hoofdstuk 1
Ik open langzaam mijn ogen. Ik zie meteen het donkere plafond van deze donkere kamer. Ik zucht diep en ga rechtop zitten. Te lang... ik zit hier al te lang.. al acht jaar heb ik niks van de buitenwereld gezien. Het is hier zo stom. Het is hier altijd koud, het dak lekt, het is hier altijd donker, ik krijg bijna nooit iets te eten.. nou ja altijd het zelfde.. gewoon wat brood en water. Als ik de kans hand had ik de man die het elke dag komt brengen allang vermoord.. tenminste dat denk ik. Helaas zitten mijn armen aan elkaar vast en mijn benen zitten aan de grond vast. Als ik de kans had was ik naar het raam gerend en naar buiten gegaan. Ik ben het zo zat.. over twee dagen word ik al weer 14.. Pff de tijd en jaren gaan zo sloom voorbij. Ik sta op en loop zo ver als ik kan naar voren. Ik kom nog niet eens bijna bij het raam.. dan gaat de grote, ijzeren deur open. De schanieren piepen en de deur maakt een hard geluid als hij over de grond heen schuift. Licht komt de kamer in. Ik knijp mijn ogen een stukje dicht. Het licht brand in mijn ogen. Na een tijdje ben ik er aan gewend. Een grote, gespierde, kale man loopt de kamer in. Zijn naam is Sean. Zijn ogen flitsen langs mijn lichaam. Sean grijnst. Ik kijk hem boos aan met mijn groene ogen. Hij loopt naar me toe. Ik zorg dat ik zo dicht mogelijk bij de man kom. De man staat dichterbij dan normaal... kans! Hij zet het eten neer. Ik grijp de man ' s arm. Ik trek hem naar me toe en draai hem om. Ik leg mijn armen op zijn schouders zodat de ketting die tussen mijn armen zit om zijn nek komt. Ik trek mijn armen naar achter zodat hij bijna stikt. Hij weet weg te komen. Hij slaat me in mijn gezicht en duwt me weg. Ik kom hard op de grond terecht. Hij loopt richting de deur. 'Vervelend kreng.' Zegt hij boos. Ik steek mijn tong naar hem uit. Hij loopt de kamer uit en trekt de deur dicht. Ik ga rechtop zitten en wrijf over mijn wang. Zo dichtbij... ik sta op en loop naar het witte bord met twee sneetjes brood en een glas water. Ik eet en drink het rustig op. Ik vind het niet bepaald lekker...ik schuif het bord zo ver mogelijk weg en ga weer op de grond zitten. Dit word weer eens een lange dag..
Heey een nieuw hoofdstuk. Officieel hoofdstuk 1.
Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top