Even later zie ik Arias. Hij komt deze kant op. Ik vraag me af wat hij heeft gedaan. Ik denk niet dat hij me dat gaat vertellen.. Arias verminderd zijn snelheid. Hij land netjes voor mijn voeten. Meteen neemt hij zijn menselijke vorm weer aan. 'Felice? Waarom ben je niet binnen?' Vraagt hij meteen. 'De bewoonster liet me niet binnen. Ze dacht dat ik een grapje maakte omdat jij er niet was.' 'Typisch Aderyn.. ik heb haar zo lang al niet meer gezien.' Arias loopt langs me af naar de deur. Hij drukt op de bel en wacht rustig. 'Ga weg meid! Ik laat je niet binnen! Ik laat niemand binnen!' Klinkt het van achter de deur. Nou nou.. Waarom ineens zo geïrriteerd? 'Niemand? Ook geen vriend?' Vraagt Arias. Ineens vliegt de deur open. Het meisje, die blijkbaar Aderyn heet, vliegt Arias om zijn nek. 'Arias! Ik heb je zo lang niet meer gezien!' Aderyn neemt het hoofd van Arias in haar handen en bekijkt hem goed. Nou dat moet wel erg lang geleden zijn.. ander zou ze nooit zo reageren. 'Je bent echt niks veranderd.' Zegt ze grinnikend. Arias glimlacht. 'Jij ook niet.' Aderyn's blik valt op mij. Ik glimlach zenuwachtig. Er kunnen nu 2 dingen gebeuren: een: ik krijg een lading excuses over me heen. Twee: ik word weggestuurd. Aderyn komt mijn kant op. Ze schud mijn hand. 'Aderyn Starling. Aangenaam. Het spijt me dat ik je niet binnen liet. Ik dacht dat je me voor de gek hield.' We gaan voor nummer 1. 'Felice Moonwing. Insgelijks. Ik snap het wel. Ik had waarschijnlijk het zelfde gedaan.' Aderyn glimlacht. 'Kom toch binnen.' Zegt ze, terwijl ze naar binnen loopt. Ik loop rustig naar binnen.

We komen meteen in een woonkamer teregd. Het is een grote ruimte. De grond is gemaakt van bruin steen. Er staan niet veel meubels. Een houten salontafel, twee zachte, witte banken, een witte luierstoel en een aantal houten kastjes. Aderyn gebaard dat we mogen zitten. Ik ga naast een meisje zitten. Ze heeft lang blond haar en blauwe ogen. Ook zij draagt een jas. Niet zo'n dikke als Aderyn. Ze draagt een bruin, leren jasje. Het meisje glimlacht naar me. Aderyn neemt plaats in de stoel. Even is het stil. Ik schud de hand van het meisje naast me. 'Felice Moonwing. Aangenaam.' 'Dakota Chiron. Insgelijks.' Zegt ze. Volgensmij is ze verlegen. 'Vertel eens, Arias. Waarom zijn jullie eigenlijk hier?' Vraagt Aderyn na een tijdje. 'We zijn opweg naar Warlock.' En Warlock is? 'Warlock.. Waarom?' 'Misschien kan hij Felice helpen. Ze zat in dat kasteel aan de rand van het Donkere Woud. Er moet een rede zijn.' Verteld Arias. De rede.. het had sowieso iets te maken met mijn vleugels. Anders hadden ze me nooit in die kelder gezet. 'Wat is ze?' Vraagt Dakota. Ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet...een soort Engel ofzo.. wat zijn jullie?' Vraag ik. 'Ik ben een Griffin, een Griffioen. Half leeuw half valk.' Zegt Aderyn. Klinkt indrukwekkend. 'Ik ben een Centaur. Een half mens half paard.' 'En jullie hebben ook twee vormen?' 'Ja iedereen hier. Dat had ik al gezegt.' Zegt Arias en hij geeft me een knipoog. Ik grinnik. Het was ook dom om het nog een keer te vragen. 'Weet je wat. Leggen jullie jullie spullen maar even boven. Ik begin wel aan het avondmaal.' Bij het woord "avondmaal" begint mijn buik te knorren. Ik heb zo'n honger.. Arias lacht. Hij heeft het vast gehoord.. 'iemand heeft honger.' Zegt hij. Ik voel dat ik rood word. Dit is best wel gênant. 'Waar is mijn kamer?' Vraag ik. 'De trap op en dan de eerste deur links.' Antwoord Aderyn. Ik bedank haar en loop daarna snel naar boven..

Heey een nieuw hoofdstuk. Dakota Chiron, oftewel @infinityelvish :3

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤