- Nie chwal dnia przed zachodem słońca.

Zdziwiłem się kiedy Kaida to powiedziała.

O co jej chodzi?

*Aiko Pov*

Mam złe przeczucia co do tego bossa. Wydaje mi się, że ktoś zginie. Nie wiem czemu mam takie pesymistyczne myśli i zdziwiłam się, że powiedziałam "Nie chwal dnia przed zachodem słońca". Sama nie wiem o co mi chodziło.

Kirito w tej chwili stał ze zdziwieniem wymalowanym na twarzy. Rozumiem go. Sama przecież bym tak stała, gdyby on coś takiego powiedział.

- Eee... - zająkałam się, bo nie wiedziałam co powiedzieć. - Ja ci to wytłumaczę.

- To było trochę dziwne... - Trochę? Jakim cudem "Trochę"? Gdybym powiedziała to przy kimś innym, to ten ktoś uznałby mnie za wariatkę.

*Kazuto Pov*

Kaida postanowiła mi to wytłumaczyć.

- No bo... Ja... Ten tego... Mam złe przeczucia! - Eee... okej... Szczerze mówiąc, to nie wiem jak to skomentować. - Martwię się po prostu. Boję się, bo mój instynkt mówi, że ktoś zginie w walce z bossem.

No dobra... Zatkało mnie. (Kaida, masz zadanie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Odetkaj <--- nie wiem czy takie słowo istnieje> go) Co jak co, ale po niej się tego nie spodziewałem.

- Kirito, powiedz coś... Proszę...

Kaida była załamana. Widać było, że się bała, a jest ode mnie starsza o cztery lata. Chociaż wiek nie ma znaczenia.

- Też się boję...

*Aiko Pov*

- Też się boję...

Rozpłakałam się. Nie dałam rady zatrzymać łez.

Lecz nagle...

Kirito mnie przytulił... (Kto by się spodziewał)

Staliśmy wtuleni w siebie. Nie chcę aby on zginął. Nie dopuszczę do tego. Będę walczyć u jego boku, a jak będzie trzeba, to oddam za niego życie, bo on strasznie przypomina mi Kazuto.

*Kazuto Pov*

Kaida rozpłakała się. Nie wiedziałem co zrobić, więc... przytuliłem ją.

Staliśmy wtuleni w siebie. To musiało wyglądać trochę dziwnie, ale nie obchodzi mnie to.

:3 Następnego dnia :3

Obudziłem się pierwszy. Kaida dalej spała. Chciałem się dzisiaj zemścić za wcześniejszą pobudkę, ale jak zobaczyłem przyjaciółkę w takim stanie, to zrobiło mi się jej szkoda.

*Aiko Pov*

Kiedy się obudziłam, Kirito już nie spał. Podejrzane. Myślałam, że będzie chciał się zemścić za tamtą pobudkę.

- Dzień dobry. - powiedziałam jeszcze nieobecna.

- Dobry. Jak się spało? - I co ja mam odpowiedzieć? Zawstydził mnie tym pytaniem, a przy okazji obudził mnie i byłam już obecna.

- Eee... Dobrze.

- To dobrze. Dzisiaj jest zebranie o siedemnastej w amfiteatrze.

- Chodzi o tego bossa?

- Tak. Ja na nie pójdę, a ty zostajesz. Jasne? - Jego ton głosu był poważny.

- Ale...

- Nie ma żadnych "ale"! Nie chcę żeby ci się coś stało. Twoje przeczucia mnie niepokoją i...

- I?

- I tak się składa, że mam takie same przeczucia...

Zdziwiłam się. Jego wyznanie (nie miłosne.) było dziwne. Nie spodziewałam się tego po nim.

- Kirito... Znamy się już miesiąc, walczymy razem. Wiesz, że jestem silna na tyle, aby przetrwać. Ja nie umrę, słyszysz?!?

*Kazuto Pov*

- Kirito... Znamy się już miesiąc, walczymy razem. Wiesz, że jestem silna na tyle, aby przetrwać. Ja nie umrę, słyszysz?!? - te kilka zdań Kaida wykrzyczała mi prosto w twarz.

- Stuknięta optymistka... - szepnąłem na tyle głośno, aby Kaida to usłyszała.

- Co? - powiedziała i się zaczerwieniła. Chciałem w tej chwili zrobić jej zdjęcie.

- Aż tak bardzo chcesz iść na to spotkanie? - spytałem.

- Nie zostawię cię samego, więc... Tak! Idę na to spotkanie i mam gdzieś twoje zdanie. Czuję się za ciebie odpowiedzialna, więc... - nie dokończyła, bo zauważyła, że się rumienię. - Eee... Kirito?

Nie odpowiedziałem. Dalej czułem ciepło na policzkach i nie wiedziałem co powiedzieć albo zrobić.

~ Tajmu Skipu ~

Jest godzina siedemnasta. Właśnie jestem razem z Kaidą w amfiteatrze. Odbywa się tu spotkanie dotyczące znalezionej komnaty bossa.

- Witam wszystkich tu zebranych! Nazywam się Diabel i gram klasą rycerza. - Wszyscy zaczęli się śmiać, ja również. Przecież w tej grze nie ma żadnych klas. - Przejdźmy od razu do rzeczy. Moja drużyna znalazła komnatę bossa. - Po tych słowach wszyscy spoważnieli. - Najpierw dobierzcie się w sześcioososobowe drużyny. - Spanikowałem. Na moje nieszczęście Kaida to zauważyła.

- Kirito... I co z tego, że nas będzie mniej? Przecież jesteś silny. Wierzę w ciebie. Ale w sumie jak nas jest mniej, to będziemy robić coś innego niż reszta... Przynajmniej ja tak myślę...  Zaraz wracam. - powiedziała i gdzieś poszła.

*Aiko Pov*

Gdy powiedziałam dla Kirito to, co myślę, zauważyłam siedzącą samotnie dziewczynę.

Skąd wiem że to dziewczyna?

Bo spod jej czerwonej peleryny wystawały długie, rude kosmyki włosów. A wątpię żeby chłopak miał takie długie włosy.

Postanowiłam do niej podejść i zaprosić ją do naszej drużyny, bo jeszcze tego nikt nie zrobił.

- Cześć! Chcesz dołączyć do naszej drużyny na tę walkę?

- Waszej, to czyli twojej i...?

- I jego. - powiedziałam i pokazałam na Kirita.

- Okej. - powiedziała, a ja wysłałam jej zaproszenie do drużyny i przy okazji do znajomych. - Nazywam się Asuna, a ty?

- Ja jestem Kaida. Miło mi cię poznać.

- A tamten co masz z nim drużynę to jak się nazywa?

- Po pierwsze:
"Tamten" nazywa się Kirito.
Po drugie:
Ty też jesteś w tej drużynie, więc ta drużyna jest i twoja.

Asuna zaśmiała się. Nie wiem co jest w tym śmiesznego. Ja po prostu mówię to, co myślę. Poszłyśmy do Kirita, a ten miał zdziwienie wymalowane na twarzy.

- Kirito, to jest Asuna. Asuna, to jest Kirito. - powiedziałam.

- Cześć! - powiedzieli razem.

- Wszyscy są już w drużynach? - spytał Diabel. - Mówię dalej. - Nie mógł dokończyć, bo przerwał mu jakiś rudzielec.

- Nazywam się Kibaou (czy to tak się pisało? Bo nie pamiętam 😅😅😅) i chcę coś powiedzieć. Wiem, że na sto procent są tu jacyś beta testerzy, którzy są winny za śmierć dwóch tysięcy osób. - Czy on jest jakiś (pojebany; musiałam) chory? Przecież beta testerzy nie zabili tych graczy. - Niech wyjdą na środek, przeproszą i oddadzą nam wszystkie swoje itemy. - Widziałam, że Kirito się trzęsie. Szkoda mi go. Wiem, że jest beta testerem, bo jakiś miesiąc temu uczył mnie i Kleina jak grać w tą grę. Pamiętam to jak dziś.

Nagle do tego rudego podszedł czarnoskóry mężczyzna.

- Nazywam się Egil. Kibaou (jak ktoś wie, jam to się pisze, to niech napiszę w komentarzu. Kto napisze pierwszy, następny rozdział będzie z dedykacją dla niego.) popraw mnie jak gdzieś się pomylę. Według ciebie beta testerzy mają wyjść na środek, przeprosić za śmierć dwóch tysięcy graczy i mają oddać swoje wszystkie itemy.

- No tak.

- A czytałeś to? - powiedział i wyciągał małą, brązową książkę. - Ten poradnik został napisany przez beta testerów. Zawarte w nim jest jak grać i przetrwać. Każdy gracz ma do niego dostęp, a niestety niektórzy zginęli. Zebraliśmy się tu, aby sprawdzić czego nauczyła nas śmierć tych graczy.

- Dobrze, więc każdy ma ten poradnik. Zostały w nim wzbogacone informacje o bossie. Nazywa się on Illfang The Kobold Lord. Jest uzbrojony w topór o tarczę. Przy nim są potwory o nazwie Ruin Kobold Sentilens. Kiedy ostatni pasek życia wejdzie w strefę czerwoną, to zmieni broń na Talwar. Itemy będą rozdzielanie automatycznie, a doświadczenie dostaje drużyna, która pokonała bossa. Wyruszamy jutro z rana. Są jakieś pytania? - Nikt się nie odezwał. - Rozejść się.

Godzina osiemnasta trzydzieści trzy. Właśnie o tej godzinie doszliśmy z Kiritem do noclegowni. Asuna opuściła nas od razu po zakończeniu spotkania i poszła tam, gdzie nocuje.

- Czyli miałam rację. - powiedziałam i uśmiechnęłam się szeroko.

- Co ty jakąś wróżbitką jesteś? - spytał zdziwiony Kirito.

- To było pewne. Przecież jesteśmy najmniejszą drużyną. Idę się umyć. (Zmiana tematu lvl ja 😂😂😂)

#Następnego dnia#

*Kirito Pov*

Godzina dziesiąta trzydzieści sześć. O tej godzinie dotarliśmy do komnaty bossa.

Nagle odezwał się Diabel.

- Tym razem będzie krótko. Pokonajmy drania! - wykrzyczał.

Wszyscy wyjęli swoje bronie.

*Aiko Pov*

Czemu te głupie przeczucia nawet teraz nie dadzą mi spokoju? Nie chcę, żeby ktoś zginął. I tak dużo ludzi zginęło w tym miesiącu. Nikt więcej...

Weszliśmy do komnaty. Nagle zapaliły się pochodnie i było widać bossa. Jak on się nazywał? Lord Kolba? Dobra Kaida. Skup się.

*Kazuto Pov*

Wszyscy pobiegli do bossa i do potworów. Nasza drużyna ma zabijać potworki i czasem pomagać innym drużynom w walce.

Wszystko było dobrze aż do czasu...

Ostatni pasek życia wszedł w czerwoną strefę, a boss zmienił broń, tylko że to nie był talwar.

A do tego Diabel powiedział, że sam go wykończy.

*Aiko Pov*

Co ten idiota wyprawia? Przecież nie jest w stanie sam go pokonać.

Boss użył innej techniki niż była w poradniku. Nagle Diabel został ranny. Odrzuciło go na drugi koniec komnaty.

Kirito pobiegł do rannego, a ja z Asuną atakowałyśmy bossa.

- Zmiana! - krzyknęłam, a po chwili zauważyłam, że... że Diabel zginął.

Kirito zaatakował bossa, później zmieniliśmy się, potem jeszcze dwie zmiany, a ostateczny cios zadał Kirito.

Pojawił się nad nami napis "Congratulations". Prawie każdy wydał okrzyk radości, tylko ten rudy usiadł po turecku i zaczął marudzić.

- Dlaczego pozwoliłeś umrzeć Diablowi? (I znowu nie wiem jak to się pisze... Znaczy wiem, tylko nie wiem jak odmienić)

*Kazuto Pov*

- Dlaczego pozwoliłeś umrzeć Diablowi? - te oto cztery wyrazy padły z ust rudego. - Było widać, że znałeś technikę ataków (czy coś w tym stylu. Sao oglądałam już dawno, a dopiero teraz napisałam coś z tego) bossa.

- Tak, znałem jego technikę ataków i wiedziałem, że nie zmieni broni na talwar, tylko na coś innego.

- On jest beta testerem! - krzyknął ktoś z tyłu.

- Nie to, że beta tester, to jeszcze cheater. Cholerny beater!

- Beater? Podoba mi się to. Możecie tak na mnie mówić.

*Aiko Pov*

- Beater? Podoba mi się to. Możecie tak na mnie mówić. - powiedział Kirito i nałożył na siebie płaszcz nocy, bo tak nazywał się płaszcz, który wydropił z bossa. - Tylko więcej nie zniżajcie mnie do poziomu innych beta testerów. Niektórzy nie wiedzieli jak wbić na wyższy level. Nawet wy jesteście od nich lepsi. Ale w porównaniu ze mną jesteście nikim.

Nie mogłam już tego słuchać. Podeszłam do niego walnęłam mu z liścia.

*Kazuto Pov*

Kaida podeszła do mnie i walnęła mi z liścia. Chyba domyślam się jaki był tego powód - Nie mogła już słuchać tego, co mówiłem.

- Kaida... - Tylko tyle byłem w stanie powiedzieć.

- Debil! Idiota! Baran! Skończony kretyn!

- Kaida... przepraszam... - powiedziałem, po czym wszedłem na schody. - Asuna, Kaida. Macie wielkie szanse na przeżycie. Umiecie w to grać i jesteście silne. Jeśli ktoś zaprosi was do swojej gildii - nie odmawiajcie.

#######

1641 słów - moja nowa życiówka xD
To jest najdłuższy rozdział jaki w życiu napisałam.