SKY LAWRENCE

Kupal talaga yang Angelo na yan. Anong masama kung sasama ako sa kanya sa lakad nya ngayon diba? Ang aga aga pa para umuwi! Ayoko pang umuwi shit!

Eh kung punta kaya muna ako sa bar at mang chika babes? Whatya think? Haha! Mapapasabak nanaman ang alaga este ang kagwapuhan ko tsk!

Pero di ko trip mag-isa ngayon. Potek! Tangina naman kasi Zelo! Eh kung, bumalik kaya ako sa mall tapos hanapin si Zelo? Wala naman na syang magagawa kung nandoon na ko eh. Oo tama! Talino mo talaga langit! Ayos!

Agad kong minane-obra ang aking kotse at bumalik ng mall. Wait for me babygirls! Papa Sky is coming for y'all!

----
KRYSTAL FORTALEJO

(A/N: Play Before It Sinks In by Moira Dela Torre)

Sa bawat pagtapak at pagtakbo

Palayo sa katotohanan

Ay pilit akong hinahampas

Ng hangin na dala ang realidad.

B-bakit?

B-bakit kita nakita ulit?

At higit sa lahat.....

Why does it still hurt?!

Why does it still fucking hurt?!

"T-tangina" Bumuhos na ang luha ko na parang hindi na yata matatapos. Ang sakit. Ang sakit sakit! Napatigil ako sa may waiting shed sa labas ng mall at doon ko binuhos lahat ng galit at inis at sakit na nararamdaman ko.

Parang yung sakit na naramdaman ko noong iwan nyako when I was a goddamn 12 year old kid, hindi nabawasan.

Parang binuhosan ako ng malamig na tubig kanina nang makita ko ang mukha nya. Lalo na nang mapagtanto kong siya si....... Ford.

Ang lalaking una't huli kong minahal, na sya rin palang unang mananakit at patuloy na nananakit sa akin.

He looks so fucking damn good! Parang hindi manlang sya naapektuhan sa nangyari sa aming dalawa! Samantalang ako?! I have fucking changed! Nagbago lahat sa akin.

Paniniwala ko, ugali ko, hobbies ko, lahat lahat!

But b-bakit....... b-bakit parang wala lang ang lahat sa kanya?

Umiyak rin ba sya tulad ko?

Nagdusa rin ba sya tulad ko?

Hindi rin ba sya nakakatulog tuwing gabi tulad ko?

Gabi gabi rin bang basa ang mga unan nya tulad ko?

Fuck.

Did he even thought of coming back for me?

Oh cut that crap Krystal! You obviously know the answer!

Kasabay ng pagbuhos ng ulan mula sa kalangitan, ang pag-agos ng luha mula sa mga mata kong..... hanggang ngayo'y....... sya pa rin ang nakikita.

"F-faye"

-----

ZELO ANGELO

Kahit hirap na hirap na akong huminga, ay patuloy pa rin ako sa pagtakbo at paghahanap kay Faye.

Shit! Kailangan ko syang maabutan. I need to talk to her. I want to talk to her.

Habol hininga akong nagtatatakbo sa buong mall pero ni anino nya ay hindi ko makita. Fuck! Nasaan ka ba Faye?!!

Please Faye.... please.

At dahil hindi ko na sya makita dito sa loob, I decided to go out. Lumabas ako ng mall sa pagbabakasakali na makita ko sya.

Lingon dito.... Lingon doon.

Takbo dito.... Takbo doon.

Fcking shit!

"What the fuck?! Ngayon ka pa talaga bubuhos?! Ha?! Tangina naman!" Parang tangang sigaw ko sa langit.

I'm so fucking pissed off right now!!

Pero kahit basang basa ako ng ulan, hindi ako tumigil sa paghahanap sa kanya.

Not even the skies can stop me.

Habang naglalakad ako ay bigla akong nakarinig ng sigaw.

Sigaw na parang umiiyak?

Shit.

Dali-dali akong tumakbo papunta sa pinanggagalingan ng sigaw.

Di maalis sa puso ko ang kaba at takot.

Kaba dahil sa ilang taon, ngayon lang kami magkikita at magkakausap ulit.

I'm afraid that she doesn't want to talk to me. I'm afraid to lose her.... again.

"F-faye" Tangi kong nasabi ng makita ko na sya.

Sumasabay sa buhos ng ulan ang pag buhos rin ng aking mga luha.

It hurts seeing your loved one being hurt.

And you know what's fucking bullshit about that?

It is when you know that you are the reason of their pain. And you got nothing to do to end their pain.

That's how damn life is.

Sa muling pagtawag ko sa kanyang pangalan, ay muling nagtagpo ang aming mga mata.

Nakita ko sa mga mata nya ang lungkot, sakit....... galit.

Unti unti akong lumapit papunta sa kanya. Hindi ko na pinansin ang ulan na lalong lumalakas. Si Faye na lamang ang tanging nakikita at tiningnan ko.

"Don't you dare move close to me." Malamig at may diin nyang sabi habang nakayuko sya at nanatiling nakaupo sa may waiting shed.

Ngunit hindi ako tumigil sa paglapit sa kanya. Damn. Kaya kong tiisin kahit saktan pa nya ako ng pisikal. Dahil alam kong kulang pa yun na kabayaran sa sakit na dinulot ko sa kanya.

"Faye."

I once again said. Ang sarap palang banggitin ulit ang pangalan ng taong matagal mo nang hindi nakikita, na yun pala eh, mahal mo pa.

"I SAID DON'T FUCKING GO NEAR ME!! BOBO KA BA?! KAILANGAN KO PA BANG ITAGALOG PARA MAINTINDIHAN MO?! FINE!! WAG KANG LUMAPIT SAKIN!" Sigaw nya sa akin nang makalapit na ako sa kaya. Nasa harap na nya ako.

I can see pain in her eyes.

Fuck! I wanna kill myself!

Ang tanga tanga ko at sinaktan ko ang babaeng katulad nya.

Pero imbes na lumayo, eh nanatili ako sa harap nya at tinitigan lang sya habang patuloy kaming lumuluha.

This is the first time I ever cried simula nang bumalik ako dito sa Pilipinas from States.

At iisa lang dahilan ng pagluha ko noon at ang pagluha ko ngayon, it's still my queen.... Faye. She's always the reason of my tears.

"I'm s-sorry"

Mahina kong bulong sa kanya habang nakatayo pa rin sa harap nya. Ang kaninang pagmamatigas nya ay unti unting nawala at nakita ko kung paano sya humagulgol sa iyak.

Shit. It hurts. It fucking hurts!

"Fuck you! You're an asshole! Piece of shit! Tangina mo.... Gago....Damn you..." Halos lahat ng mura, sinisigaw na nya sa akin in between her cries.

"B-bakit ka pa bumalik, B-bakit ka pa nagpakita ulit. Fuck!" Patuloy pa rin sya sa pag-iyak.

"Alam mo ba kung gano ako nasaktan sa pag-alis mo?! Ha?! Alam mo ba kung paano halos mamatay at mabaliw ako nung mawala ka?! Syempre hindi! Wala kang alam. Dahil hindi mo rin naman inalam." Hirap na hirap na sya sa paghinga at pagsalita dahil halata sa kanya na pagod na sya dahil sa kakaiyak.

Hindi ako nagsalita. It's not yet the time for me to speak. Kailangan nyang ilabas lahat ng sakit na nararamdaman nya. Hindi ako dapat makisabay.

"Sobrang minahal kita Ford. Sobra pa sa buhay ko. Dahil sa buong buhay ko, sayo ko lang naranasan ang mahalin, alagaan, i-appreciate. Lahat ng pagkukulang ng magulang ko sakin, ikaw ang nagpuno...... little did I know, ikaw din pala ang magtatanggal ng lahat ng yon."

Faye.... I'm fucking sorry for making you feel that way.... You're right. I'm such an asshole.

"Sorry. I'm really really sorry" Yan lang ang lumalabas sa bibig ko. As much as I want to defend myself and to tell her na di ko ginusto ang pag iwan sa kanya, mas mabuti nang magsorry nalang ako sa kanya. Cause defending myself won't help anything.

Inangat nya ang ulo nya at tinignan nya ako pagkatapos ay tsaka sya tumawa ng mapait.

"Sorry? Haha. Pag tinanggap ko ba yang sorry mo, mawawala na tong sakit na nararamdaman ko ngayon? Kasi kung oo? Putangina, give me thousands of your sorrys! Cause it hurts a thousand times!" At muli syang umiyak at nagsimula na syang hampasin ako sa dibdib habang nanatili pa rin syang nakaupo.

Hinayaan ko lang syang saktan ako. Because this is what I deserve.

"Tangina ka Ford! Bakit ganito pa din kasakit?! Hindi ba dapat wala na akong maramdamang sakit?! Nagbago ako nang dahil sayo! Pero bakit dahil rin sayo, mukhang babalik ang dating Krystal?!"

Faye.....

Habang hinahampas nya ako, di ko na napigilan ang sarili ko.

Hinawakan ko ang magkabila nyang braso at tsaka ko sya inangat at kinulong sa aking bisig.

Niyakap ko sya.

Shit.

I know she doesn'r deserve to be hugged by an asshole, but fuck. Di ko napigilan sarili ko.

Hinigpitan ko ang pagkakayakap sa kanya dahil pinipilit nyang makawala.

"Bitawan mo ako! Ford! Please.... ang sakit na eh. Ang sakit sakit. Bakit ka pa bumalik..." Iyak nya sa mga bisig ko.

Niyakap ko lang sya habang patuloy na binubulong ng paulit ulit ang salitang sorry.

----

DIVINA MARIEL

Nang umalis na si Zelo at Krystal ay naiwan ako kasama ang iba pang mga operators. As much as I want to follow Krsytal, kasi medyo weird talaga ng inasal nya kanina, eh hindi ko naman pwedeng iwan itong sila Harry.

"Anyare sa dalawang yun? They're kinda weird ha" Sabi ni Patricia.

"Mas lalo na yung K. Hindi pa nga nagpapakilala, umalis na agad. Haha" Sagot naman ni Lorenzo.

"Nako di na ginalang si Miss A! Di manlang nagpaalam ng maayos. Haynakoooo. Yung dalawang yun, humanda mamaya sa gc. Remove ko sila. Hahaha" Harry.

Ngumiti nalang ako sa kanila.

"Tara na, let's eat" Sabi ko nalang para mawala na sa atensyon nila ang nangyari. Kasi maski ako, naguluhan sa inakto ng dalawa.

Magkakilala ba sila?

Because the way na nagtitigan sila kanina, kakaiba eh. Basta diko maintindihan. Basta kakaiba!

Hmmm. I'll find that out soon.

"Guys, I'm sorry. I know this is so rude na iwan kayo but something came up. I need to go. Sorry guys. By the way, it was really great meeting you all! Mahal na mahal ko kayo. And here..." At nilabas ko ang mga bracelet na ginawa ko kagabi.

"Take this as a remembrance. Ginawa ko yan para sa inyo para di nyo ako makalimutan. Hihi."

Isa isa naman nilang kinuha ang mga bracelet

"Woah astig! Salamat author!"

"Takte kakilig naman tong si Miss A"

"Bagay oh! Haha salamat Miss A"

Sabay sabay nilang sabi. Natuwa naman ako at nagustuhan nila.

I'm really sorry but I really need to go now.

"Till our next meet up. Bye guys! Ingat sa pag uwi."Sabi ko bago sila ngitian at tumayo na para umalis.

Tinignan ko ang oras sa relo ko.

"Hindi pa siguro nakakalayo si Krys" Bulong ko sa sarili ko bago tuluyan ng umalis sa restaurant.

Habang naglalakad lakad at hinahanap hanap ng mata ko si Krystal, ay hindi na ako nakapagfocus sa dinadaanan ko.

Kaya sa di inaasahang pagkakataon ay marami akong nakakabangga.

"Aray! Ano ba? Tumingin ka nga kasi sa dinadaanan mo" Sabi ng isang babaeng medyo may edad na na nabunggo ko.

"P-pasensya na po." Sabi ko nalang at nagbow sa kanya before ako nagpatuloy maglakad.

Pero ganun pa rin, andami ko pa ring nababangga sa paghahanap ko kay Krys.

Tangina naman kasi ni Krysi girl, san ba nagsususuot?!

"Ahh!"

"Ahh shit!"

Aray ang sakit ng balikat ko....

"Miss okay ka lang?"

Narinig kong sabi ng isang lalaki.

"Ahh oo okay lang. Sorry if bumped into..." Napatigil ako sa pagsasalita ng  lumingon ako sa kanya.

Namamalikmata lang ba ako?

"I-ina?"

Shit.

----

KRYSTAL FORTALEJO

Katahimikan ang bumabalot sa aming dalawa ngayon. Tanging ang tunog mula sa mga patak ng ambon ang naririnig. Magkatabi kaming nakaupo dito sa waiting shed.

Habang nakayuko ako ay ramdam ko na namamaga na ang mga mata ko sa sobrang iyak ko kanina. Nanginginig na rin ang buo kong katawan dahil sobrang basang basa ako ngayon. Pero hindi ko iniinda ang ginaw at lamig na nararamdaman ko. Dahil mas nangingibabaw ang sakit sa dibdib ko.

"Hatid na kita. You need to change clothes. Baka magkasakit ka pa." Rinig kong sabi nya.

"Wow. Concern huh. Walang wala to sa sakit na nararamdaman ko dito." sabay turo ko sa dibdib ko.

"Faye."

Magsasalita pa sana sya nang hindi ko na sya pinatapos pa.

"Nakaya ko noon, kakayanin ko ngayon. I don't need someone anymore. I don't need you. Thanks for making me realize that."

At tuluyan na akong tumayo pero pinigilan nya ako at hinawakan ang mga kamay ko.

"Faye, please, can you let me explain?"

Napangiti ako bago ko sya hinarap.

"Yung chance na nakuha mo noon? hindi mo na makukuha pa ulit yun ngayon." And there I left him.

Habang lumalakad palayo sa kanya ay muli nanaman pumatak ang isang luha sa mga mata ko.

"I hate it. I hate that I still love you, Zelo."

-----

HAPPY 17K READS! ❤️

Yes I know bitin. Hahahaha. I love you pa ren. 😘

~foreverbaaaabs