Alien 54:


Marie's P.O.V


--Many months later--

*Someone's calling*

Someone? Sino tong someone na'to? Tsaka, unknown number? Hala. Hindi ko kilala to ah?

"Hello?", sagot ko sa tawag.

"Hello? Hi! Is this Marie?", tanong ng kabilang linya.

Wow.BUti pa siya, kilala niya ako tapos ako, hindi ko siya kilala.

"Yes po. Who u po?", tanong ko pabalik.

"Oh silly me. I'm Catherine Agson by the way, the famous fashionista and---

"WAAAH! ATE CATHERINE?! JUSME! I DIDN'T EXPECT NA TATAWAG KA SA'KIN! OMG! OMG! OMG! ANO PO ANG IPAGLILINGKOD KO SA'YO?!", excited na tanong ko.

Si Catherine Agson ang famous fashionista dito sa lugar namin. Kung may mga fashion show, siya yung hanapin sa mga ibang fashionista at i-compete. Siya yung nanalo ng 1 million peso dahil sa magandang wedding gown na ginawa niya. Nagpatayo din siya ng shop na kung saan all about gowns, fashion, etc.

"Yun na nga, nabalitaan ko na ikaw raw yung famous photographer sa lugar niyo?", tanong neto.

Yup. You've heard it right, isa na akong PHOTOGRAPHER. And lahat ng mga kinuha kong pictures ay pinost ko sa instagram, facebook tweeter, etc. And I didn't expect na nakaabot yun ng millions of millions like at madami din ang nag react ng wow at love. 

Last last month may bumisita sa'kin na director at inenterview ako kung ano raw ang mga techniques na pinanggamit ko dahil lahat raw ng mga kinuha kong pics ay maganda, etc. 

So ayun, here I am, a famous photographer. I'm sure na mom and dad will be proud of this.

"Y-yes I am. Bakit po?", tanong ko.

"Um. Nasan ka ngayon? Are you at the mall or something?", tanong neto.

"Huh? Wala po. Nasa bahay lang ako", sagot ko.

"Ay perfect! Are you busy there? or free ka?", tanong niya ulit.

Bat hindi nalang niya diretsuin keysa sa mga madaming tanong? Haha.

"Yep. I'm free. Walang ginawa, just sitting pretty and relax. Bakit po?", I asked again.

"Perfect na perfect! Now, pwede ko ba na hiramin ka muna? May mga models kasi ako dito and wala kaming kilala na photographer bukod sa'yo so can I pick you instead as our photographer? Malaki naman suhol mo. So are you in?", tanong neto.

Nagniningning ang mga mata ko pagkatapos niyang sinabi yun sa'kin. 

"Models? Taking photos of them? Are you kidding?! That's my hobby! Of course yes na yes ako niyan no! Sino naman ang hindi tatangi sa lagay na diyan", excited kong sabi.

"Good! So now, just text me the address, and minutes later, may blue na kotse na kukuha sa'yo diyan at ihahatid ka dito sa place ko. So the blue car will be there at exactly 10:30A.M, and I almost forgot, dito ka nalang din mag lunch. Okay?", sabi niya.

"Yes ma'am. Yes po", sagot ko.

"Okay. See ya later. Ciao!", sabi niya sabay hang up.

10:30 huh? I looked at the clock and it says 8:45 so may oras pa akong makapag ready. 

I immediately get my towel and rushed at the bathroom. After I take a bath, sinuot ko na yung peach short ko and off-shoulder lemon shirt. And to tell you honestly, this is my first time na nagshort ako papunta sa ibang lugar. Actually, puro kasi mga pants ang suot ko eh. 

And after that, tinali ko na ang buhok ko na pina messy bun. Syempre, ayokong magmukha akong timang doon sa place niya no. I want to be look fabulous lalong-lalo na pag nasa place ka ng isang famous na fashionista. 

Nag lagay nalang din ako ng konting pulbo sa mukha ko at light baby pink na lipstick. Syempre light make-up nalang ang ima-make up ko. Ayokong mag mukhang clown sa harap ni Catherine no. Hahaha.

After that, sinuot ko na yung flat sandal ko. Actually, ang sandal na to ay regalo sa'kin nung na 1st placer ako sa photo taking sa ibang bansa. Yes, pumunta ako sa ibang bansa para lang dun. Pero syempre, nagpaalam din ako sa pamilya ko no. Sinama ko nalang din si Mia para extra happy. 

Biglang tumunog ang phone ko kaya agad ko itong kinuha at binasa ang message.

[Mia: Marie, busy you? Let's hang out], text neto.

Day off kasi ngayon ni Mia as a chef. And yes, isa na siyang chef ngayon. Minsan nga pupunta siya dito sa bahay namin para turuan akong magluto ng mga special foods.

[Sorry, may lakad kasi ako ngayon. And I think ma busy ako ng slight ngayon. Maybe let's just hang-out next time?] I replied.

Tatayo na sana ako kaso biglang tumunog na naman yung phone ko. Like the heck? Ang bilis namang maka reply sa babaitang to.

[Mia: Ay. Okay. Sige, pasyal nalang tayo soon. But be sure na hindi ka busy sa SOON na yan ah] sabi neto.

[Yup!] I replied.

Minutes later, may narinig akong car beeping sa labas kaya agad akong sumilip sa bintana at bumilis nalang ang tibok ng puso ko nung nakita ko na ang blue shiny cadillac car sa labas.

Omg! Excited ako na kinabahan. Excited ako kasi maka face to face ko na si Catherine. Kinabahan ako baka magmukha akong tanga sa harapan niya at baka hindi niya magustuhan ang mga pics ko.

Bago ako lumabas, nag sign of the cross muna ako. And after that, lumabas na.

Pagkalabas ko pa lang, may lalaki kaagang nakatayo sa gilid at talagang pinagbuksan pa ako ng pinto sa sasakyan. Wow ha, gentlemen. 

"Want some?", tanong nung lalaking driver na teenager sabay bigay sa'kin ng marshmallows. Tinanggap ko nalang yun and sakto din, I'm craving for marshmallows.

Sa palagitnaan ng byahe namin, hindi ko maalis ang tingin ko sa lalaking driver na yan. It's just, may kamukha siya. Familiar. 

Agad akong umiwas ng tingin nung nahuli niya ako na nakatingin sa kanya. Pero nung binalik niya ang tingin niya sa pagdrive, tumingin ako ulit sa kanya but this time, nakangisi na ang loko.

Damn that smirk. Familiar talaga to eh. Parang nakita ko na siya before. 

Hours passed, nandito na kami sa studio ni Catherine. And as usual, pinagbuksan ako ng pintuan sa kotse sa lalaking yun. Paglabas ko ay nagpasalamat ako sa kanya at pumasok na sa studio.

"Hi Marie! Perfect timing! 12:20 noon na, kumain ka muna", sabi ni Catherine at binigyan ako ng jollibee burger steak.

Gosh. Ang bait niya talaga! Diba kadalasan sa mga fashionista is kikay masyado then O.A, then mataray. But si Catherine? She is very different. Mabait lang siya, maganda, hindi O.A, hindi din mataray. Basta! Almost perfect. 

"So? How's your mood today?", tanong niya.

Napatigil ako sa pag kain sa tanong niya at hinarap siya. Pero agad naman akong umiwas ng tingin at uminom ng tubig at sinagot ang tanong niya.

"I'm absolutely amazing.", sagot ko kahit hindi naman.

"Good to hear that! By the way, did you bring your camera with you?", tanong niya.

Tumango ako at ipinakita sa kanya yung camera. Tumango nalang din siya at ngitian ako. Kaya I also smiled to back at her.

Pagkatapos kung kumain, tumayo na ako at pumunta sa wash room para maghugas kamay. Pagkatapos kong naghugas, lumabas na ako at nakita ko yung lalaking driver kanina na hanggang ngayon, nakatingin pa din sa'kin.

My gosh. Ang creepy niya! Natatakot tuloy ako, baka mamaya, nag pretend lang tong driver pero yun pala, holdaper to or kidnapper or raper or something like that.

Pero wow ha, ang gwapo naman siguro niya para maging holdaper or kidnapper no? Siguro kung lahat ng mga kidnapper at holdaper ganyan ka gwapo, ang saya siguro sa mundo? Hahaha.

But seriously, natatakot na talaga ako. Tinitigan na niya talaga ako. 

Nakakunot lang ang noo ko nung hinubad niya ang shades niya at kinindatan ako at umalis na.

HOLY WATER! SIYA NGA BA YUN! YUNG NASA TV?! YUNG SA 7 BOY BANDS?! YUNG KIM TAEHYUNG?! OMG!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top