Alien 22:


Marie's P.O.V

Grabe , ang tagal namang bumalik ni V.

Sabi niya mag che-check lang raw sa mga alienerz.

Ilang hours ba siya magche-check eh ang tagal!

*Door open*

Pumasok na si V.

Wait, anyare sa mukha niya? Parang naiinis.

"Uy, anyare sa mukha mo? Bat ka ganyan?"tanong ko.

"Wala"siya.

Parang nagagalit nga.

Nilapitan ko eto at niyakap.

"Mahal ko naman, galit kaba?"tanong ko.

Hindi siya umimik.

Aish! >...<

"Hey. Gwaenchanha?"ako

[Gwaenchanha: Are you okay?]

Before he speak, he let out a deep sigh.

'W-wala lang to, just don't mind it"Siya.

Aish! Nevermind ka diyan!

"Mahal ko naman, sabihin mo na! Feel free to say it! Is there any problem?"ako ulit.

"Wala nga!"siya.

Puro ka lang wala!

Eh kung tatanungin kita kung NAG BRIEF KA BA?! Sasagot kaba din ng wala?

"Meron no!"siya.

O__O!

Wait, did I just say that out loud?

"Yes. Very loud"siya

What the!?

"H-huy! Bakit alam mo yung pinagsasabi sa utak ko?!"Ako.

Grabe talent mo dre!,

"Don't you know that aliens can read minds and hearts in just 3 seconds?"siya.

Ay patay tayo diyan.

Dumudugo na ang pula kong sipon sa to.

Tissue please!

"Oh. Here"sabi niya sabay abot ng tissue sakin.

Ay amfuta

Totoo nga pala.

"Now I know"Ako.

"Good"sya at pinikit ang kanyang mata.

Hayst. Klaro namang may problema to eh!

"V, may problema ka no?"Ako.

Hindi sya umimik.

Urgh! Gusto ko basahin utak niya, pero hindi ko kaya eh dahil hindi naman ako elyen!

Sige. Try ko lang. Malay mo, alam ko.

Just focus and concentrate!

Okay here we go..

1

2

"Trying to read my mind young lady?"siya.

What?!

"Waah! Huhu! Ayoko na! Ang daya mo!"ako na nagtalon-talon.

"Oh bakit?"siya at ngumisi.

Ayan! Buti nalang at ngumisi kana keysa sa malungkot ka pa diyan.

"Ehh kasi, you can read minds at ako hindi!"Ako.

"Oh? Is that my fault?"he ask with a grin on his face.

"N-no. I mean Y-yes!..I mean, Ugh! Nevermind!"ako at inilibing ko ang sarili ko ng kumot.

Huhu. Buti pa siya, makabasa ng utak.

"Don't you worry baby, I'll teach you how to read minds"sabi niya in a husky voice.

Nagni-ningning ang tenga ko sa sinabi niya.

"Weh? You do?"ako na parang bata.

"Yes. But only on one condition"siya.

"What?"ako.

"Sasama ka sa planeta namin at ililigtas ang pamily ko doon"siya.

Wait, ililigtas?

"Huh? Anyare sa pamilya mo? Bat naman natin ililigtas? Superhero ba tayo?"Ako.

"Look, OUR PLANET was attack by a titan and my family there is in danger! That's why we'll save them, Superhero or non superhero, we can do it by helping each other. So are you in it?"siya.

Grabe na talaga. Kahit isang TAGALOG word man lang sa sinabi niya, wala talaga.

Nagpraktis ba to ng english?

"Nope. I'm not. Aliens are very fluent in english"siya.

"Kapal"Ako.

"Yes it's true, so are you in?"Siya.

Nah! Kinabahan ako!

"Don't worry. No need to be nervous. Nandito naman ako poprotekta sayo"siya.

Ayyy! Dat korni banats!

"Sige. Pero what if mapapahamak ako dun?"ako.

"Kill me if you want to"siya.

What? Papatayin ko siya?!

Woy! Never! Mahal ko kaya to.

"Mahal din kita"Siya.

Aist..mga alien talaga.

"Oh sige. Tulog na tayo"Ako.

"Geh. Goodnight mahal ko"Siya.

"Goodnight din"siyA

Akmang pipikit na sana ang mata ko kaso...

"Mahal ko?"V.

"Oh?"ako.

"Inaantok kana ba?"siya.

"Hindi pa"ako.

"Oh good"siya at tumayo.

"Oh? San ka pupunta?"ako.

"Pupunta ako kusina para kumain. Gutom kasi eh!"siya at lumabas.

"Woy! Ako din!"ako at lumabas.

{Kusina}

"Ayst! Ayoko niyan! Gusto ko talaga yung milk!"Ako.

Eh gusto kasi ni V na pareho kaming chocolate ang i-cocombine sa cereal.

Ang panget kaya nun. Diba yung origin is yung milk talaga?

Cereal+Milk+Spoon+Bowl=HAPPINESS.

Oh diba? Ang taray

"Sige na nga. Gatas nalang"Siya at kinuha yung gatas then hinalo nya sa cereal.

"Oh eto sayo"siya.

Pagtripan nga.

Nung binigay na niya sakin yung pagkain ay agad kong hinalikan ang kanyang mga labi.

"U-uy! What's that for?!"gulat niyang tanong.

"My kiss means thank you"ako at ngumisi.

"Wow. At talagang ginaya mo pa talaga ang sinabi ko nung 1st meet natin ah. Yung kissy thingy"siya at ngumiti ng nakakaloko.

"Ayy ewan ko sayo. Kain na nga tayo!"Ako.

"Aysh. Gusto ko sa kwarto tayo kakain"sabi ni V at ngumisi.

"V naman, may lamesa naman tayo dito eh. Kaya dito nalang para no hassle. Okems?"Ako.

"Aish. Geh na nga"sya sabay subo sa pagkain.

"Oh eto. Susubuan kita. Say aaah!"V.

Lah. Para syang bata.

"Uy! No, stop that. May laway na yang kutsara mo"Ako.

"Arte naman neto. Basta! Say aah"siya ulit 

"Ayaw"paninigas ko.

Bahala siya.

"Ahh ganun?"V.

Kunot noo ko lang siyang tiningnan.

At napansin ko na naging kulay pula ang kanyang buhok.

Waah! Ayoko po syang makita na galit!

"Ayst! Eto na oh! Aah!"ako sabay nga-nga.

"Yun naman pala eh"sya sabay subo sakin ng cereal.

"Para fair tayo, ako din ang susubo sayo. Oh eto. Say aah!"Ako.

"Aaah!"sya na parang bata.

"Mm! Sharap naman! Parang ikaw!"sabi niya.

Aba't!

"H-hoy! Tumigil ka nga"Ako at pinagpatuloy ang pagkain.

Gago. At talagang pagsabihan pa ako ng MASARAP?! Amfuts.

Nung tapos na kaming kumain ay hinugasan kaagad namin yung mga plato tas bumalik na kami sa kwarto.

"Oh ayan. Busog kana ba?"tanong ko.

"Yup! Super duper yes!"he said while he rub his tummy.

"Ulol. Sige tulog na tayo. Gudnyt!"Ako at pinikit na ang aking mata.

"Goodnight. Saranghaeyo!"sya.

Wow. Korean.

"Nado saranghaeyo"bulong ko. .

At natulog na ako.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top