hoofdstuk 14

P.o.v Arias.
Ik laat Felice achter bij de deur. Aderyn, de bewoonster van het huis, zal haar wel binnen laten. Ze is namelijk erg aardig. Ik sluit mijn ogen. Alle geluiden om me heen vervagen. Een fel licht komt bij me vandaan. Ik transformeer in mijn draken vorm. 'Wacht Arias! Waar ga je heen?!' Vraagt Felice. Ik negeer haar. Ik wil niet dat ze weet waar ik heen ga. Als ze haar best doet kan ze me volgen. Ik spreid mijn vleugels, neem een kleine aanloopje en stijg daarna op. Ik ga zo'n 15 meter boven de rots vliegen. Het is heerlijk om even alleen te zijn.. ik laat mijn poten slap hangen en ontspan. Vliegen is niet zo moeilijk. De wind draagt je. Soms moet je alleen even met je vleugels slaan. Plotseling zie ik mijn doelwit. Roan vliegt op nog geen 30 meter afstand van me. Ook hij vliegt ontspannen. Ik grom luid om te laten weten dat hij moet stoppen. Roan schrikt op en kijkt achter zich. Meteen duikt hij naar beneden. Oh.. gaan we een spelletje kat en muis doen? Dat kan ik ook. Grijzend klap ik mijn vleugels een beetje naar binnen. Ik duik omlaag, het bos in. Roan is kleiner dan ik, dus slalomt makkelijker om de bomen heen. Hij verliest bijna geen snelheid. Behendig slalom ik ook om de bomen heen. Soms verlies ik wat snelheid maar dat weet ik al snel weer op te pakken. Ik grom nogmaals en begin sneller te vliegen. Plotseling stopt Roan. Hij verminderd zijn snelheid en land op twee benen. Ik duik hem achterna. Ook ik land behendig op mijn poten. Kat wint.. we staan op een open plek. Hij is niet al te groot. Roan hijgt even uit. 'Wat moet je, Arias?' Vraagt hij. Ik verander terug in een mensen vorm en loop dreigend naar Roan toe. Roan loopt langzaam achteruit. Mooi.. hij is bang. Ik duw Roan boos tegen een boom aan. 'Luister, mannetje. Ik weet niet wat je van plan bent, maar het gaat mooi niet door.' Roan grijnst, maar kijkt me tegelijk ook vragend aan. 'Luister. Ik ben niks van plan. We hebben eerder een conflict gehad, dus je vertrouwd me niet meer. Dat snap ik heel goed. Geloof me. Ik ben helemaal niks van plan.' Ik zucht gefrustreerd. Die man is een achterbakse idioot. Hij verdween en nu komt hij ineens tevoorschijn..er moet echt iets zijn. 'Laat Felice met rust. Ik wil je niet meer bij ons in de buurt.' Roan grijnst. Hij spreid zijn vleugels en stijgt weer op. 'Ik kan je niks beloven!' Roept hij en hij vliegt weg..

P.o.v Felice.
Hij laat me hier gewoon achter! Ik ken de bewoner van dit huis niet eens! Langzaam gaat de stenen deur open. Een meisje met lang, blond haar en bruine ogen staat in de deur opening. Ze draagt een lange, grijze jas en een muts. Het lijkt wel alsof ze net buiten is geweest. Ze kijkt me vragend aan. 'Kan ik je helpen?' Vraagt ze. 'Uh.. ik ben hier samen met een vriend van u.. Arias Skinner.' Het meisje begint meteen te glimlachen. Haar gezicht betrekt wanneer ze hem niet ziet. 'Hou je me nou in de maling?' Vraagt ze. Haar gezicht begint steeds bozer te staan. 'Nee. Hij zei dat ik alvast moest aanbellen.' 'Luister, meid. Ik weet niet wie je bent, maar je kan beter weggaan. Ik heb mijn beste vriend al heel lang niet meer gezien. Maak daar alsjeblieft geen gebruik van.' Met deze woorden gooide de bewoonster de deur dicht. Fijn.. dat wordt wachten.

Heey een nieuw hoofdstuk. Nieuw persoontje ^-^ Aderyn Starling oftewel: @DaniqueKaplan :3

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top