HOOFDSTUK 17

'Hey Bobby, hier ben ik weer.' zegt het meisje dat komt aanlopen tegen Bobby.

'Hey Kitty, hoe was je missie gegaan?' vraagt Bobby aan het meisje, die blijkbaar Kitty heet.

'Goed, we hebben het voltooid!' zegt ze blij en ziet dan mij staan. Ik glimlach vriendelijk, maar iets in mij zegt dat ze me niet mag. 'Wie is zij dan?'

Ik zie hoe Bobby een arm om Kitty slaat en trekt haar tegen zich aan. 'Dit is Richelle, zij is hier nieuw.' vertelt Bobby en Kitty bekijkt me van top tot teen. Dan kijkt ze met nors aan in mijn gezicht en weer voel ik een kwaadaardige gevoel in mijn lichaam op komen. Waarom krijg ik het nu ineens continu? Thuis had ik er heel af en toe last van, maar het lijkt alsof het zich steeds sterker maakt. Zou het door de andere mutanten komen?

Ik probeer het gevoel niet de overhand te geven en voel hoe het gevoel naar mijn hoofd stijgt. Meteen grijp ik naar mijn hoofd en laat me zakken op de grond. 'AU!' schreeuw ik en hoor hoe er mensen aankomen rennen. Het gevoel is nu nog sterker dan net en ik voel mijn hoofd bonken van de pijn.

'Richel, alles goed?' hoor ik de bezorgde stem van John zeggen. Blijkbaar is hij klaar met school en ik wil hem aankijken, maar dan voel ik mijn hoofd nog harder bonken. Ik schreeuw het uit van de pijn en blijf het gevoel tegenwerken. Achter hoor ik me het water op en neer gaan en ik merk op dat het harder is gaan waaien.

Ineens voel ik iemand mij optillen en ik wil zien wie het is, maar zodra ik mijn handen van mijn hoofd af haal begint het bonkend gevoel weer. Vlug grijp ik weer naar mijn hoofd en voel hoe mijn ogen branden. Wat is er toch met me aan de hand?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top