hoofdstuk 17

Ik loop rustig van de trap af. Eten! Ik heb zo'n honger. Ik werp een korte blik op een lange eikenhouten tafel. Er staan verschillende pannen en schalen. Ik zie gepofte aardappeltjes, verschillende salades, wat brood en een aantal stukken zalm. Ik heb het allemaal al heel lang niet meer gehad. Grijnzend ga ik aan tafel zitten. Dakota besluit naast me te komen zitten. Het is een aardig meisje. Het is jammer dat ze zo verlegen is. Aderyn neemt als laatste plaats. Langzaam begint iedereen op te scheppen. 'Dus, jullie gaan naar Warlock. Ik heb die oude man al zo lang niet meer gezien..' zegt Aderyn, zodra iedereen wat eten op hun borden hebben. Arias knikt. Het is mij nogsteeds niet duidelijk wie of wat Warlock is. 'Uh.. wie is Warlock?' Vraag ik zachtjes. 'Een man die onder iedereen bekend is. Hij is de meest aardig tovenaar die ik ken.' Tovenaar? Wandelen die hier ook rond? Het verbaasd me eigenlijk niks.. 'ik wil hem binnenkort ook eens een bezoekje brengen.' Zegt Dakota. 'Hij heeft me met veel geholpen.' 'Dat lijkt mij ook een leuk idee. Alleen vind ik het lastig om zo ver te reizen wanneer ik helemaal in mijn eentje ben..' als ze ook naar die man willen, kunnen ze misschien met ons mee! 'Waarom reizen jullie dan niet met ons mee? We gaan er toch heen, kunnen jullie hem meteen bezoeken.' Arias begint te grinniken. Dat houdt al snel op wanneer hij ziet dat ik serieus ben. Dakota werpt een korte blik naar Aderyn. 'Als het ook van Arias mag, vind ik het een goed idee.' Alle ogen wenden zich tot Arias, die Twijfelend naar zijn zalm kijkt. Waarom moet hij daar over na denken?! Het zijn zijn vriendinnen. Dat is toch super gezellig. 'Oke dan. Jullie mogen mee, maar je moet wel zelf vliegen Aderyn. Ik neem geen 3 personen mee op mijn rug.' Aderyn knikt instemmend. 'Dat is dan geregeld. We vertrekken morgen.' Zeg ik blij en ik eet rustig verder.

Aderyn stapelt alle borden voorzichtig op elkaar. Het eten was heerlijk! Ik heb nog nooit zo lekker gegeten. Tevreden schuif ik mijn stoel aan. Iedereen is ondertussen weer iets voor zich zelf aan het doen. 'Ik ga zo alvast naar bed. We moeten morgen nogal lang reizen.' Zegt Arias, terwijl hij zich uitrekt. Dat is misschien wel een goed idee. We staan morgen best vroeg op. 'Dat lijkt me een goed idee. Ik denk dat ik nu alvast ga slapen.' Zeg ik. 'Is goed hoor. Ik zorg nog even dat alles is opgeruimd en dan ga ik ook naar bed. Blijf jij ook Dakota?' Oh ja. Dakota woont niet bij Aderyn. Ze heeft haar eigen huisje aan de voet van de berg. Dakota haalt haar schouders op. 'Ik denk dat ik morgen vroeg aanbel. Dan kan ik bij een van jullie achterop.' Dakota ritst haar leren jasje dicht. 'Ik ga maar eens naar bed. Tot morgen.' Zegt ze. 'Slaap lekker.' Dakota loopt de gang in. Al snel hoor ik de voordeur open en dicht gaan. 'Ik ga ook naar bed. Tot morgen.' Zeg ik terwijl ik de trap op loop. Arias en Aderyn wensen me een fijne nacht toe.

Zodra ik boven ben loop ik meteen door naar mijn kamer. Ik haal mijn tas van mijn bed af en leg hem voorzichtig op de grond. Gapend ga ik in mijn bed liggen. Ik trek de dekens over mijn heen en sluit mijn ogen. Al snel val ik in een diepe slaap..

Heey een nieuw hoofdstuk. Ik ben een beetje laat maar ik wil jullie toch een fijne kerst wensen ^-^. Het boek heeft nu gewoon 994 reads! Morgen is het 2e kerst dag. Volgensmij heb ik dan de 1K gehaald. Een leuk kerst cadeau :D

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top