijk aan. 'Ja..Daar zit wel wat in.. ik laat jullie toe. Alleen hebben we een klein probleempje..'

Heey een nieuw hoofdstuk. Sorryyy!! Het duurde echt lang! Maar hier is een nieuw hoofdstuk ;3
De foto bovenaan is SammyCat ;)

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top