An Angel's Sinful Beauty
Copyright ©2020 Sunshianne

All rights reserved. No part of this book cannot be duplicated in any form without the written permission of the author except in the case of brief quotations in book reviews. Any violation shall result in maximum copyright penalties.

*****
This contains scenes, themes, and language that is not suitable for young readers. Also a lot of errors are expected because this is UNEDITED. I'll do the major editing once I have finished the whole story. Read at your own risk and bare with my bad writing.

Date Started: March 26, 2020
Date Finished:

*****

~•••~
PROLOGUE
~•••~

"Tama na ho! Parang awa niyo na . . ."

"Mama . . . Papa . . ."

Magkahalong galit at poot ang naramdaman niya nang muling maalala ang mga pangyayaring tuluyang sumira sa buong pagkatao niya.

Mga pangyayaring tuluyang nagpabalot sa kanya sa kadiliman.

Noong una ay masaya siya sa mapayapa niyang buhay kasama ang kanyang mga magulang. She's one of the luckiest person because of having a caring and lovable parents. They gave her a lot of love and attention, and also, she attended classes in a private school.

Naibibigay lahat ng pangangailangan niya pero para sa kanya sapat na ang nakakasama niya ang mga taong importante sa kanya. At wala na siyang iba pang gustong hilingin bukod pa r'on.

She's Angelica Scarlette Ottinger. A 10-year old girl who had everything in  life,

but not until it changed into a worst nightmare . . .

Isang araw, nagulat na lamang siya nang sabihan siya ng kanyang ina na mag-impake dahil may plano ito na magpunta sa ibang bansa. She feel so happy and at the same time naisip niya na makakapag bonding ulit sila kaya naman dali-dali niya itong sinunod. "Teka? Saang bansa kaya? Sa London ba, US, o sa Japan? Hindi bale na kahit saan basta kasama ko sila." Nagagalak na sabi niya at pinagpatuloy ang pag-iimpake ng mga dadalhing gamit sa kanyang black na maleta. Pagkatapos niyang mag-impake ay mabilis siyang nagpalit ng damit.

She saw her reflection in the mirror, wearing a black winter coat and her gray scarf. Kinuha niya ang make-up at naglagay ng kaunti sa kanyang mukha. Nag-apply din siya ng lipstick at tumingin muli sa salamin. She couldn't help but smile, pero ang ngiting iyon ay napalitan ng takot nang makarinig siya nang sunod-sunod na putok ng baril.

Agad siyang nag panic at lumabas ng kwarto para hanapin ang kanyang mga magulang. Hindi maipinta sa kanyang mukha ang labis na takot na baka may mangyari sa kanilang masama.

"Mama . . . Papa nasaan kayo?" Mangiyak-ngiyak na sigaw niya. Dumungaw siya malapit sa hagdan at nakita niya ang kasambahay nila na halos naliligo na sa sariling dugo matapos barilin.

"Nanay Celia!" Napahagulgol siya sa pag-iyak at agad na nagtungo sa kanilang kasambahay na ngayon ay wala nang buhay.

Si nanay Celia na namumukod tanging kasambahay na nag-alaga sa kanya simula't pagkabata hanggang sa huling sandali ng kanyang buhay

"Mama, Papa na saan na kayo!"

Dahil sa malakas na ingay na nilikha niya ay agad siyang nakita ng mga taong naka maskara. Mabilis siya nitong hinila at tinakpan ng panyo sa mga mata. Nagpumilit siyang kumawala sa kanila kahit pa masyadong mahigpit ang pagkakahawak ng mga ito.

"Sino kayo?" Sigaw niya.

"Anak ko . . ." Napahagulgol ito lalo nang marinig ang kanyang ina. "Bitiwan niyo ako! Ibigay niyo ako sa anak ko," rinig niyang sigaw ng kanyang ina. "Please, ibigay niyo siya sa'kin."

"Mama, anong nangyayari?" Tanong niya habang patuloy na nagpupumiglas sa mga kamay na nakahawak sa kanyang braso.

"Paumanhin pero ang sabi ni boss ligpitin namin kayo." Rinig niyang sabi na sa pagkakawari niya sa boses ay parang lalaki.

"Teka ulo, baka pwede muna natin itong matikman bago ligpitin. Alam mo na . . ."

"Parang awa niyo na, huwag niyong idamay ang anak ko! K-kahit ako na lang huwag lang s-siya . . ." Pagmamakaawa nito.

"Anak wala na si Papa Anton mo . . . Pinatay nila si Papa Anton kaya magpakatatag ka . . ." Napatigil siya sa pagpupumiglas at nakaramdam nang matinding panghihina. Para siyang sinasaksak sa puso nang marinig ang bagay na iyon mula sa kanyang ina.

"Papa . . ."

Ang ama niyang walang ibang ginawa kung hindi mahalin siya nang lubos at ibigay ang mga pangangailangan niya.

Ang ama niyang walang ibang ginawa kung hindi mahalin ang kanyang asawa at bigyan ito ng magandang buhay. Ngayon ay wala na.

"Sino ba kayo? Bakit niyo sinisira pamilya namin! Bakit niyo pinatay si nanay Celia at Papa?" Tuluyang bumagsak ang katawan niya sa sahig. "Anong kasalanan namin sa inyo? Sabihin niyo!"

Naramdaman niyang hiniga siya ng mga ito at maya-maya pa'y naramdaman ang taong kasalukuyang dumagagan sa kanya. "Tama na po! Maawa kayo . . ."

Kahit ano pa mang pagmamakaawa niya ay patuloy pa rin ito sa paggawa ng karahasan sa kanya. Nararamdaman niya ang paghalik nito sa kanyang leeg pababa sa kanyang balikat. Hindi niya magawang magpumiglas dahil sa matinding panghihina ng katawan.

"Hayop kayo! Wag mong gawin yang kababuyan mo sa anak ko! Huwag siya parang awa niyo na! Ka-kahit ako nalang pe-please! Wag ang anak ko!"

"Ang bango-bango ng anak mo. May pinag——" Nagulat siya nang umalingawngaw ang malalakas na putok ng baril. Masyadong mabilis ang pangyayari at ngayon ay nakakarinig siya ng mga hakbang. "A-anong nangyayari mama?" Nag-aalalang tanong niya. Naramdaman niya ang pagbangon sa kanya mula sa pagkakahiga at kasabay nito ang pagtanggal ng panyong nakatakip sa mga mata niya. "Ligtas ka bata . . ." rinig niyang boses na mula sa isang babae.

Iminulat niya ang kanyang mata at agad tumambad sa kanya ang armadong lalaki na nagtangkang manggahasa sa kanya at ang kanyang ina na wala nang buhay dahil sa tama ng baril. Nakita niya na mayroong bumuhat sa kanyang ina. "Saan niyo dadalhin si mama . . ." Tanong niya at unti-unting nakaramdam ng panlalabo ng mga mata, kasabay nito ang pagbagsak niya sa sahig. Pinilit niyang i-angat ang sarili pero hindi niya na kinaya pa.

Narinig nalamang niya ang mga hakbang na palayo ng palayo sa kanya. "Ayan ang nangyayari sa mga taong sumusuway sa akin, Geneva . . ."

Ang boses na iyon. Tiyak niya na ang taong iyon ang may pakana ng lahat. Ang mala-impyernong boses nito ang tanging pinanghahawakan niya. She promised herself. Gagawin niya ang lahat para maiganti ang taong pumatay sa kanila.

"Sisingilin kita sa impyerno . . ." Huling sambit niya at tuluyang nawalan nang malay.