hoofdstuk 2

P.o.v Sean.
Ik loop de grijze gang in. De gang wordt mooi verlicht door fakkels die aan de muur hangen. Het is al een oud kasteel. We hadden niet genoeg geld om verlichting te betalen. Maar dat komt wel. Met het geld dat we door dat kind krijgen kunnen we het kasteel afbreken en het twee keer zo groot maken. Ik loop rustig verder. Na een tijdje kom ik bij een grote stalen deur. Ik duw hem open en loop er door heen. Ik kom bij een stenen wenteltrap. Ik loop helemaal naar beneden en ga door een houten deur. Ik kom aan in een grote kamer. De muren en de vloer zijn grijs. Aan de muren hangen grote schilderijen. In het midden van de kamer staat een grote, houten tafel met stoelen. Een man met zwart haar en groene ogen zit aan tafel. 'En?' Vraagt hij. 'Nog niks...' hij zucht. 'Het duurt me te lang.' Zegt hij. 'We kunnen het niet versnellen Jack. We kunnen alleen wachten tot de juiste maan verschijnt. En trouwens we moeten toch wachten tot ze 16 is anders hebben we niet eens toestemming.' Jack slaat hard met zijn vuist op tafel. 'Nog twee jaar?!' Schreeuwt hij boos. Ik knik. hij zucht diep en staat op. 'Heb geduld Jack.. het komt snel' zeg ik. Hij draait zich om en loopt boos de kamer uit.

P.o.v Felice.
Tik...tak...tik...tak. Ik zucht. Ik verveel me.. De dag gaat zo sloom. Eigenlijk zouden ze me iets moeten geven waarmee ik kan spelen. Een bord spel bijvoorbeeld. Dat kan ik eindeloos tegen mezelf spelen. Ik bedoel dat zou het een stukje leuker maken. Geef me desnoods stoepkrijt dan teken ik heel de grond vol. Het klinkt kinderachtig maar het is volgens mij best vermakelijk na 8 jaar niks.. ik leg mijn armen op mijn knieën. Met mijn rechter hand probeer ik mijn linker hand vrij te maken van de ketting. Het lukt zoals gewoonlijk niet. Ik sta op en begin rondjes te lopen. Je moet toch iets doen.. ik zucht en ga weer zitten. Er komt geen licht meer door het raam. Het is donker buiten. Ik ga op de koude, harde grond liggen en sluit mijn ogen. Ik probeer te slapen maar het lukt niet. Ik ga rechtop zitten en staar voor me uit. Ik begin een kinder liedje te neuriën. Mama zong het altijd voor me. Ik weet niet meer welk liedje het is en wat de tekst is. Ik ga liggen en neurie verder. Ik sluit mijn ogen en val in slaap..

Heey een nieuw hoofdstuk. Laat me weten wat jullie er van vinden :)

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top