Nawet nie wiecie, jak bolesne jest poczucie niewiedzy lub braku umiejętności. I to nie takie zwykłe, że w konkretnej sytuacji brakuje mi informacji na jakiś temat. Chodzi o spostrzeżenie, że tak naprawdę nie umie się nic.
Co to znaczy? Przecież każdy jest w czymś dobry...
No ok, to prawda, ale pojawia się kwestia, w czym jesteś dobry. Śpiew, taniec, rysunek czy inne, bardziej spektakularne zdolności budzą szacunek i podziw. Ja natomiast tak naprawdę, mówiąc kolokwialnie, nie mam się czym pochwalić. Nie umiem nic, co mogłoby być w jakikolwiek sposób przydatne, czy choć czyniło mnie lepszym w oczach innych ludzi. Nie jestem też tak przedsiębiorczy jak wielu moich znajomych, wbrew pozorom mam też bardzo małą wiedzę, przynajmniej na tematy mogące pojawić się w prawdziwym życiu. Poza tym równie smutne jest, gdy dostrzega się, że nieważne co się robi, ktoś na pewno zrobi to lepiej. W moim przypadku dotyczy to nawet zwyczajnego przytulenia, pocieszenia... Bardzo chciałbym w taki lub w inny sposób pomagać moim znajomym w ich trudnościach (o tym jeszcze w przyszłości napiszę). Jednak nikt tego ode mnie nie chce, a większość moich bliskich wręcz to odrzuca. W końcu jest tyle osób, które zrobią to lepiej. To bardzo boli, gdy chcę się czuć potrzebny, ale jednocześnie widzę, że moje starania nie są tak naprawdę nic warte. Ja sam również. Nie jestem też nikomu szczególnie potrzebny. Co to znaczy?
Na przykład to, że gdy w towarzystwie mnie nie ma, nie robi to większej różnicy, a często jest wręcz lepiej. Tak samo niewiele dają moje słowa pociechy czy wyciągnięcie pomocnej dłoni.
Czasem myślę, że gdybym w ogóle zniknął, większość nawet by tego nie zauważyła.
Jednym słowem... Brakuje mi swego rodzaju celu, poczucia, że żyję po coś. Zamiast tego wciąż czuję się niepotrzebny i bezużyteczny. To naprawdę cholernie męczy...
Tak, dzisiaj postanowiłem się Wam pozwierzać ze swoich uczuć. Nie wiem czy chciało się Wam to czytać... Raczej wątpię. Ale potrzebuję to komuś powiedzieć. Dziękuję wszystkim, którzy dotarli do tego momentu. Fajnie że jesteście. Przy okazji możecie podrzucić jakieś propozycje działań, czy swoje własne przemyślenia.